Het streven naar gelijkheid en sociale rechtvaardigheid blijft een voortdurende uitdaging op de werkvloer, voor bepaalde overheidsfuncties en in het algemeen over de hele wereld. Als reactie op historisch discriminatie en systemische ongelijkheid zijn verschillende maatregelen genomen om het speelveld gelijk te trekken en inclusiviteit te bevorderen. Een van die benaderingen is het beleid of plan voor positieve actie. Positieve actie heeft tot doel de historische nadelen waarmee bepaalde groepen worden geconfronteerd, aan te pakken en diversiteit en gelijke kansen te bevorderen. Hoewel opgericht voor een goed doel, is dit concept een onderwerp van discussie en controverse geworden. Dit artikel heeft tot doel een dieper begrip te bevorderen en een zinvolle dialoog aan te moedigen over de verdiensten en implicaties van positieve actie bij de overheid en bij de overheid werkplaats.
Wat is positieve actie?
Positieve actie is een beleid of een reeks maatregelen gericht op het bevorderen van gelijke kansen voor historisch achtergestelde groepen op gebieden zoals onderwijs, werkgelegenheid en zaken. Over het algemeen is het doel om de effecten van discriminatie uit het verleden aan te pakken door een voorkeursbehandeling te geven of door proactieve maatregelen te nemen om de vertegenwoordiging en inclusie van ondervertegenwoordigde groepen te waarborgen. Maar hoe is dit dan ontstaan? Nou, laten we het uitzoeken.
Het concept van positieve actie is ontstaan in de Verenigde Staten tijdens de burgerrechtenbeweging van de jaren zestig als een middel om systematische discriminatie te bestrijden en gelijke kansen voor raciale en etnische minderheden, vrouwen en andere gemarginaliseerde groepen te bevorderen. Het werd aanvankelijk ingevoerd om de historische uitsluiting en ondervertegenwoordiging van deze groepen in verschillende sectoren recht te zetten.
De implementatie en wettigheid van positieve actie variëren van land tot land. In de Verenigde Staten is positieve actie het onderwerp geweest van voortdurende discussies en juridische uitdagingen. Voorstanders beweren dat het helpt om systemische ongelijkheden aan te pakken en diversiteit te bevorderen, terwijl tegenstanders vaak beweren dat het kan leiden tot omgekeerde discriminatie of voorkeursbehandeling op basis van kenmerken zoals ras of geslacht
Voorbeelden van positieve actiebeleid
Beleid voor positieve actie kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de specifieke context en doelstellingen. Hieronder volgen enkele voorbeelden van dit beleid:
#1. Zakelijke en overheidscontracten
In termen van zakelijke en overheidscontracten kan het beleid van positieve actie van overheidsinstanties of particuliere bedrijven verlangen dat zij bij de gunning van contracten bij voorkeur rekening houden met minderheidsbedrijven of benadeelde bedrijven.
# 2. Werkgelegenheid
Op de werkplek kunnen maatregelen voor positieve actie bestaan uit wervingsinspanningen om gekwalificeerde kandidaten uit ondervertegenwoordigde groepen aan te trekken, het stellen van diversiteitsdoelen, het implementeren van inclusieve wervingspraktijken, en ook het bieden van opleidings- en ontwikkelingsmogelijkheden om gelijke vertegenwoordiging en vooruitgang te bevorderen.
#3. Opleiding
Positief beleid in het onderwijs heeft tot doel de inschrijving van ondervertegenwoordigde groepen in universiteiten en hogescholen te vergroten. Het kan gaan om praktijken zoals op ras of geslacht gebaseerde toelatingsvoorkeuren of het gebruik van outreach-programma's en beurzen om diverse studentenpopulaties aan te moedigen.
Wat is het doel van positieve actie?
Het doel van positieve actie is om gelijke kansen te bevorderen en ook om historische of systemische nadelen aan te pakken waarmee bepaalde groepen worden geconfronteerd. Over het algemeen heeft het tot doel discriminatie tegen te gaan en een meer inclusieve samenleving te creëren door proactieve maatregelen te nemen om de vertegenwoordiging en toegang van gemarginaliseerde of ondervertegenwoordigde groepen te waarborgen.
Wat is positieve actie op de werkplek?
Positieve actie op de werkplek verwijst naar beleid en praktijken die door werkgevers worden geïmplementeerd om diversiteit, gelijke kansen op werk en de opname van ondervertegenwoordigde groepen in het personeelsbestand te bevorderen. Dit beleid is bedoeld om historische nadelen en systemische discriminatie aan te pakken waarmee bepaalde groepen mogelijk te maken hebben gehad op de arbeidsmarkt. De specifieke details en vereisten van positieve actie op de werkplek kunnen variëren, afhankelijk van het land, het wettelijk kader en het organisatiebeleid.
De volgende algemene kenmerken van positieve discriminatie op de werkplek zijn onder meer:
#1. Training en ontwikkeling
Beleid voor positieve actie omvat vaak initiatieven om opleidings- en ontwikkelingsmogelijkheden te bieden aan ondervertegenwoordigde groepen. Dit kan bestaan uit mentorprogramma's, programma's voor leiderschapsontwikkeling of gespecialiseerde training om de vaardigheden en carrièremogelijkheden van personen uit deze groepen te verbeteren.
#2. Eliminatie van vooringenomenheid en discriminatie
Beleid voor positieve actie omvat vaak maatregelen om discriminatie en vooroordelen op de werkplek te voorkomen. Dit kan bestaan uit het geven van diversiteits- en inclusietraining aan werknemers, het opstellen van een duidelijk beleid tegen discriminatie en het implementeren van meldingsmechanismen voor werknemers om zorgen te uiten.
#3. Promotie en promotie
Werkgevers kunnen beleid voeren om gelijke kansen voor loopbaanontwikkeling en promotie binnen de organisatie te waarborgen. Dit kunnen mentorschapsprogramma's, opvolgingsplanning en prestatie-evaluatieprocessen zijn die rekening houden met diversiteit en groeimogelijkheden bieden aan individuen uit ondervertegenwoordigde groepen.
#4. Werving en selectie
Werkgevers kunnen doelen of quota vaststellen om de vertegenwoordiging van ondervertegenwoordigde groepen in hun personeelsbestand te vergroten. Dit kan gepaard gaan met gerichte wervingsinspanningen, het bereiken van diverse gemeenschappen en het overwegen van diversiteit als een factor in het wervingsproces.
#5. Gegevensverzameling en rapportage
Van werkgevers kan worden verlangd dat zij gegevens verzamelen en rapporteren over de vertegenwoordiging van ondervertegenwoordigde groepen in hun personeelsbestand. Dit helpt de voortgang bij te houden en de effectiviteit van initiatieven voor positieve actie te evalueren.
Wat is een positief actieplan?
Een plan voor positieve actie (AAP) is een reeks beleidsmaatregelen en praktijken gericht op het bevorderen van gelijke kansen op werk voor personen die behoren tot historisch benadeelde of ondervertegenwoordigde groepen. Organisaties, zowel in de publieke als in de private sector, voeren vaak positieve actieplannen uit om systemische discriminatie aan te pakken en diversiteit en inclusie in het personeelsbestand aan te moedigen.
Het primaire doel van een positief actieplan is het vergroten van de vertegenwoordiging en participatie van personen uit beschermde groepen, zoals vrouwen, raciale en etnische minderheden, personen met een handicap en veteranen, die in het verleden te maken hebben gehad met belemmeringen bij het vinden van werk. Het plan bevat doorgaans specifieke doelen, strategieën en initiatieven die zijn ontworpen om discriminerende praktijken uit te bannen en een meer diverse en inclusieve werkomgeving te bevorderen.
Positieve actieplannen omvatten vaak maatregelen zoals gerichte wervingsinspanningen, outreach-programma's, preferentiële selectie- of wervingsprocessen, opleidings- en ontwikkelingsprogramma's en inspanningen om gelijke beloning en promotiekansen te waarborgen. De specifieke onderdelen van een bevestigend beleidsplan kunnen variëren, afhankelijk van het rechtsgebied en de specifieke doelen en omstandigheden van de organisatie.
Wat is positieve actie en de effecten ervan?
Positieve actie is een reeks beleidsmaatregelen en praktijken gericht op het aanpakken van historische en systemische discriminatie door een voorkeursbehandeling of kansen te bieden aan personen uit ondervertegenwoordigde of gemarginaliseerde groepen. Het doel is om gelijke kansen te bevorderen en diversiteit te vergroten in onderwijs, werkgelegenheid en andere gebieden waar bepaalde groepen historisch benadeeld zijn. Hoewel positieve actieplannen tot doel hebben historische ongelijkheden aan te pakken en gelijke kansen te bevorderen, bevatten ze geen quota of voorkeuren die individuen zouden uitsluiten of benadelen op basis van hun ras, geslacht of andere beschermde kenmerken. Het uiteindelijke doel is om een eerlijke en inclusieve werkplek te creëren waar alle individuen een gelijke kans van slagen hebben. Daarom zijn de effecten van positief beleid veelzijdig en kunnen ze variëren afhankelijk van specifiek beleid, contexten en standpunten. De volgende zijn enkele van de belangrijkste effecten van positieve actie:
#1. Verhoogde vertegenwoordiging
Positief beleid kan leiden tot een grotere vertegenwoordiging van historisch gemarginaliseerde groepen op gebieden als onderwijs en werkgelegenheid. Door een voorkeursbehandeling of kansen te bieden, wil het de ondervertegenwoordiging aanpakken en diversiteit bevorderen.
#2. Vermindering van discriminatie
Positief beleid heeft tot doel systemische discriminatie aan te pakken door meer rechtvaardige kansen te creëren voor gemarginaliseerde groepen. Het kan helpen om vooringenomenheid en belemmeringen bij werving, toelating en promoties te verminderen, waardoor mogelijk discriminatie wordt verminderd.
#3. Controverse en terugslag
Het positieve beleid is onderwerp van discussie en controverse geweest. Critici beweren dat het kan leiden tot omgekeerde discriminatie van meerderheidsgroepen of individuen die mogelijk meer gekwalificeerd zijn. Deze controverse heeft geleid tot juridische uitdagingen en openbare discussies.
#4. Bevordering van gelijke kansen
Positief beleid is bedoeld om historisch achtergestelde groepen kansen te bieden die hen mogelijk zijn ontzegd vanwege discriminatie. Het heeft tot doel een gelijker speelveld te creëren en de toegang tot onderwijs en werkgelegenheid gelijk te trekken.
#5. Verbeterde diversiteit
Positief beleid kan bijdragen aan meer diversiteit in onderwijsinstellingen, werkplekken en andere omgevingen. Deze diversiteit heeft het potentieel om verschillende perspectieven, ervaringen en ideeën te brengen, waardoor een meer inclusieve omgeving wordt bevorderd.
De impact van positieve actie reikt verder dan individuen die rechtstreeks profiteren van het beleid. Het kan bijdragen aan sociale vooruitgang door systemische ongelijkheden aan de kaak te stellen, sociale cohesie te bevorderen en mensen bewust te maken van de noodzaak van gelijke kansen.
#7. Ongelijke implementatie
De effectiviteit van positief beleid kan variëren, afhankelijk van het specifieke beleid en hoe het wordt uitgevoerd. Factoren zoals handhaving, monitoring en ondersteuningssystemen kunnen de resultaten en impact van positieve maatregelen beïnvloeden.
#8. Lange termijn effecten
Terwijl positief beleid op korte termijn kansen kan creëren, vereist het aanpakken van diepgewortelde systemische ongelijkheden bredere sociale en economische veranderingen. Een positief beleid kan als springplank dienen, maar er zijn aanhoudende inspanningen nodig voor een blijvend effect.
Wat is een synoniem voor positieve actie?
Een synoniem voor 'positieve actie' is 'positieve discriminatie'. Beide termen verwijzen naar beleid of acties die zijn ondernomen om een voorkeursbehandeling of kansen te bieden aan individuen of groepen die historisch gezien ondervertegenwoordigd of gemarginaliseerd zijn, met als doel diversiteit en gelijke kansen te bevorderen en discriminatie uit het verleden aan te pakken.
Wat is positieve actie bij de overheid?
Positieve actie bij de overheid verwijst naar een reeks beleidsmaatregelen en praktijken die gericht zijn op het bevorderen van gelijke kansen voor historisch gemarginaliseerde en ondervertegenwoordigde groepen in de publieke sector. Het is een proactieve benadering om systemische discriminatie aan te pakken en diversiteit en inclusie binnen overheidsorganisaties te bevorderen.
De specifieke details van beleid voor positieve actie kunnen per land en per rechtsgebied verschillen, maar het algemene doel is om historische nadelen te overwinnen en een meer rechtvaardige vertegenwoordiging van bepaalde groepen te bevorderen, zoals raciale en etnische minderheden, vrouwen, mensen met een handicap en andere beschermde klassen. Het beleid omvat doorgaans een voorkeursbehandeling of proactieve maatregelen om de inclusie van deze ondervertegenwoordigde groepen te waarborgen.
Bij de overheid kan beleid voor positieve actie maatregelen omvatten zoals:
#1. Werving en selectie
Het stellen van specifieke doelen of quota om de vertegenwoordiging van ondervertegenwoordigde groepen in overheidsbanen te vergroten. Dit kan het actief zoeken naar diverse kandidaten omvatten, het gebruik van outreach-programma's en het leveren van gerichte wervingsinspanningen.
#2. Promotie en promotie
Implementeren van beleid om te zorgen voor gelijke kansen op loopbaanontwikkeling en promoties binnen de overheid. Dit kan bestaan uit mentorprogramma's, opleidingsinitiatieven of interne loopbaanontwikkelingsprogramma's voor ondervertegenwoordigde groepen.
#2. Contracteren en Inkopen
Overheidsinstanties aanmoedigen om contracten toe te kennen en goederen en diensten aan te schaffen van bedrijven die eigendom zijn van personen uit ondervertegenwoordigde groepen. Dit helpt economische kansen te creëren en diversiteit in de particuliere sector te bevorderen.
#3. Bereikbaarheid en publieke betrokkenheid
Een andere grote maatregel die de regering zal nemen om positieve actie te ondernemen, is het organiseren van outreach en publieke betrokkenheid. Dit zal hen betrekken bij gemeenschappen en organisaties die ondervertegenwoordigde groepen vertegenwoordigen om ervoor te zorgen dat hun stem wordt gehoord in beleidsvormingsprocessen. Over het algemeen kan dit openbare raadplegingen, gemeenschapsfora en partnerschappen met belangengroepen inhouden.
Wat zijn de voor- en nadelen van positieve actie?
De volgende zijn de voordelen van positief beleid:
- Vermindert historische ongelijkheden
- Bevordert diversiteit en inclusie
- Verbetert de sociale cohesie
- Verbetert economische kansen
Nadelen
De volgende zijn de nadelen van bevestigend beleid
- Waargenomen omgekeerde discriminatie
- Stigma en stereotypering
- Potentieel voor tokenisme
- Ongelijkheid binnen groepen
Wat zijn de nadelen van positieve actie?
Critici van het positieve beleid stellen dat het verschillende nadelen of potentiële nadelen heeft. Hier volgen enkele van deze nadelen:
- Omgekeerde discriminatie
- Stigma en perceptie
- Mismatch-theorie
- Continuïteit van divisies
- Individuele prestaties ondermijnen
- ARBEIDSDISCRIMINATIE: begrijpen waarom het een probleem is
- DIVERSITEITSTRAINING: definitie, typen, voorbeelden en strategieën
- WAT IS DIVERSITEIT? Waarom het ertoe doet op de werkplek
- DIVERSITEIT EN INCLUSIE: waarom zijn ze belangrijk op de werkplek?
Referenties
