FINANCILE RATIO-ANALYSE: Gedetailleerde gids voor de interpretatie van financiële analyse

Analyse van de financiële ratio is een wiskundig hulpmiddel dat door bedrijfsmanagers wordt gebruikt om nuttige inzichten te krijgen in de winstgevendheid, solvabiliteit, efficiëntie, liquiditeit, dekking en marktwaarde van een bedrijf. Deze informatie wordt aan het bedrijfsmanagement verstrekt door middel van analyse van financiële ratio's, die de gegevens analyseert die zijn opgenomen in de bedrijfsgegevens balans, winst-en verliesrekening en overzicht van kasstromen. De informatie die wordt verkregen na interpretatie van de analyse van de financiële ratio's is essentieel voor managers die financiële beslissingen moeten nemen voor het bedrijf en voor externe belanghebbenden, zoals investeerders, die de financiële gezondheid van het bedrijf moeten beoordelen.

Wat is financiële ratio-analyse?

Analyse van financiële ratio's is een essentieel hulpmiddel dat bedrijfsmanagers en investeerders helpt bij het analyseren en vergelijken van financiële relaties tussen rekeningen op de financiële overzichten van een bedrijf. Ze zijn een instrument dat financiële analyse mogelijk maakt doorheen de geschiedenis van een bedrijf, een bedrijfstak of een bedrijfssector.

Financiële ratio-analyse maakt oordelen op basis van de gegevens die zijn verkregen door de berekening van de ratio's om de winstgevendheid, solvabiliteit en liquiditeit van een bedrijf te verbeteren.

Soorten financiële ratio's

We hebben zes soorten financiële ratio's die bedrijfsmanagers vaak gebruiken bij hun onderzoek. Binnen deze zes categorieën kunnen 15 financiële ratio's een bedrijfsmanager en externe investeerders helpen bij de financiële gezondheidsanalyse van het bedrijf. Financiële ratio's zijn alleen nuttig als je ze kunt vergelijken met iets anders. Vergelijk elke ratio met gegevens uit eerdere perioden voor het bedrijf. U kunt het ook vergelijken met gegevens van andere bedrijven in dezelfde branche.

#1. Liquiditeitsratio's

De liquiditeitsratio's bepalen of een onderneming met haar vlottende activa aan haar huidige schuldverplichtingen kan voldoen. Er zijn drie primaire liquiditeitsratio's die bedrijfsleiders in overweging nemen:

Werkkapitaalratio

Ook bekend als de huidige ratio (vlottende activa - kortlopende verplichtingen). Deze statistieken worden van de balans van het bedrijf verwijderd. Het beoordeelt of de onderneming met vlottende activa aan haar kortlopende schuldverplichtingen kan voldoen.

Snelle verhouding

De quick ratio (vlottende activa – voorraad/kortlopende verplichtingen) wordt ook wel de acid test ratio genoemd. U kunt deze cijfers van de balans halen. De quick ratio beoordeelt het vermogen van het bedrijf om aan zijn kortlopende schuldverplichtingen te voldoen zonder goederen te verkopen.

Kasratio

Deze liquiditeitsratio (kas + kasequivalenten/kortlopende verplichtingen) geeft een conservatievere beoordeling van de liquiditeit van een bedrijf, omdat alleen geldmiddelen en kasequivalenten, zoals kortlopende verhandelbare effecten, in de teller worden opgenomen. Het geeft het vermogen van het bedrijf aan om alle huidige verplichtingen af te betalen zonder extra activa uit te putten.

#2. Efficiëntieverhoudingen

Efficiencyratio's, ook wel vermogensbeheerratio's of activiteitsratio's genoemd, worden gebruikt om te beoordelen hoe effectief een bedrijf zijn activa gebruikt om verkopen te creëren en de winst of het aandeelhoudersvermogen te maximaliseren. Ze beoordelen dus hoe efficiënt de interne en kortetermijnactiviteiten van het bedrijf zijn. De vier meest gebruikte efficiëntieratio's die worden gegenereerd op basis van balans- en resultatenrekeninggegevens zijn:

Omzetverhouding voorraad (omzet/voorraad):

Deze verhouding (verkoop/voorraad) laat zien hoe snel de voorraad elk jaar wordt verkocht, bijgevuld of omgezet. De voorraadomzetverhouding informeert de financieel manager of het bedrijf goederen in voorraad heeft of verouderde voorraad opslaat.

Dagen uitstaande verkoop:

Deze ratio, ook wel de gemiddelde incassoperiode (debiteuren/gemiddelde omzet per dag) genoemd, helpt financiële managers om de efficiëntie te beoordelen waarmee het bedrijf uitstaande kredietrekeningen incasseert.

Omzetverhouding vaste activa (omzet/netto vaste activa):

Deze verhouding (omzet/netto vaste activa) richt zich op de fabrieken, eigendommen en uitrusting, of vaste activa, en onderzoekt hoe efficiënt die activa worden gebruikt.

Omzetverhouding totale activa (omzet / totale activa):

De totale activa-omzetverhouding (omzet/totale activa) combineert het bewijs van het efficiënte gebruik van zijn activabasis door een bedrijf in één enkele maatstaf. Het stelt het financiële management in staat om te beoordelen hoe goed de activabasis omzet en winst genereert.

#3. Solvabiliteitsratio's

De solvabiliteits- of schuldbeheerratio's van een bedrijf stellen de financieel manager in staat om de situatie van het bedrijf met betrekking tot de schuldfinancieringof financiële hefboomwerking, die zij gebruiken om hun activiteiten te financieren. De solvabiliteitsratio's beoordelen hoeveel schuldfinanciering een bedrijf gebruikt in vergelijking met zijn ingehouden inkomsten or aandelenfinanciering. Er zijn twee significante solvabiliteitsratio's:

Totale schuldgraad (totaal passiva/totaal activa):

De totale schuldratio (totale verplichtingen/totale activa) berekent het financieringspercentage voor de activiteiten van het bedrijf dat afkomstig is van een combinatie van kortlopende verplichtingen en langlopende schulden.

Schuld-tot-eigen vermogen ratio:

Als het bedrijf beursgenoteerd is, is deze verhouding (totale passiva/totale activa - totale passiva) van cruciaal belang. De informatie uit deze ratio is nagenoeg gelijk aan de informatie uit de totale schuldgraad. Ze presenteren echter in een stijl die beleggers gemakkelijker kunnen gebruiken bij het onderzoeken van het bedrijf.

#4. Dekkingsratio's

Dekkingsratio's beoordelen het vermogen van een bedrijf om zijn schuldverplichtingen na te komen en de bijbehorende kosten te voldoen. Tot deze verplichtingen behoren rentebetalingen, leasebetalingen en soms dividendbetalingen. Deze ratio's, in combinatie met de solvabiliteitsratio's, geven het financieel management een volledig beeld van de schuldpositie van de onderneming. Dit zijn de twee belangrijkste dekkingsgraden:

Tijdsrente verdiende ratio:

Deze ratio (winst vóór rente en belastingen (EBIT)/rentelasten) evalueert hoe goed een bedrijf zijn totale schuld kan aflossen of zijn schuldrentebetalingen kan terugbetalen.

Schuldendienstdekkingsratio (DSCR):

De DSCR (netto operationeel inkomen/totale schuldendienstkosten) is een handige samenvattende verhouding die laat zien hoe goed een bedrijf aan al zijn verplichtingen inzake schuldendienst kan voldoen.

#5. Winstgevendheidsratio's

Winstgevendheidsratio's zijn de samenvattingsratio's van het bedrijf. Wanneer u de winstgevendheidsratio's berekent, tellen ze de gevolgen van het liquiditeits-, activa- en schuldenbeheer van het bedrijf op. De vier meest voorkomende en significante winstgevendheidsratio's zijn als volgt:

Nettowinstmarge:

Deze verhouding (netto-inkomen/omzet) geeft de winst per dollar aan omzet voor het bedrijf weer.

Rendement op totale activa (ROA) ratio (netto inkomen/omzet):

De ROA-ratio (netto-inkomen/omzet) illustreert hoe efficiënt elke dollar aan totale activa winst genereert.

Basisverdienvermogen (BEP):

BEP (EBIT/totale activa) is vergelijkbaar met de ROA-ratio in die zin dat het de efficiëntie van activa meet bij het genereren van verkoop. De BEP-ratio daarentegen haalt de invloed van belastingen en schulden uit de berekening.

Rendement op eigen vermogen (ROE):

Deze ratio (netto-inkomen/eigen vermogen) laat zien hoeveel geld aandeelhouders verdienen met hun investering in het bedrijf. De ROE-ratio is vooral relevant voor beursgenoteerde bedrijven.

#6. Marktwaardeverhoudingen

Marktwaarderatio's worden doorgaans berekend voor beursgenoteerde bedrijven en worden niet vaak gebruikt voor kleine ondernemingen. Sommige kleine ondernemingen daarentegen zijn beursgenoteerd. De belangrijkste marktwaarderatio's zijn als volgt:

Koers/winstverhouding (P/E):

De P/E-ratio (aandelenkoers per aandeel/winst per aandeel) laat zien hoeveel beleggers bereid zijn te betalen voor de aandelen van een bedrijf per dollar winst.

Prijs/kasstroomverhouding:

Vrije kasstromen bepalen de waarde van een bedrijf. De koers/kasstroomverhouding (aandelenkoers/kasstroom per aandeel) meet hoe succesvol een bedrijf cashflow genereert.

Markt/boekverhouding:

De markt/boek-verhouding (aandelenprijs/boekwaarde per aandeel) geeft het financiële management een andere indicator van hoe beleggers de waarde van het bedrijf waarnemen.

Wat is het proces van financiële ratio-analyse?

Analyse van financiële ratio's wordt gebruikt om informatie uit de jaarrekening van een bedrijf te verkrijgen die niet kan worden geanalyseerd door er alleen naar te kijken.

Een financieel manager verzamelt de balans, de resultatenrekening en het kasstroomoverzicht van het bedrijf, evenals informatie over de aandelenkoers als het bedrijf openbaar wordt verhandeld, om een analyse van de financiële ratio uit te voeren. Meestal downloaden ze deze gegevens naar een spreadsheetprogramma.

Kleine bedrijven kunnen hun spreadsheet programmeren om elk van de 15 financiële ratio's automatisch te genereren.

In de meeste gevallen bepalen ze verhoudingen voor een kwartaal of een jaar. Verzamel de ratio's voor andere bedrijven in dezelfde branche. Het is dus noodzakelijk om vergelijkingen te maken. Een financieel manager kan de prestaties van het bedrijf alleen concluderen na vergelijking van de financiële ratio's met voorgaande perioden en de ratio's van andere bedrijven in de branche. Op basis van deze berekeningen en vergelijkingen kunnen financiële managers zich dus een goed beeld vormen van de bedrijfsprestaties.

Op zichzelf levert een enkele verhoudingsberekening niet veel informatie op. Als de schuld/activa-ratio van een bedrijf bijvoorbeeld 50% is voor een bepaalde periode, geeft dit geen nuttig verhaal tenzij het management het vergelijkt met eerdere perioden, vooral als de schuld/activa-ratio aanzienlijk lager of hoger was in het verleden. De schuld / activa-ratio geeft in dit geval aan dat schuld 50% van de activa van het bedrijf financiert. De financieel manager of investeerder zal niet weten of dat goed of slecht is, tenzij hij het vergelijkt met eerdere bedrijfsgeschiedenis of de concurrenten van het bedrijf.

Nauwkeurige analyse en interpretatie van financiële ratio's geven organisaties inzicht in hun financiële status, waardoor ze de benodigde financiële aanpassingen kunnen doorvoeren om hun financiële prestaties te verbeteren.

Analyse en interpretatie van financiële ratio's

Als u nadenkt over wat de cijfers u vertellen, is analyse en interpretatie van financiële ratio's logisch. Als het om schulden gaat, is een bedrijf financieel sterker wanneer het minder schulden en meer activa heeft. Als gevolg hiervan is een analyse van de financiële ratio kleiner dan één krachtiger dan een ratio van vijf. Het aangaan van schulden tijdens de periodes van expansie kan echter strategisch nuttig zijn, zolang het maar gereguleerd is.

Een cashflowmarge-ratio bepaalt hoe goed een bedrijf verkopen in contanten kan omzetten. Men kan het berekenen door de bedrijfskasstroom te delen door de netto-omzet op de resultatenrekening. Hoe groter de verhouding of het aandeel van de operationele cashflow, hoe beter.

De winstmargeverhoudingen zijn op dezelfde manier. Dus als een product $ 20 kost om te maken en verkoopt voor $ 45, wordt de brutowinstmarge berekend door de kosten van verkochte goederen af te trekken van de inkomsten en het resultaat te delen door de inkomsten [0.55 = ($ 45- $ 20) / $ 45]. Hoe hoger deze ratio, hoe groter de winst per product.

Wie maakt gebruik van financiële ratio-analyse?

De analyse van de financiële ratio kan door verschillende belanghebbenden worden verlangd, waaronder:

#1. Financiële managers

Financiële managers moeten toegang hebben tot de informatie die de financiële ratio-analyse biedt met betrekking tot de prestaties van de verschillende financiële functies van het bedrijf. Ratio-analyse is een handig en krachtig hulpmiddel voor financiële analyse.

#2. concurrenten

Andere bedrijven vinden kennis over andere bedrijven in hun vakgebied nuttig voor het ontwikkelen van hun concurrentiestrategie.

#3. Investeerders:

Of een bedrijf nu beursgenoteerd is of wordt gefinancierd met durfkapitaal, potentiële investeerders hebben financiële informatie nodig die is verzameld via ratio-analyse om te beslissen of ze al dan niet in het bedrijf willen investeren.

De voordelen en nadelen van het gebruik van financiële ratio-analyse

Voordelen

#1. Nuttig bij het maken van hoogwaardige doelen:

Financiële en zakelijke managers kunnen acceptabele financiële prestaties voor hun bedrijf bepalen met behulp van financiële ratio-analyse. Dus door de financiële gegevens van de marktleider te onderzoeken, kan het bedrijf bepalen wat redelijke prestaties zijn en streven naar betere prestaties.

#2. Handig voor kleine bedrijven met een beperkte focus of afdelingen van grotere bedrijven:

Analyse van financiële ratio's is niet gunstig voor grote, multidivisie-ondernemingen. Omdat ratio's alleen nuttig zijn als u ze vergelijkt met financiële gegevens van de sector of het bedrijf, vinden kleinere ondernemingen met één branche of divisies van grotere bedrijven dat ratio-analyse waardevol is.

#3. Handig voor het analyseren van de prestaties van een bedrijf in de loop van de tijd:

Bedrijven kunnen financiële prestaties over tijdsperioden, zoals een kwartaal of een fiscaal jaar, onderzoeken door gebruik te maken van tijdreeksen of analyse van financiële trends.

#4. Nuttig voor het vergelijken van ondernemingen op transversale of industriële basis:

Door de financiële prestaties van een bedrijf te vergelijken met die van een groep vergelijkbare bedrijven binnen een bedrijfstak, kan het financiële management evalueren waar het bedrijf concurrerend staat.

Nadelen

#1. Niet nuttig voor grote, multidivisiebedrijven:

Omdat ratio-analyse alleen relevant is op vergelijkende basis, kunnen divisies van grote bedrijven het gebruiken, maar het is niet nuttig voor een multidivisie-onderneming als geheel.

#2. Problemen bij inflatie:

Als het bedrijf in een inflatoir klimaat functioneert, zullen financiële gegevens van tijd tot tijd corrupt zijn, en daarom zou ratio-analyse nutteloos zijn.

#3. Raambekleding:

Bedrijven kunnen hun investeerders misleiden door hun financiële overzichten te verfraaien. Window dressing is de praktijk om financiële rekeningen sterker te laten lijken door feiten te veranderen.

#4. Seizoensgebonden en cyclische bedrijven:

Als de verkopen van een bedrijf seizoensgebonden of cyclisch zijn, kan analyse en interpretatie van financiële ratio's met behulp van tijdreeksgegevens scheve resultaten opleveren, omdat de verkoop sterk varieert tussen de tijdsperioden.

#5. Gebruik van kwantitatieve gegevens

De eerste beperking van deze analyse is dat deze meer kwantitatief dan kwalitatief is. Hierdoor worden bepaalde aspecten die een grote impact kunnen hebben op de toekomst van een onderneming buiten beschouwing gelaten. En dit betekent simpelweg dat, hoewel de analyse van de financiële ratio uiterst gunstig is, deze slechts de helft van het verhaal oplevert.

Conclusie

Hoewel de analyse van de financiële ratio beperkingen heeft, zijn de voordelen die het biedt essentieel voor de algehele groei van het bedrijf. Omdat het helpt om de algehele gezondheid van uw bedrijfsprestaties te beoordelen.

Veelgestelde vragen over financiële ratio-analyse

Wat is het doel van een financiële ratio?

Met financiële ratio's kunnen bedrijfseigenaren de prestaties van hun bedrijf beoordelen en vergelijken met die van andere bedrijven in hun vakgebied. Ratio's worden gebruikt om de relatie tussen twee of meer componenten van financiële overzichten te bepalen. Wanneer resultaten over meerdere perioden worden vergeleken, zijn ze het meest effectief.

Waarom is een financiële ratio-analyse belangrijk?

Omdat het de prestaties van een organisatie meet. Deze ratio's helpen bij het begrijpen van de financiële rekeningen van uw bedrijf. Ze kunnen worden gebruikt om de financiële status van uw bedrijf te analyseren door bepaalde tendensen in de loop van de tijd te identificeren.

Hoe verbeter je financiële ratio's?

Het betalen van verplichtingen, het gebruik van langetermijnfinanciering, het correct beheren van vorderingen en schulden en het verlagen van de kosten zijn allemaal manieren waarop een onderneming haar liquiditeitsratio's kan verbeteren.