Fiscaal beleid verwijst naar hoe de overheid belastingen en uitgaven gebruikt om de economie te beïnvloeden. U kunt verwijzen naar overheidsbesluiten om belastingen te verhogen of te verlagen en minder geld uit te geven als fiscaal beleid. Meestal combineert een land fiscaal en monetair beleid om invloed uit te oefenen op de economie. Het is cruciaal om de juiste balans te vinden en te voorkomen dat de economie te veel in een van beide richtingen kantelt. In een economie kan de overheid besluiten om ofwel een krimpend ofwel een expansief fiscaal beleid te gebruiken om bedrijfsactiviteiten te reguleren.
Lees verder om meer te weten te komen over fiscaal beleid en hoe dit een economie beïnvloedt.
Fiscaal beleid
Inflatie, werkgelegenheid en de beweging van geld door de economie - met name macro-economische omstandigheden - worden allemaal beïnvloed door stijgende of dalende inkomsten (belastingen) en uitgaven (uitgaven), volgens de theorieën van de Britse econoom John Maynard Keynes. Onder hen zijn werkgelegenheid, inflatie, economische expansie en de totale vraag naar goederen en diensten. De Federal Reserve in de Verenigde Staten en de overheid bepalen het fiscale beleid en het monetaire beleid. Een economie kan ze samen gebruiken om de richting van de economie te beïnvloeden. Regeringen gebruiken dit beleid meestal om robuuste groei op lange termijn aan te moedigen en armoede uit te roeien.
Wanneer de economie het moeilijk heeft, kan de overheid de belastingtarieven verlagen of de uitgaven verhogen. Als alternatief kan het de tarieven verhogen of de uitgaven verlagen om de economie te vertragen en de inflatie te bestrijden.
Fiscaal beleid verandert de totale vraag naar goederen en diensten, wat het meest merkbare onmiddellijke effect is. Een fiscale expansie kan bijvoorbeeld de totale vraag op twee manieren doen toenemen. Ten eerste, als de overheidsuitgaven stijgen terwijl de belastingen gelijk blijven, stijgt de vraag direct. Ten tweede, als de overheid belastingen of afdrachten verlaagt, zullen huishoudens meer besteedbaar inkomen hebben en meer aan consumptie uitgeven. De toename van het verbruik zal daardoor de totale vraag doen toenemen.
Hoe werkt het?
Bij pogingen om de economie te beïnvloeden, hebben beleidsmakers in de eerste plaats twee opties: monetair en fiscaal beleid. De centrale banken zijn verantwoordelijk voor het reguleren van het monetaire beleid. De hoeveelheid geld op de markt kan veranderen door het gebruik van rentetarieven, bankreservetarieven, de aan- en verkoop van overheidspapier en wisselkoersen.
Aan de andere kant kunnen overheden hun fiscaal beleid wijzigen door de soorten en bedragen van belastingen, uitgaven en leningen te wijzigen. Om de inflatie te beteugelen, de werkgelegenheid te stimuleren en de koopkracht van geld te behouden, is een gezond fiscaal beleid essentieel. Het speelt een cruciale rol bij het toezicht op de economie.
Twee factoren die de overheid kan controleren, zijn onder meer belastingen, die bepalen of het beschikbare inkomen dat het grote publiek heeft, wordt verhoogd of verlaagd. Ook overheidsuitgaven waarmee de overheid investeert in openbare infrastructurele werken en andere sociale voorzieningen die direct of indirect de toestand van de economie beïnvloeden.
De overheid kan belastingverlagingen aankondigen om uitgaven aan te moedigen, en in tijden van hoge inflatie kan ze nieuwe belastingen invoeren of de tarieven van reeds bestaande verhogen. Negatieve groei kan ertoe leiden dat investeerders en het grote publiek het vertrouwen in de economie verliezen, wat kan leiden tot een verminderde vraag en een verminderde productie. Om dit tegen te gaan, zou de overheid de uitgaven kunnen verhogen om de dalende investeringen van de particuliere sector te compenseren en om de markt te stimuleren.
Beleidstools
Belastingen en uitgaven zijn de twee belangrijkste fiscale beleidsinstrumenten. Vanwege belastingen wordt zowel de hoeveelheid geld die de overheid moet uitgeven als de hoeveelheid geld die elk individu moet uitgeven, bepaald. Zo kan de overheid de belastingen verlagen om consumentenbestedingen te stimuleren. De regering hoopt dat belastingverlagingen gezinnen extra geld zullen geven om te besteden aan goederen en diensten, waardoor de economie als geheel wordt gestimuleerd.
Dit beleid gebruikt uitgaven als een instrument om financiering te sturen naar bepaalde sectoren die een economische impuls nodig hebben. Net als bij belastingen verwacht de overheid dat degene die dat geld ontvangt, het aan andere producten en diensten zal besteden.
Monetair versus fiscaal beleid
De overheid gebruikt fiscaal beleid om de totale vraag van een land te beïnvloeden, terwijl monetair beleid de hoeveelheid geld bepaalt die beschikbaar is voor de economie als geheel. Hoewel het monetaire beleid van de centrale banken van invloed is op ons vermogen om deze diensten te eisen, kan de overheid ook fiscaal beleid gebruiken om te beïnvloeden hoeveel goederen en diensten mensen kunnen of zullen vragen.
In tegenstelling tot de federale wetgevende en uitvoerende takken van de overheid, die het federale fiscale beleid bepalen, bepalen centrale banken, zoals de Federal Reserve, het monetaire beleid. De Federal Reserve kan monetaire beleidsmaatregelen nemen om prijsstabiliteit, volledige werkgelegenheid en gestage economische groei te bevorderen, terwijl het Congres en het Witte Huis belastingtarieven vaststellen voor bedrijven en individuen om fiscale beleidsdoelstellingen te bevorderen.
Het fiscaal beleid is de verantwoordelijkheid van de overheid. Het gebruik van belastingen en overheidsuitgaven houdt in dat de economische groei wordt versneld of afgeremd.
De Amerikaanse Federal Reserve Board is verantwoordelijk voor het monetaire beleid, dat wil zeggen acties die de hoeveelheid liquiditeit in de geldhoeveelheid van het land veranderen.
Om de inflatie onder controle te houden, gebruikt de Federal Reserve monetair beleid, wat inhoudt dat de rentetarieven worden verhoogd en de beschikbaarheid van krediet en geld wordt beperkt.
De term "monetair beleid" verwijst naar acties die door de centrale bank worden ondernomen om de hoeveelheid geld en krediet die beschikbaar is voor de burgers van een land te beïnvloeden. Integendeel, fiscaal beleid beschrijft de beslissingen die de overheid neemt met betrekking tot belastingen en uitgaven. Het gebruik van monetair en fiscaal beleid om de economische activiteit in de loop van de tijd te beperken, is gebruikelijk. Ze kunnen gebruikmaken van gematigde groei en activiteit wanneer een economie begint te oververhitten of de groei versnellen wanneer de economie begint te vertragen. Bovendien kan de economie inkomens- en vermogensherverdeling realiseren door middel van fiscaal beleid.
De impact van fiscaal beleid op bedrijven
De volgende implicaties voor uw kleine onderneming kunnen voortvloeien uit fiscaal beleid.
#1. Investeringsmogelijkheden
Bedrijven zullen meer mogelijkheden zien om te investeren in overheidsuitgaven. Als gevolg van lage belastingen en een expansief fiscaal beleid ontvangt de economie doorgaans meer financiering van zowel de overheid als andere bronnen. wanneer er de juiste combinatie van prijs en vraag is, kunnen bedrijven anticiperen op succes en groei.
#2. Langzamere groei
Als er een evenwichtsonevenwicht is dat leidt tot een daling van de vraag en een stijging van de prijzen, dan kan de overheid een krimpend fiscaal beleid gebruiken om de inflatie te beteugelen. Als gevolg van stijgende belastingen vertragen bedrijven doorgaans hun expansie en ondernemen ze actie om de winstgevendheid te behouden naarmate de economie minder levendig wordt.
#3. Veranderingen in belastingen
Fiscaal beleid kan ook van invloed zijn op hoeveel belasting toekomstige generaties zullen betalen. Hogere tekorten uit overheidsuitgaven zullen uiteindelijk hogere belastingen vereisen om de rentekosten te dekken. Aan de andere kant, wanneer er een overschot op de begroting is, zal de overheid uiteindelijk de belastingen verlagen.
#4. Werkloosheidspercentages
Het terugdringen van de werkloosheid is een hoofddoel van het begrotingsbeleid. De overheid zou bijvoorbeeld de belastingen kunnen verlagen om meer geld in de handen van burgers te krijgen. Klanten hebben dus meer geld te besteden, wat kan resulteren in een grotere vraag naar bedrijven. Bedrijven moeten mogelijk meer productietaken uitvoeren als gevolg van een toename van de vraag, en ze kunnen zich aanpassen door banen en personeel toe te voegen. Door een gezond begrotingsbeleid kan een lage werkloosheid geleidelijk oplopen.
Voordelen van fiscaal beleid
#1. Toename van werkgelegenheid en levensstandaard
Bedrijven hebben de kans om hun personeelsbestand uit te breiden als een economie welvarender wordt als er een belastingverlaging is. Als gevolg hiervan zal dit de levensstandaard verhogen en tegelijkertijd de armoede verlagen, wat mogelijk resulteert in een laag werkloosheidspercentage.
#2. Vermindering van het begrotingstekort
Wanneer de uitgaven van een land hoger zijn dan de inkomsten, ontstaat er een begrotingstekort. Vanwege de economische effecten van het tekort, waaronder een toename van de staatsschuld, kan het land ervoor kiezen om een inkrimping van het begrotingsbeleid na te streven. Om de inkomsten te verhogen en uiteindelijk het begrotingstekort te verlagen, zal dit leiden tot een vermindering van de overheidsuitgaven en een verhoging van de belastingtarieven.
#3. Kan zich concentreren op bepaalde sectoren
Sectoren, industrieën of groepen kunnen centraal staan in het fiscale beleid. in tegenstelling tot monetair beleid, dat tot doel heeft de hele economie te beïnvloeden en een bot instrument is. Met begrotingsbeleid is het mogelijk om economisch kwetsbare gebieden aan te pakken. Uitgaven aan stimulansen leveren een directe bijdrage aan de totale vraag, dus het heeft onmiddellijk invloed op de economie.
Nadelen van fiscaal beleid
#1. Vertraagt de economie
Het implementeren van een contractiebeleid zal de groei van bedrijven vertragen, de belastingen verhogen en de inflatie vertragen. Een verkrampt fiscaal beleid kan er ook toe leiden dat nieuwe bedrijven die de huidige economische omstandigheden niet kunnen bijbenen, volledig failliet gaan.
#2. Hogere werkloosheidscijfers
Bedrijven en industrieën reageren op een inkrimpend beleid door sommige werknemers te ontslaan wanneer de belastingen worden verhoogd en de geldhoeveelheid afneemt. Dit wordt gedaan om de productiekosten gedurende die tijd te minimaliseren en de winst te vergroten. Als gevolg hiervan zullen de werkloosheids- en armoedecijfers van een land stijgen.
#3. Lange vertraging in beslissing
Beide huizen van de wetgevende macht moeten de voorgestelde begrotingswijzigingen bespreken. De twee kamers van het parlement hebben vaak dagen of weken nodig om een begrotingsmaatregel goed te keuren. Bovendien bestaat de kans dat begrotingsmaatregelen worden afgewezen of gewijzigd, wat een aanzienlijke impact kan hebben op de begrotingsramingen.
Expansief fiscaal beleid
De meest voorkomende momenten waarop expansief fiscaal beleid wordt gebruikt om de economie te stimuleren, zijn tijdens recessies, tijden van hoge werkloosheid of andere conjunctuurdalingen. Het gaat om het verhogen van de overheidsuitgaven, het verlagen van belastingen of het doen van beide.
Meer consumentenbestedingen zijn het doel van een expansief fiscaal beleid, dat tot doel heeft de hoeveelheid geld in handen van de consument te vergroten. Het uitbreiden van het gebruik van krediet door de economie en het vergroten van de hoeveelheid geld die door het systeem stroomt, zijn de doelen van expansief fiscaal beleid.
Deze strategie wordt gerechtvaardigd door het idee dat lagere belastingtarieven mensen meer geld geven om uit te geven of te investeren, waardoor de vraag toeneemt. Deze vraag zorgt ervoor dat bedrijven meer mensen aannemen, wat het werkloosheidscijfer verlaagt. De grondgedachte achter deze tactiek is dat het de vraag vergroot omdat mensen meer geld hebben om te investeren of uit te geven als gevolg van lagere belastingtarieven. d vernauwt de arbeidsmarkt. Als gevolg hiervan stijgen de lonen, waardoor consumenten meer geld hebben om uit te geven en in de economie te stoppen. Hier is een positieve feedbacklus of -cyclus aan het werk. Een andere optie is dat de overheid de uitgaven verhoogt (zonder overeenkomstige belastingverhogingen) om de economie te stimuleren in plaats van de belastingen te verlagen. Het vergroten van de werkgelegenheid door de aanleg van meer snelwegen zou bijvoorbeeld de vraag en de groei kunnen stimuleren.
Contractief fiscaal beleid
Wanneer de inflatie bijvoorbeeld te snel stijgt, wordt een contractief fiscaal beleid gebruikt om de groei van de economie af te remmen. Contractief fiscaal beleid, dat het tegenovergestelde is van expansief fiscaal beleid, verhoogt de belastingen terwijl de uitgaven worden verlaagd. Consumentenbestedingen dalen als gevolg van hogere belastingen betaald door consumenten, wat de economische groei en stimulering vertraagt.
Om dit te bereiken, verhoogt de overheid de belastingen, verlaagt ze de uitgaven en schrapt ze banen of verlaagt ze de lonen in de publieke sector. Bestedingstekorten zijn een kenmerk van een expansief begrotingsbeleid, terwijl begrotingsoverschotten een krimpend begrotingsbeleid beschrijven.
Wat wordt bedoeld met de term fiscaal beleid?
Het gebruik van belastingen en uitgaven door de overheid om de economie te beïnvloeden, staat bekend als fiscaal beleid. Doorgaans gebruiken regeringen begrotingsbeleid om robuuste groei op lange termijn aan te moedigen en armoede uit te roeien.
Wat zijn de vier soorten fiscaal beleid?
Fiscaal beleid kan worden geclassificeerd als neutraal, expansief of krimpend. Als de regering besluit dat de economie sterk en stabiel is en geen hulp nodig heeft, wordt dit als een neutraal beleid beschouwd. Een expansief fiscaal beleid omvat het verhogen van de uitgaven of het verlagen van belastingen om een recessie of depressie te voorkomen of te beëindigen. Een krimpende fiscale strategie houdt in dat de uitgaven worden verlaagd of de belastingen worden verhoogd om onhoudbare economische groei in toom te houden.
Wat is het verschil tussen fiscaal beleid en monetair beleid?
Een centrale bank houdt doorgaans toezicht op het monetaire beleid, dat zowel de hoeveelheid geld in omloop als de rentetarieven regelt. Overheidswetgeving bepaalt doorgaans het fiscale beleid, dat zich bezighoudt met belastingen en uitgaven.
Wat is een ander woord voor fiscaal beleid?
Begrotingsbeleid is een andere naam voor fiscaal beleid. De budgettaire keuzes die de overheid maakt om de gezondheid van de economie te reguleren, hangen samen met dit beleid. Fiscaal beleid, dat zich bezighoudt met hoeveel geld de overheid uitgeeft en hoeveel het binnenkrijgt, omvat ook het begrotingsbeleid.
Wat zijn de 3 hoofddoelen van het overheidsfiscaal beleid?
Volledige werkgelegenheid moet worden bereikt en behouden, er moet een hoge economische groei worden bereikt en prijzen en lonen moeten stabiel blijven. Begrotingsbeleid wordt echter ook gebruikt om de totale vraag te stimuleren, de inflatie te verminderen en andere macro-economische problemen aan te pakken.
Wat zijn de 5 doelstellingen van het fiscaal beleid?
- Volledige werkgelegenheid.
- Prijsstabiliteit.
- Eerlijke verdeling van inkomen en vermogen.
- Economische groei.
- Optimale toewijzing van middelen
Conclusie
Omdat het een impact kan hebben op de totale hoeveelheid geproduceerde output, of het bbp, is fiscaal beleid een cruciaal instrument voor het beheer van de economie. Fiscaal beleid kan worden gebruikt om de output te beïnvloeden door de totale vraag te beïnvloeden, waardoor het een potentieel instrument wordt om de economie te stabiliseren. In een recessie kan de regering een expansief begrotingsbeleid voeren, dat zal helpen om de productie terug te brengen naar het niveau van voor de recessie en om werklozen weer aan het werk te krijgen. Tijdens een hoogconjunctuur wordt werkloosheid als een minder groot probleem beschouwd dan inflatie, zodat de overheid een begrotingsoverschot kan hebben, wat de economie helpt vertragen. Een begroting met dit type anticyclische strategie zou doorgaans in evenwicht zijn.
Gerelateerde artikelen
- Economie Recessie: definitie, oorzaken, gevolgen en oplossing.
- Discretionair fiscaal beleid: definitieve gids voor 2023 (+ gedetailleerde voorbeelden)
- CONTRACTIONAIR MONETAIR BELEID: definitie, voorbeelden en effecten
Referenties
