De meeste mensen worden op de een of andere manier bediend door financiële instellingen, aangezien financiële operaties een cruciaal onderdeel vormen van elke economie, waarbij individuen en bedrijven voor transacties en investeringen afhankelijk zijn van financiële instellingen. Omdat banken en financiële instellingen zo'n belangrijke rol spelen in de economie, vinden overheden het essentieel om hierop toezicht te houden en te reguleren. Hier bespreken we de 7 functies van een financiële instelling en hoe de GLBA deze reguleert.
Wat is een financiële instelling?
Een financiële instelling is een bedrijf dat zich bezighoudt met financiële en monetaire transacties zoals deposito's, leningen, investeringen en valutawissel. Financiële instellingen omvatten een breed scala aan zakelijke activiteiten op het gebied van financiële dienstverlening, zoals banken, trustmaatschappijen, verzekeringsmaatschappijen, beursvennootschappen en investeringsdealers.
Bijna iedereen in een ontwikkelde economie heeft regelmatig of op zijn minst periodiek behoefte aan de diensten van financiële instellingen.
Financiële instellingen variëren in grootte van kleine gemeenschapskredietverenigingen tot grote internationale investeringsbanken.
Wat zijn de 4 soorten financiële instellingen?
Particuliere en zakelijke klanten kunnen profiteren van een breed scala aan producten en diensten van financiële instellingen. De specifieke dienstverlening van verschillende soorten financiële instellingen loopt sterk uiteen. De soorten financiële instellingen die beschikbaar zijn, zijn onder meer:
#1. Commerciele banken
Een commerciële bank is een soort financiële instelling die deposito's accepteert, betaalrekeningdiensten aanbiedt, zakelijke, persoonlijke en hypothecaire leningen verstrekt en financiële basisproducten levert aan particulieren en kleine bedrijven, zoals depositocertificaten (cd's) en spaarrekeningen. In tegenstelling tot een zakenbank doen de meeste mensen hun bankzaken bij een commerciële bank.
Banken en vergelijkbare zakelijke entiteiten, zoals spaarbanken of kredietverenigingen, bieden de meest bekende en meest gebruikte financiële diensten, zoals betaal- en spaarrekeningen, woninghypotheken en andere soorten particuliere en commerciële leningen. Banken dienen ook als betalingsbemiddelaars voor creditcards, bankoverschrijvingen en het wisselen van valuta.
#2. Investeringsbanken
Investeringsbanken zijn gespecialiseerd in diensten die bedrijven helpen soepeler te werken, zoals financiering van kapitaaluitgaven en aandelenaanbiedingen, waaronder beursintroducties (IPO's). Bovendien bieden ze vaak makelaarsdiensten aan investeerders, treden ze op als marktmakers voor handelsbeurzen en beheren ze fusies, overnames en andere bedrijfsherstructureringen.
#3. Verzekeringsmaatschappijen
Verzekeringsmaatschappijen behoren tot de bekendste niet-bancaire financiële instellingen. Of het nu voor particulieren of bedrijven is, verzekeringen zijn een van de oudste financiële diensten. Bescherming van activa en financiële risico's, zoals die worden geboden door verzekeringsproducten, is een kritieke dienst die individuele en zakelijke investeringen mogelijk maakt die economische groei stimuleren.
#4. Bemiddelingsbedrijven
Beleggingsondernemingen en makelaars, zoals Fidelity Investments, dat onderlinge fondsen en exchange-traded funds (ETF's) aanbiedt, zijn gespecialiseerd in beleggingsdiensten zoals vermogensbeheer en financiële adviesdiensten. Ze bieden ook toegang tot een breed scala aan beleggingsproducten. Deze producten variëren van aandelen en obligaties tot minder bekende alternatieve beleggingen zoals hedgefondsen en private equity-investeringen.
Wat is het belang van financiële instellingen?
Financiële instellingen zijn nodig omdat ze een marktplaats bieden voor geld en activa, waardoor kapitaal efficiënt kan worden toegewezen aan waar het het nuttigst is. Een bank accepteert bijvoorbeeld deposito's van klanten en leent het geld uit aan leners. Het is onwaarschijnlijk dat iemand een gekwalificeerde lener vindt of begrijpt hoe hij de lening moet aflossen zonder dat de bank als tussenpersoon optreedt. Hierdoor kan de depositohouder rente ontvangen via de bank. Evenzo vinden investeringsbanken investeerders aan wie de aandelen of obligaties van een bedrijf kunnen worden verkocht.
Wat zijn de 7 functies van een financiële instelling?
#1. Prijsberekening
De financiële instelling dient als prijsontdekkingsmechanisme voor de verschillende financiële instrumenten die tussen kopers en verkopers op de markt worden verhandeld. Marktkrachten, zoals vraag en aanbod, bepalen de prijzen waartegen financiële instrumenten op de financiële markt worden verhandeld.
Dientengevolge dient de financiële markt als een vehikel voor het prijzen van zowel nieuw uitgegeven financiële activa als bestaande voorraad financiële activa.
#2. Mobilisatie van fondsen
Deelnemers aan de financiële markt bepalen niet alleen de prijzen waartegen financiële instrumenten op de financiële markt worden verhandeld, maar ook het vereiste rendement op de door de belegger geïnvesteerde middelen. De motivatie voor degenen die op zoek zijn naar fondsen wordt bepaald door het vereiste rendement dat door beleggers wordt geëist.
Alleen al vanwege deze functie van de financiële markt wordt gesignaleerd dat fondsen die beschikbaar zijn van geldschieters of investeerders van fondsen, zullen worden toegewezen aan degenen die geld nodig hebben of zullen worden opgehaald via de uitgifte van financiële instrumenten door de financiële markt. Als gevolg hiervan helpt de financiële markt bij het mobiliseren van spaargelden van investeerders.
#3. Beschikbaarheid van liquide middelen
De liquiditeitsfunctie van de financiële markt stelt beleggers in staat om hun financiële instrumenten op elk moment tijdens de werkuren van de markt te verkopen tegen de actuele reële waarde van de markt.
Als de financiële markt geen liquiditeitsfunctie heeft. De belegger is verplicht de financiële effecten of het financiële instrument aan te houden totdat de marktomstandigheden zich voordoen om die activa te verkopen of de uitgever van het effect contractueel verplicht is om hiervoor te betalen, dwz op het moment van vervaldatum in het geval van een schuld instrument of op het moment van de vereffening van de onderneming in het geval van een eigenvermogensinstrument is totdat de onderneming vrijwillig of onvrijwillig wordt geliquideerd.
Als gevolg hiervan kunnen beleggers hun effecten gemakkelijk verkopen en omzetten in contanten op de financiële markt, wat voor liquiditeit zorgt.
#4. Risicoverdeling
De financiële markt dient als een risicodelingsmechanisme omdat de persoon die de beleggingen uitvoert, verschilt van de persoon die zijn geld in die beleggingen belegt.
Het risico wordt overgedragen van de persoon die de beleggingen doet naar degenen die via de financiële markt de middelen voor die beleggingen verstrekken.
#5. Eenvoudige toegang
Beleggers eisen dat bedrijfstakken fondsen werven, en bedrijfstakken eisen dat investeerders hun geld beleggen en er rendement op behalen. Als gevolg hiervan maakt het financiële marktplatform het voor potentiële kopers en verkopers gemakkelijk om elkaar te vinden, wat hen tijd en geld bespaart.
#6. Verlaging van transactiekosten en informatiedistributie
Tijdens de transactie van het kopen en verkopen van effecten heeft de handelaar verschillende soorten informatie nodig. Het kost tijd en geld om dezelfde resultaten te behalen.
De financiële markt helpt echter bij het verstrekken van alle soorten informatie aan handelaren zonder dat ze geld hoeven uit te geven. Zo verlaagt de financiële markt de transactiekosten.
#7. Kapitale formatie
De financiële markten dienen als kanaal voor de besparingen van nieuwe investeerders om het land binnen te stromen, wat helpt bij de vorming van kapitaal.
Wat is de Gramm-Leach-Bliley-wet (GLBA)?
De GLBA, ook wel bekend als de GLB Act of de Financial Modernization Act van 1999, werd van kracht op 12 november 1999 en vereist dat financiële instellingen "hun praktijken voor het delen van informatie aan hun klanten uitleggen en gevoelige gegevens beschermen".
Door de vertrouwelijkheid van de privé- en financiële informatie van klanten te waarborgen, had de wet tot doel de financiële sector te moderniseren en de privacybescherming van consumentengegevens te versterken.
Over het algemeen vereist de GLBA dat elke financiële instelling stappen onderneemt om de vertrouwelijkheid en veiligheid van de "niet-openbare persoonlijke informatie" (NPI) van hun klanten te waarborgen. Bovendien beperkt de verordening de openbaarmaking van NPI aan niet-gelieerde derden.
Dit betekent dat financiële instellingen klanten moeten informeren over hun praktijken voor het delen van informatie en hen de mogelijkheid moeten geven om zich af te melden voor het delen van hun gegevens.
De Federal Trade Commission (FTC) is de primaire instantie die verantwoordelijk is voor de handhaving van de GLBA. Staatswetten kunnen meer naleving vereisen, maar niet minder dan wat de GLBA vereist.
Wat is een "financiële instelling" volgens de GLBA?
De GLBA definieert "financiële instellingen" als bedrijven die "aanzienlijk betrokken" zijn bij het leveren van financiële producten of diensten aan individuele consumenten of klanten, zoals leningen, financieel of beleggingsadvies, verzekeringen, enzovoort.
De GLBA is van toepassing op deze organisaties en op hun 'gelieerde ondernemingen', die worden gedefinieerd als elke entiteit die financiële consumenteninformatie ontvangt van een financiële instelling.
Deze categorie omvat een breed scala aan bedrijven in alle soorten en maten, waaronder, maar niet beperkt tot:
- Banken.
- Hypotheekverstrekkers die geen bank zijn
- Makelaars
- Sommige financiële of investeringsadviseurs
- Incasso's
- Opstellers van belastingaangiftes
- Aanbieders van diensten op het gebied van afwikkeling van onroerend goed en taxateurs
Naast gewone financiële instellingen en degenen die rechtstreeks NPI van klanten of consumenten verzamelen, kunnen entiteiten die financiële consumenteninformatie van een financiële instelling ontvangen, onderworpen zijn aan beperkingen onder de Financial Privacy Rule - een van de drie secties van de GLBA.
Naleving van de GLBA handhaven: de drie secties van de GLBA
De GLBA is verdeeld in drie secties, die elk een andere regel vaststellen:
Regeling financiële privacy
De Financial Privacy Rule (of kortweg de Privacy Rule) houdt zich voornamelijk bezig met praktijkopenbaarmaking. Het vereist dat financiële instellingen hun klanten (en soms consumenten) duidelijk en opvallend schriftelijk op de hoogte stellen van hun privacypraktijken en -beleid.
Organisaties moeten elke klant een privacyverklaring verstrekken wanneer ze voor het eerst klant worden en daarna elk jaar.
De kennisgeving moet de verzamelde informatie over de klant bevatten, waar deze wordt gedeeld, met wie deze wordt gedeeld en hoe deze wordt gebruikt en beschermd. Het specificeert ook het recht van de klant om het delen van zijn informatie met derden te weigeren.
Het onderscheid tussen consumenten en klanten is belangrijk onder GLBA omdat de wet vereist dat bedrijven deze kennisgevingen aan al hun klanten verstrekken, maar alleen aan specifieke consumenten.
De Veiligheidsverordening
De Waarborgregel gaat primair over informatiebeveiliging. Het verplicht financiële instellingen om de klantinformatie die ze verzamelen te beschermen. Bedrijven moeten een schriftelijk informatiebeveiligingsplan ontwikkelen dat beschrijft hoe zij hun gegevens beschermen om aan de regel te voldoen.
Enkele van de waarborgen die ze moeten bieden, zijn onder meer:
- Medewerkers aanwijzen om een informatiebeveiligingsprogramma te coördineren
- Het beoordelen van risico's op elk gebied van het bedrijf
- Beveiligingen bewaken en testen.
- Aannemers behouden die voldoen aan de nalevingsnormen
Naarmate de bedrijfsvoering en risicobeoordelingen veranderen, moeten we voortdurend evalueren en optimaliseren.
Bedrijven moeten ook gevoelige informatie beschermen tegen ongeoorloofde toegang en toezicht houden op gebruikersactiviteiten, inclusief pogingen om toegang te krijgen tot beschermde gegevens.
De specifieke vereisten variëren afhankelijk van de grootte, complexiteit en omstandigheden van het bedrijf, maar ze zijn allemaal ontworpen om ervoor te zorgen dat financiële instellingen risico's voor klantinformatie in alle gebieden van hun activiteiten aanpakken, met name informatiesystemen voor personeelsbeheer en training.
Het voorwendselverbod
Het voorwendselverbod stelt in principe dat je niet mag liegen tegen instellingen of klanten om informatie te verkrijgen.
Pretexting is de praktijk van het verzamelen van informatie onder valse voorwendselen of het bewust overtuigen van klanten om informatie te onthullen in de context van een verzonnen verhaal. Het verbod verbiedt het gebruik van valse, fictieve of frauduleuze verklaringen om klantinformatie te verkrijgen, hetzij verkregen van een financiële instelling of rechtstreeks van een klant.
Boetes, boetes voor overtredingen en nalevingsvoordelen onder de GLBA
Financiële instellingen die de GLBA overtreden, riskeren civielrechtelijke boetes tot $ 100,000 per overtreding.
Officieren, directeuren en andere personen die de leiding hebben over de organisatie kunnen ook worden geconfronteerd met persoonlijke boetes van $ 100,000 voor elke overtreding, evenals tot vijf jaar gevangenisstraf. Met andere woorden, niet-naleving kan schadelijk zijn voor zowel bedrijven als individuen, en kan levens veranderen.
Aan de andere kant vermijden organisaties die voldoen aan GLBA niet alleen financiële boetes, maar vergroten ze ook het vertrouwen en de loyaliteit van klanten. Wanneer klanten zich veilig voelen in de manier waarop hun financiële instelling met hun informatie omgaat, kan dit de reputatie en terugkerende klanten een boost geven.
Vrijstellingen van de CCPA voor financiële instellingen: gegevens beschermd door de GLBA
Financiële instellingen zijn onderworpen aan nieuwe regelgeving als gevolg van de passage van de CCPA.
Hoewel de CCPA vrijstellingen toestaat voor specifieke gegevens die onder de GLBA vallen, worden financiële instellingen zelf niet vrijgesteld. De vrijstelling is van toepassing op gegevens die al zijn "verzameld, verwerkt, verkocht of openbaar gemaakt in overeenstemming met de federale Gramm-Leach-Bliley Act."
De CCPA definieert "persoonlijke informatie (PI)" echter als "informatie die identificeert, betrekking heeft op, beschrijft, kan worden geassocieerd met, of redelijkerwijs kan worden gekoppeld, direct of indirect, aan een specifieke consument of huishouden."
Dus hoewel NPI is vrijgesteld van CCPA-naleving en de controle door het California Attorney General's Office, is PI dat niet. Simpel gezegd, wanneer een financiële instelling informatie verzamelt voor niet-financiële doeleinden - of "conclusies" trekt uit die gegevens - is zij onderworpen aan dezelfde CCPA-vereisten als alle anderen. Denk aan marketinggegevens, websitebezoekers en geolocatiegegevens.
Financiële instellingen zijn ook onderworpen aan het private actierecht van de CCPA, waardoor consumenten wettelijke schadevergoeding kunnen eisen in geval van schending.
Wie valt onder financiële instellingen?
Financiële instellingen omvatten voornamelijk centrale banken, retail- en commerciële banken, internetbanken, kredietverenigingen, spaar- en leningsverenigingen (S&L), investeringsbanken en -bedrijven, beursvennootschappen, verzekeringsmaatschappijen en hypotheekmaatschappijen.
Wat is het verschil tussen een bank en een financiële instelling?
Het verschil tussen een bank en andere niet-bancaire financiële instellingen is dat banken deposito's op spaar- en direct opvraagbare rekeningen kunnen accepteren, in tegenstelling tot andere financiële instellingen.
In Conclusie
Banken, trustmaatschappijen, verzekeringsmaatschappijen, beursvennootschappen en investeringsdealers zijn voorbeelden van financiële instellingen die een breed scala aan bedrijfsactiviteiten in de financiële dienstverlening verzorgen. Financiële instellingen in de Verenigde Staten worden gereguleerd door agentschappen zoals de OCC, de SEC, de FDIC en de Federal Reserve.
Gerelateerde artikelen
- FINANCILE INSTELLINGEN: De AZ-gids met top 10 voorbeelden (+ snelle eenvoudige tips)
- ONTWIKKELINGSBANKEN: Beginnersgids met voorbeelden (+beste keuzes)
- LOKAAL FINANCIEEL BEDRIJF: Top beste lokale financieringsmaatschappijen 2023
- HOE VERDIENEN BANKEN GELD: Alles wat u moet weten
- Ultieme gids voor beleggen in private equity in onroerend goed
Referenties
