Adhesie bij verzekeringen verwijst naar een type contract waarbij de verzekerde weinig tot geen onderhandelingsmacht heeft en de door de verzekeraar aangeboden voorwaarden moet accepteren. Dit komt omdat verzekeringsmaatschappijen hun contracten moeten kunnen standaardiseren om risico's effectief te beheren. Toetredingscontracten kunnen echter ook oneerlijk zijn voor polishouders, omdat zij mogelijk niet in staat zijn te onderhandelen over voorwaarden die in hun belang zijn.
Daarom zullen we in dit artikel bespreken wat adhesie in verzekeringen is, waarom het gebruikelijk is en wat de gevolgen zijn voor polishouders. We geven ook tips om uzelf te beschermen tegen oneerlijke toetredingscontracten.
Wat is precies een contract voor een adhesieverzekering?
Verzekeringscontracten zijn veelvoorkomende voorbeelden van traditionele toetredingscontracten. Bijna elke verzekeringsovereenkomst wordt volledig door de verzekeringsmaatschappij geschreven. Deze contracten zijn langdurig en de verzekerde partij, vooral een individu, heeft weinig tot geen mogelijkheid om de voorwaarden te wijzigen.
Bij het afsluiten van een verzekering heeft de verzekerde de mogelijkheid om limieten en andere dekkingsvoorwaarden, zoals eigen risico, in te stellen. Als het echter om de polisuitgifte gaat, heeft de verzekeringsmaatschappij de overhand. Bijna alle voorwaarden van een standaardverzekeringspolis zijn standaard, zonder variatie tussen polishouders.
Contracten voor adhesieverzekeringen worden gebruikt voor efficiëntie. Vanuit het perspectief van de verzekeringssector zou het onbetaalbaar en inefficiënt zijn om met elke nieuwe verzekeringsaanvrager over specifieke polisvoorwaarden te onderhandelen.
De evolutie van adhesiecontracten
Adhesiecontracten kwamen pas in het rechtssysteem van de Verenigde Staten terecht nadat Edwin W. Patterson's artikel over levensverzekeringscontracten in 1919 in de Harvard Law Review was gepubliceerd. Daarna accepteerden de meeste rechtbanken het concept van contractadhesie, grotendeels dankzij een wet uit 1962. Zaak van het Hooggerechtshof van Californië die adhesieanalyse ondersteunde.
De wettigheid en afdwingbaarheid van toetredingscontracten zijn in de loop van de tijd geëvolueerd. De jurisprudentie en interpretatie kunnen van staat tot staat verschillen, maar toetredingscontracten worden algemeen aanvaard als een efficiënte manier om gestandaardiseerde transacties af te handelen.
Bij correct gebruik besparen adhesiecontracten bedrijven en klanten tijd en geld op contractadvies van advocaten. Sommige aspecten van toetredingscontracten zijn echter problematisch.
Elektronische toetredingscontracten die online zijn ondertekend, zijn bijvoorbeeld in sommige gevallen voor de rechtbank aangevochten omdat contractdetails moeilijk toegankelijk en te herzien waren. Als gevolg hiervan moeten elektronische toetredingscontracten dezelfde toegankelijkheid bieden als contracten die offline worden ontvangen en gelezen.
Kenmerken van het hechtingscontract
De meeste toetredingscontracten hebben bepaalde kenmerken gemeen. Deze factoren maken doorgaans duidelijk wanneer een partij een toetredingscontract aangaat. Als u deze gemeenschappelijke elementen begrijpt, kunt u de toetredingscontracten beter begrijpen en waar nodig voor uzelf opkomen. Een typisch adhesiecontract is:
Een standaardcontract, ook wel ‘boilerplate’ genoemd – Een groot aantal consumenten gebruikt vrijwel identieke taal. Adhesiecontracten worden vaak gebruikt in autoleaseovereenkomsten, leaseovereenkomsten voor onroerend goed en de verkoop van consumentenproducten.
Wanneer twee partijen ongelijke onderhandelingsmacht hebben, heeft de zwakkere partij weinig of geen mogelijkheden om over voorwaarden te onderhandelen. Vanwege de omvang van de betrokken zaken kan de partij met superieure macht het zich veroorloven om een ‘take it or leave it’-benadering te hanteren.
Een toetredingscontract is doorgaans zeer eenzijdig omdat de machtigere partij de taal schrijft. Het contract zal bijvoorbeeld vaak specifieke geschillenbeslechtingsprocedures bevatten die de machtigere partij bevoordelen. Resoluties kunnen de toepasselijke staatswet specificeren of vereisen dat de zwakkere partij instemt met arbitrage en afstand doet van het recht om een rechtszaak aan te spannen.
Afdwingbaarheid van het contract
Om als een toetredingscontract te worden beschouwd, moet een contract worden gepresenteerd als een ‘take it or leave it’-voorstel. Dit betekent dat één partij niet kan onderhandelen met de partij die het contract aanbiedt.
Adhesiecontracten worden onder de loep genomen, wat meestal een van de volgende twee vormen aanneemt:
#1. Redelijke verwachtingen
Traditioneel hebben rechtbanken de leer van redelijke verwachtingen gebruikt om te bepalen of een toetredingscontract afdwingbaar is. Specifieke delen van een toetredingscontract of het gehele contract kunnen op grond van deze doctrine als niet-afdwingbaar worden beschouwd als de contractvoorwaarden hoger zijn dan of niet overeenkomen met wat de zwakkere partij redelijkerwijs had verwacht.
De prominentie van de voorwaarden bepaalt de redelijkheid van een contract, het doel van de voorwaarden en de omstandigheden rondom de aanvaarding van het contract.
#2. gewetenloosheid
In het contractenrecht wordt de leer van de gewetenloosheid ook gebruikt om bepaalde toetredingscontracten aan te vechten. Het is een feitspecifieke doctrine gebaseerd op billijke principes, met name het concept van te goeder trouw onderhandelen. Gewetenloosheid verschuift de aandacht van wat de klant redelijkerwijs mag verwachten naar het motief van de leverancier.
Gewetenloosheid bij toetredingscontracten komt meestal voor wanneer een partij geen echte keuze heeft, omdat de contractvoorwaarden oneerlijk eenzijdig zijn en voorwaarden bevatten waar niemand mee akkoord zou of zou moeten gaan.
Simpel gezegd: als een contract kennelijk oneerlijk is tegenover de ondertekenende partij, kan het voor de rechter niet-afdwingbaar worden verklaard.
Gewetenloosheid is gemakkelijker te beargumenteren als de leverancier aanzienlijk profiteert van de overeenkomst, vooral als de hoogte van de winst verband houdt met het gebrek aan onderhandelingsmacht van de zwakkere partij.
Sommige juridische experts hebben deze aanpak bekritiseerd omdat deze gevolgen heeft voor de contractvrijheid. Dat is het juridische concept dat mensen vrijelijk de voorwaarden van een contract kunnen bepalen, zonder inmenging van de overheid.
Waar kunt u hechtingscontracten vinden?
Ze komen vooral voor bij het boeken van vliegtickets, verzekeringspolissen, hypotheekleningen, gezondheidszorg of de aankoop van een auto.
Komen adhesiecontracten ten goede aan consumenten?
Ja, meestal omdat het contracten standaardiseert en transacties sneller en gemakkelijker afrondt. Het is mogelijk dat als consumenten elk contract voor elke aankoop die ze doen zouden moeten lezen of een advocaat zouden moeten inhuren om ze namens hen te beoordelen, er veel minder transacties zouden plaatsvinden. Hoe dan ook, het is van cruciaal belang dat u de voorwaarden begrijpt van elk toetredingscontract dat aan u wordt verstrekt.
Wat gebeurt er als ik weiger een hechtingscontract te ondertekenen?
Hoewel u een toetredingscontract niet kunt wijzigen, kunt u, als u het niet eens bent met wat erin staat, het weigeren en ergens anders heen gaan om uw aankoop te doen.
Is een autoverzekering een bindend contract?
Autoverzekeringen zijn zonder twijfel bindende contracten. De verzekeringsmaatschappij stelt de polisvoorwaarden op, waarover vrijwel niet kan worden onderhandeld. Dit is een voorbeeld van een ‘take it or leave it’-situatie.
In sommige gevallen kan een machtigere consument of zakelijke klant wijzigingen in de voorwaarden aanvragen en ontvangen. Dit zijn echter ongebruikelijke omstandigheden. De verzekeringsmaatschappij heeft de volledige controle omdat de bestuurder dekking nodig heeft en geen andere keuze heeft dan de polisvoorwaarden van het bedrijf te accepteren.
Zijn hechtingscontracten juridisch bindend?
De Uniform Commercial Code (UCC), aangenomen met kleine variaties in alle staten, bepaalt dat rechtbanken toetredingscontracten kunnen afdwingen. Vanwege de ongelijke aard van toetredingscontracten vereist de UCC dat deze zorgvuldig worden gecontroleerd op eerlijkheid.
Rechtbanken passen bijvoorbeeld vaak de “redelijke verwachtingsdoctrine” toe om een deel van de eenzijdige aard van toetredingscontracten te compenseren. De doctrine stelt een rechtbank in staat de taal van een verzekeringspolis te interpreteren om bepaalde bescherming te bieden die een verzekerde redelijkerwijs zou verwachten. Zelfs als de interpretatie afwijkt van de feitelijke beleidstaal, kan de doctrine van toepassing zijn.
Gewetenloze contracten worden specifiek vermeld in het DWU. Met behulp van deze doctrine kan een rechtbank een toetredingscontract of een deel ervan ongrondwettelijk verklaren als de rechtbank oordeelt dat het contract ‘gewetenloos was op het moment dat het werd gesloten’. Rechtbanken kunnen overwegen of de voorwaarden zo oneerlijk of belastend zijn voor de zwakkere partij dat ze bij het opstellen ervan misbruik lijken te zijn geweest.
Zijn verzekeringspolissen bindende overeenkomsten?
Adhesiecontracten worden doorgaans gebruikt wanneer er een groot aantal klanten is die bij een transactie op dezelfde manier worden behandeld. Deze categorie omvat verzekeringspolissen. Om een vergelijkbare dekking aan een breed scala aan klanten te kunnen bieden, moeten verzekeringsmaatschappijen grotendeels identieke taal en overeenkomstvoorwaarden gebruiken.
Kan ik van gedachten veranderen nadat ik een hechtingscontract heb getekend?
Ja, maar uw aanpassingsmogelijkheden zijn waarschijnlijk beperkt. Afhankelijk van het type contract dat u heeft ondertekend, zijn er mogelijk aanvullende bepalingen en aanvullende bepalingen beschikbaar die de voorwaarden van uw ondertekende contract wijzigen.
Wat is het belangrijkste onderscheidende kenmerk van een hechtingscontract?
Er zijn een paar kenmerken die alle toetredingscontracten gemeen hebben. Het meest opvallende kenmerk is de ongelijke onderhandelingsmacht van de partijen. Adhesiecontracten worden doorgaans ondertekend tussen een bedrijf en een klant.
Hoe kan ik mezelf beschermen in een verklevingscontract?
U heeft te allen tijde het recht om uw overeenkomst door een advocaat te laten beoordelen. Dit heeft weinig zin bij de aankoop van een consumentenproduct, zoals een mobieltje. Het kan echter zinvol zijn in het geval van een eigendoms- of autoleaseovereenkomst. Als een advocaat niet over wijzigingen kan onderhandelen, kunt u misschien begrijpen waar u op moet letten of waar u op moet letten in de overeenkomst.
Conclusie
Naleving of gestandaardiseerde contracten vereisen dat de ene partij bij een transactie, zoals een consument die een product of dienst wil kopen, akkoord gaat met alle algemene voorwaarden die zijn opgesteld door de andere partij bij de transactie, zoals de leverancier van het product of de dienst.
Ze komen vaak voor bij een breed scala aan consumententransacties. Zorg er echter voor dat u het toetredingscontract zorgvuldig leest voordat u het ondertekent.
- BESTE CONTRACTBEHEERSOFTWARE: Beste contractbeheersoftware
- WERKCONTRACT: Betekenis, Soorten & Sjabloon
- VERPLICHTINGSBRIEF: Definitie & Overzicht
- LEVENSVERZEKERING: Koopgids voor offertes en bedrijven
- SELECTIEVE INCORATIE: Definitie, Doctrine, Belang, Verschillen & Voorbeelden
Wat is adhesie in verzekeringen: referenties
