Non-recourse schuld is een soort lening die meestal wordt gedekt door onroerend goed als onderpand. Zelfs als het onderpand het achterstallige bedrag niet volledig dekt, kan de emittent het nog steeds nemen als de lener niet terugbetaalt wat hij verschuldigd is. Ze kunnen niet achter de lener aan gaan voor meer geld. De lener is niet persoonlijk aansprakelijk voor een non-recourse schuld. Als de doorverkoopwaarde van het onderpand van de lening gedurende de looptijd van de lening onder het uitstaande totaal daalt, brengt non-recourse schuld de geldschieter een hoger risico dan recourse schuld. Dit artikel bespreekt of non-recourse schuld de belastinggrondslag verhoogt, regres versus non-recourse schuld en de definitie van non-recourse schuld in een partnerschap.
Wat is nonrecourse schuld
Recourse schuld is de verantwoordelijkheid van de lener, maar non-recourse schuld wordt gedekt door bepaald onderpand. Als een lener de lening niet terugbetaalt, moet hij het onderpand verkopen om het resterende saldo af te betalen. De lener hoeft geen verschil te maken tussen de waarde van het onderpand en het resterende saldo van de lening. Meestal is de rente op non-recourse schuld hoger dan op recourse schuld omdat de geldschieter meer risico neemt. Mensen gebruiken onroerend goed vaak als onderpand, maar andere vormen zijn mogelijk.
Non-recourse leningen zijn niet algemeen verkrijgbaar bij banken. Het stelt bedrijven bloot aan schade als hun klanten hun leningen niet kunnen terugbetalen en hun onderpand niet voldoende is. Als er nog steeds schulden zijn nadat het door een lening gedekte actief is verkocht, is de geldschieter verantwoordelijk voor eventuele verliezen. Het heeft geen recht op enig ander geld, eigendom of inkomen van de lener.
Meer over Nonrecourse Schuld
Potentiële leners vinden het misschien leuk om te wachten op leningen zonder verhaal, maar de rentetarieven op deze leningen zijn meestal hoger. Ze strekken zich alleen uit tot degenen met een voorbeeldige kredietwaardigheid. Non-recourse schulden hebben gevolgen voor het niet terugbetalen, zoals het verliezen van het onderpand, het aantasten van de kredietscore van de lener en mogelijk het betalen van belasting. Non-recourse schuld is geen kaart om uit de lening te komen.
U kunt echter financiële activa, apparatuur en andere objecten gebruiken om non-recourse leningen te beveiligen. Bekende voorbeelden van non-recourse schulden zijn hypotheken. Kredietverstrekkers lenen doorgaans minder dan 80% van de commerciële waarde van het onroerend goed om zichzelf te beschermen. DuriTijdens de huidige subprime-crisis waren er vele keren dat ze non-recourse leningen verstrekten voor de volledige waarde van het onroerend goed. Vanwege het feit dat de activawaarde aanzienlijk lager was dan het uitstaande hypotheeksaldo toen de huizenwaarden begonnen te dalen en leners in gebreke bleven, leden kredietverstrekkers aanzienlijke verliezen.
Verhogen non-recourse schulden de belastinggrondslag
Gewoonlijk verhoogt non-recourse schuld de partnerbasis voor distributie. De risicoregels ervaren deze funderingsverhoging echter niet. Zij houden rekening met deze regels bij het aftrekken van verliezen van een maatschap.
In tegenstelling tot regresschuld, die de partnerbasis voor uitkering en verliesaftrek verhoogt, is deze anders. Dit wordt gedaan zodat als de lener de lening niet terugbetaalt, de geldschieter alleen kan proberen zijn geld terug te krijgen van het onroerend goed dat als onderpand is gebruikt.
Wat is belastinggrondslag?
Belastinggrondslag bij beleggen in onroerend goed verwijst naar het kapitaal dat voor belastingdoeleinden in onroerend goed is gestoken. De IRS begint met de basis van een partner bij het uitzoeken van zaken als afschrijvingen en afschrijvingen.
De IRS berekent vermogenswinstbelasting op de verkoop van onroerend goed met behulp van de basis.
Het is belangrijk om te weten dat de fundering meestal afwijkt van de getaxeerde waarde van het onroerend goed.
Wat is gekwalificeerde non-recourse schuld?
De schuld van een partnerschap kan vaak worden onderverdeeld in drie categorieën: gekwalificeerde non-recourse, recourse en non-recourse. Tussen deze twee uitdrukkingen is er een verschil in hoeveel de lener persoonlijk verantwoordelijk is voor zijn deel van de schuld.
Door gekwalificeerde non-recourse schulden te gebruiken, kan een gekwalificeerd persoon voorkomen dat hij de schuld van het partnerschap zelf moet terugbetalen. In dit geval is een persoon die regelmatig leningen verstrekt als onderdeel van zijn werk, zoals een bank, gekwalificeerd. De financiële instelling is hier altijd virtueel mee bezig. Deze non-recourse leningen kunnen ook zijn uitgegeven door of gegarandeerd door de overheid.
Voorbeelden van nonrecourse schulden
"Non-recourse debt" verwijst naar een lening die wordt gedekt door een bepaald stuk of eigendom. Meestal gebruiken ze meestal een stuk onroerend goed om dit soort schulden te dekken.
De waarde van een nieuwe auto zal doorgaans afnemen na de aankoop als een autolener een klant $ 30,000 leent tegen nulrente voor een lening van vijf jaar om er een te kopen. Als de lener stopt met betalen, is de auto na een jaar $ 22,000 waard, maar hij is nog steeds $ 26,000 verschuldigd.
Omdat de klant niet betaalt, neemt de geldschieter het voertuig in beslag en verkoopt het voor de volledige marktwaarde, waardoor er een tekort van $ 4000 overblijft. Als de lening non-recourse was, draagt de geldschieter het verlies.
Regres versus niet-recourse schuld
Bij het zoeken naar een vastgoedlening zijn non-recourse versus recourse leningen twee algemene categorieën die vaak worden gebruikt. Bij het aanvragen van een lening, of het nu gaat om residentieel of commercieel vastgoed, zijn er ongetwijfeld tal van zaken waarmee rekening moet worden gehouden. Rentetarieven, hoeveel de lener zich kan veroorloven en hoe comfortabel ze zich voelen bij de geldschieter zijn allemaal belangrijke factoren. Maar beslissen tussen een recourse lening en een non-recourse lening is een van de belangrijkste dingen om te doen.
Als een lener een lening niet terugbetaalt en het verschuldigde bedrag hoger is dan de waarde van het onderpand, kan de geldschieter achter andere activa aan gaan met een regreslening. Een non-recourse geldschieter kan het onderpand alleen verkopen als de lener in gebreke blijft.
Het is mogelijk om elke vorm van lening met onderpand zeker te stellen. Als de lener de lening niet terugbetaalt, kan de geldschieter beslag leggen op een deel van de eigendommen van de lener om zijn geld terug te krijgen. Een regresschuld stelt de geldschieter echter in staat om de activa van de lener boven de waarde van het onderpand in beslag te nemen om verliezen te dekken.
Meer over Recourse vs Nonrecourse Debt
Als de lener de schuld niet terugbetaalt, geeft regresschuld de schuldeiser het recht om achter de lener aan te gaan voor het volledige bedrag. Ongedekte en gedekte persoonlijke leningen kunnen beide regresschulden zijn, wat betekent dat de lener persoonlijk aansprakelijk is en het volledige risico draagt. Elk overschot dat overblijft na liquidatie van het onderpand wordt een "tekortsaldo" genoemd.
De geldschieter kan een rechtszaak aanspannen en een gebrekkig oordeel verkrijgen om dit geld terug te vorderen.
Wanneer een schuld niet verhaalbaar is, kan de geldschieter de zekerheid verkopen, maar kan hij niet proberen het onbetaalde bedrag terug te krijgen. Bij een non-recourse lening draagt de bank het grootste deel van het risico.
Wat is nonrecourse schuld in een partnerschap?
Als geen enkele partner of met een partner verbonden persoon het financiële risico van verlies draagt, is de aansprakelijkheid van een partnerschap geen verhaal. Als het gaat om partnerschappen, worden non-recourse verplichtingen alleen volledig terugbetaald uit de winst van het bedrijf.
Wat is het risico van een non-recourse lening?
Als een lener een non-recourse lening niet terugbetaalt, kan de geldschieter alleen het onroerend goed nemen dat als onderpand voor de lening werd gebruikt. De geldschieter neemt het risico en verliest vaak geld als de waarde van het onroerend goed daalt of als er grote problemen mee zijn die niet voor de hand liggend zijn.
Wie profiteert van een non-recourse lening?
Leningen zonder verhaal zijn goed voor de lener omdat ze hun eigen vermogen niet op het spel hoeven te zetten. U kunt de lener niet voor de rechter dagen, wat de geldschieter of bank ook doet. Dit soort schulden die niet kunnen worden terugbetaald, doet meestal ook geen afbreuk aan de kredietscore van de lener.
Doen banken non-recourse leningen?
Non-recourse leningen worden zelden verstrekt door banken. Sommige leners kunnen ze misschien krijgen, maar de voorwaarden en rentetarieven kunnen veel duurder zijn.
Geeft nonrecourse schuld partnerbasis?
Gewoonlijk verhoogt non-recourse schuld de partnerbasis voor distributie. De risicoregels ervaren deze funderingsverhoging echter niet. Bij het aftrekken van verliezen uit een maatschap wordt rekening gehouden met deze regels.
In tegenstelling tot regresschuld, die de partnerbasis voor uitkering en verliesaftrek verhoogt, is deze anders. Als de lener de lening niet terugbetaalt, kan de geldschieter alleen het onroerend goed terugnemen dat als onderpand is gebruikt.
Kan een commanditaire vennoot een lening garanderen?
Een commanditaire vennoot daarentegen is niet verantwoordelijk voor de schulden van de maatschap, tenzij hij een persoonlijke garantie voor de lening tekent. Algemene partners worden echter doorgaans individueel verantwoordelijk gehouden voor deze leningen.
Kan regresschuld worden nagestreefd in een commanditaire vennootschap?
Wanneer een commanditaire vennootschap zijn regresleningen niet terugbetaalt, kan de geldschieter de partners niet persoonlijk achterna gaan. Dit komt omdat de maatschap beperkt is. Het belangrijkste onderscheid tussen commanditaire vennootschappen en vennootschappen onder firma is dit.
Banken zullen waarschijnlijk van partners eisen dat ze een persoonlijke garantie ondertekenen als ze meer dan 20% van het bedrijf in handen hebben, ook al bieden commanditaire vennootschappen meer zekerheid voor partners dan vennootschappen onder firma.
Hoe persoonlijke aansprakelijkheid te voorkomen
Wanneer beleggers leren over aansprakelijkheid, zullen ze natuurlijk proberen hun blootstelling zoveel mogelijk te beperken. De meeste kredietverstrekkers zouden geen regelingen goedkeuren waarbij de exploitanten niet persoonlijk verantwoordelijk zijn in het geval van wanbetaling, althans in het begin. Sommige aansprakelijkheid kan worden vermeden door een commanditaire vennootschap op te richten of op te richten.
Verwacht niet dat kredietverstrekkers het risico lopen op een lening die voor hen een financieel verlies zou kunnen opleveren. Om vertrouwen op te bouwen, moeten de exploitanten een goede werkrelatie hebben met de geldschieter en een blanco strafblad hebben, of de regeling moet zo goed zijn dat de bank de terugbetaling van hun lening bijna kan garanderen als de exploitanten hun lening niet terugbetalen.
Banken zullen echter meer geneigd zijn om leningen te verstrekken aan die exploitanten met betere voorwaarden en minder beperkingen nadat het vertrouwen is gewekt.
Hoe wijs ik non-recourse schulden toe aan partners?
Volgens de wetgeving moeten non-recourse verplichtingen in drie stappen worden verdeeld:
Partnerschap minimale winst
Ten eerste moet elke partner non-recourse-verplichtingen krijgen die gelijk zijn aan hun aandeel in de 'minimale winst voor het partnerschap'. Dit is alleen het geval als de maatschap afschrijfbare activa bezit die deel uitmaken van de zekerheid van de non-recourse lening.
Het verschil tussen de hoofdsom van een non-recourse lening en de afschrijvingsbasis van het onroerend goed is de minimale winst voor een partnerschap. Deze term is verzonnen omdat artikel 1001 zegt dat een partnerschap wordt geacht onroerend goed te hebben verkocht voor het bedrag van de hoofdsom van een lening als het onroerend goed teruggeeft aan de geldschieter in ruil voor niets meer dan dat de schuld wordt afbetaald.
Winst op grond van artikel 704(c)
De verantwoordelijkheid moet volgens stap 2 worden toegerekend aan een partner voor zover de verplichting hoger is dan de belastinggrondslag op het moment van de inbreng als een partner gewaardeerde goederen inbracht in de maatschap die de verplichting zeker stelde.
Winstverhouding
Als er geen minimale winst of sectie 704 (c) winst is, is het gemakkelijk om erachter te komen hoe non-recourse verplichtingen moeten worden verdeeld. Het aandeel van een partner in een niet-regresverplichting moet worden opgenomen als een regresverplichting en aan die partner worden toegewezen als de partner de lening heeft verstrekt of de schuld persoonlijk heeft gegarandeerd. Door deze regels te volgen, zullen ze de resterende verantwoordelijkheid voor niet-recourse aan de juiste persoon geven. Het volledige non-recourse deel van de winst moet worden toegekend in overeenstemming met de winstratio als er geen minimale winst of sectie 704(c) winst is die moet worden uitgekeerd.
Wanneer wordt een lening uitgegeven als non-recourse?
De staatswet bepaalt vaak of een schuld een lening met regres of zonder regres is.
In sommige gebieden kan van alle hypotheken worden verlangd dat ze geen regresschulden zijn, en in het geval van wanbetaling kunnen kredietverstrekkers na inbeslagname van onroerend goed geen oordeel over gebreken vragen.
Moet u een regreslening terugbetalen?
Leningen die met extra rente kunnen worden terugbetaald, worden recourse-leningen genoemd. Als het door de voorwaarden van de lening wordt vereist, moet het worden terugbetaald. Als u de lening niet volledig tegen rente kunt terugbetalen, kan de geldschieter andere activa nemen om het verlies goed te maken.
Wie kan in aanmerking komen voor een non-recourse lening?
Omdat non-recourse schulden riskanter zijn voor de geldschieter, heeft de lener mogelijk een goede kredietscore en een lage loan-to-value-ratio nodig. Non-recourse leningen kunnen ook hogere rentetarieven hebben om het risico te compenseren.
Hoe worden verplichtingen betaald voor een regreslening?
Nadat het onderpand is genomen, kan een tekortvonnis geld van de bankrekeningen van de lener halen of geld van zijn of haar loon halen om het resterende bedrag te dekken.
Conclusie
Non-recourse schulden worden gekenmerkt door hoge kapitaaluitgaven, lange looptijden van leningen en onduidelijke bronnen van inkomsten. Underwriting is een vereiste, voor expertise op het gebied van financiële modellering en grondige technische domeinkennis voor deze leningen. Kredietverstrekkers laten leners aan strengere kredieteisen voldoen om de kans te verkleinen dat ze hun leningen niet terugbetalen. Aangezien er meer risico is bij non-recourse leningen, zijn de rentetarieven hoger dan bij recourse leningen.
Gerelateerde artikelen
- NON RECOURSE FINANCIERING: betekenis en hoe het werkt
- FACTORING VAN KLEINE BEDRIJVEN: de ultieme gids voor eigenaren van kleine bedrijven
- Factuurkorting: uitgelegd!! (+ Snelle tools en alles wat je nodig hebt)
- AFFILIATE PARTNERSHIP: definitie, voorbeelden en overeenkomstsjablonen
- PROJECT FINANCE: eenvoudige gids om elk project een kickstart te geven (+ beste keuzes)
Referenties
