Diversificatie is een techniek voor risicobeheer voor beleggers. Beleggers diversifiëren hun portefeuilles via een verscheidenheid aan bedrijven, bedrijfstakken, sectoren en activaklassen in plaats van hun kapitaal te concentreren in één bedrijf, bedrijfstak, sector of activaklasse.
U elimineert het risico om al uw eieren in één mand te leggen door uw beleggingen te diversifiëren via grote en kleine bedrijven (binnenlands en internationaal), inclusief aandelen en obligaties.
Waarom is diversificatie nodig?
Om het beleggingsrisico te verminderen, is diversificatie nodig. Iedereen kon gewoon één investering uitkiezen die zo lang als nodig feilloos zou werken als we een perfecte kennis van de toekomst hadden. Met andere woorden, we spreiden onze beleggingen over verschillende bedrijven en activa die niet dezelfde risicoblootstelling hebben. Dit komt omdat de toekomst zeer onvoorspelbaar is en markten altijd veranderen.
Diversificatie is geen concept of strategie om de winst te vergroten. Beleggers die hun kapitaal concentreren op een klein aantal beleggingen, kunnen op elk moment beter presteren dan een gediversifieerde belegger. Een gediversifieerde portefeuille presteert in de loop van de tijd echter beter dan de meeste meer geconcentreerde portefeuilles. Dit feit benadrukt de moeilijkheid om slechts enkele winnende investeringen te selecteren.
Voor het grootste deel is het bezitten van beleggingen die in vergelijkbare markten anders presteren een manier om te diversifiëren. Obligatierentes hebben de neiging om te dalen, terwijl de aandelenkoersen stijgen, bijvoorbeeld. Aandelen en obligaties correleren volgens experts negatief. Hoewel aandelenkoersen en obligatierendementen in dezelfde richting bewegen (zowel stijgend als dalend), aandelen hebben meestal een veel hogere volatiliteit dan obligaties, wat betekent dat ze veel meer winnen of verliezen. En terwijl
niet elke belegging in een goed gediversifieerde portefeuille zou negatief gecorreleerd zijn, het doel van diversificatie is om activa te kopen die niet in één lijn met elkaar bewegen.
Onsystematisch risico en diversificatie
Diversificatie is zeer effectief als het gaat om het verminderen of wegnemen van niet-systematische risico's. Niet-systematisch risico is een bedrijfsspecifiek risico dat slechts een of een klein aantal bedrijven treft. Als u uw portefeuille diversifieert, compenseren goed presterende beleggingen de negatieve effecten van slecht presterende beleggingen.
Diversificatie daarentegen heeft doorgaans weinig effect op het intrinsieke of systeemrisico dat op de financiële markten als geheel bestaat.
De twee basisvormen van risico kunnen worden gezien als een verwijzing naar de specifieke risico's van een bedrijf of individueel bedrijf, en de andere verwijst naar risicofactoren in de algehele economie. Niet-systematische risico's kunnen normaal gesproken worden gereguleerd of beperkt, terwijl systeemrisico's fundamentele economische factoren omvatten die in wezen buiten de controle van een enkele organisatie liggen.
Diversificatie van uw portefeuille
Portefeuillediversificatie verwijst naar het gebruik van een aantal beleggingsinstrumenten met verschillende kenmerken. Diversificatie omvat het jongleren met verschillende activa die slechts een marginale positieve correlatie – of, beter nog, een negatieve correlatie – met elkaar hebben. Een lage correlatie geeft aan dat het onwaarschijnlijk is dat de investeringsprijzen in dezelfde richting zullen verschuiven.
Hoe dan ook, er is geen universele overeenstemming over het ideale niveau van diversificatie. In principe kan een belegger zijn of haar portefeuille onbeperkt diversifiëren zolang er beleggingen in de markt beschikbaar zijn die niet gecorreleerd zijn met de andere beleggingen in de portefeuille.
Een belegger moet zijn of haar portefeuille dus diversifiëren volgens de volgende criteria:
Soorten investeringen:
Dit omvat verschillende activaklassen, zoals activa, effecten, obligaties, ETF's, opties, enzovoort.
Risiconiveaus:
Door te beleggen in verschillende risiconiveaus kunnen winsten en verliezen worden afgevlakt.
Investeer in bedrijven uit verschillende sectoren:
Aandelen van bedrijven in bepaalde sectoren hebben een kleinere correlatie dan die van andere sectoren.
Buitenlandse markten:
Een belegger beperkt zijn of haar investeringen niet tot de binnenlandse markt. De kans is groot dat financiële producten die op internationale beurzen worden uitgewisseld, minder gecorreleerd zijn dan die welke op binnenlandse beurzen worden verhandeld.
In de afgelopen tijd kunnen individuele beleggers nu een gediversifieerde beleggingsportefeuille opbouwen met behulp van index- en beleggingsfondsen, evenals exchange-traded funds (ETF's).
Diversificatiestrategie
Er zijn verschillende diversificatiestrategieën om uit te kiezen. Maar één ding hebben ze allemaal gemeen: ze beleggen rechtstreeks in verschillende vermogensgroepen. Een categorie activa met identieke risico- en rendementskenmerken wordt een activaklasse genoemd.
Aandelen en obligaties zijn bijvoorbeeld activaklassen. Aandelen worden verder onderverdeeld in activagroepen zoals large-capaandelen en small-capaandelen, terwijl obligaties worden geclassificeerd als obligaties van beleggingskwaliteit of junk-obligaties.
#1. Obligaties en aandelen
Aandelen en obligaties zijn twee van de meest voorkomende activagroepen. Een van de belangrijkste keuzes die beleggers maken als het gaat om diversificatie, is hoeveel geld ze in aandelen en obligaties steken. Aangezien een portefeuille opnieuw in evenwicht wordt gebracht om aandelen boven obligaties te bevoordelen, verhoogt het de groei ten koste van een grotere volatiliteit. Obligaties zijn minder volatiel dan aandelen, maar groeien doorgaans langzamer.
Aangezien aandelen in de loop van de tijd beter presteren dan obligaties, wordt een grotere toewijzing van kapitaal in aandelen gewoonlijk aanbevolen voor jongere pensioenbeleggers. Als gevolg hiervan vertegenwoordigen aandelen vaak 70 tot 100 procent van de activa van een typische pensioenportefeuille.
Wanneer een belegger zijn pensioen nadert, is het echter normaal om de portefeuille naar obligaties te verplaatsen. Hoewel deze stap het verwachte rendement verlaagt, verlaagt het ook de volatiliteit van de portefeuille wanneer een gepensioneerde zijn spaargeld begint om te zetten in een pensioencheque.
#2. Sectoren en industrieën
Aandelen zijn gegroepeerd per branche of markt, en het is een goed idee om uw portefeuille te diversifiëren door aandelen of obligaties te kopen van bedrijven in verschillende sectoren. De S&P 500, bestaat bijvoorbeeld uit aandelen van bedrijven in 11 verschillende industrieën.
Bedrijven in de vastgoed- en financiële sector leden grote verliezen tijdens de Grote Recessie van 2007–2009. De nutsbedrijven en de zorgsector hadden daarentegen minder last van verstoringen. Een andere belangrijke manier om beleggingsrisico's te beheersen, is door sector te diversifiëren.
#3. Grote bedrijven en kleine bedrijven
De omvang van het bedrijf, berekend op basis van marktkapitalisatie, is in het verleden een andere bron van diversificatie gebleken. Small-capaandelen hebben gemiddeld hogere risico's en hogere rendementen dan grotere, stabielere bedrijven. Small-capaandelen presteerden bijvoorbeeld sinds 1 elk jaar met iets meer dan 1926% beter dan large-capaandelen, volgens een nieuw rapport van AXA Investment Managers.
#4. Geografische details
De locatie van een bedrijf kan ook een bron van diversificatie zijn. Bedrijven in de Verenigde Staten, bedrijven in ontwikkelingslanden en bedrijven in opkomende markten zijn allemaal gegroepeerd in drie groepen. Naarmate de wereld meer geglobaliseerd wordt, worden de voordelen van diversificatie op basis van locatie in twijfel getrokken.
De S&P 500 omvat bedrijven met het hoofdkantoor in de Verenigde Staten, maar wereldwijd actief. Desalniettemin zijn er enkele diversificatievoordelen, aangezien bedrijven die in andere landen zijn gevestigd, met name opkomende markten, anders kunnen presteren dan die in de Verenigde Staten.
#5. Groei en waarde
Het kopen van aandelen of obligaties van bedrijven in verschillende stadia van hun bedrijfslevenscyclus kan ook voor groei en waardediversificatie zorgen. De risico- en rendementskenmerken van nieuwere, snelgroeiende bedrijven verschillen van die van oudere, meer volwassen bedrijven.
Groeibedrijven zijn bedrijven die hun omzet, winst en cashflow snel verhogen. Deze bedrijven hebben een hogere waardering dan de totale markt in termen van geschatte winst of boekwaarde. Hun snelle expansie wordt gebruikt om hun exorbitante aandelenkoersen te rechtvaardigen.
Waardebedrijven zijn bedrijven met een langzamer groeitempo. Het zijn meestal grotere bedrijven of bedrijven in specifieke sectoren, zoals nutsbedrijven of financiële instellingen. Hoewel hun groei langzamer is, zijn hun waarderingen lager dan die van de markt als geheel. Sommigen concluderen dat waardebedrijven op de lange termijn beter presteren dan groeibedrijven. Tegelijkertijd zullen groeibedrijven, zoals het geval is in de huidige markt, in de loop van de tijd beter presteren.
#6. Activaklassen voor obligaties
Er zijn verschillende activaklassen voor obligaties, maar ze vallen allemaal in een van de twee categorieën. Ze worden eerst ingedeeld op basis van kredietrisico, of de waarschijnlijkheid dat de kredietnemer in gebreke blijft. Obligaties die zijn uitgegeven door overheden van ontwikkelde markten of bedrijven met krediet onder investment grade worden geacht het laagste risico op wanbetaling te hebben, terwijl obligaties die zijn uitgegeven door overheden van opkomende markten of bedrijven met krediet onder investment grade worden geacht een veel hoger risico op wanbetaling te hebben.
Ten tweede zijn obligatieratings gebaseerd op hun renterisico, of de hoeveelheid tijd voordat ze vervallen. Aan obligaties met een langere looptijd, zoals obligaties met een looptijd van 30 jaar, wordt gedacht dat ze het grootste renterisico hebben. Aan kortlopende obligaties met een looptijd van enkele jaren of minder wordt daarentegen gedacht dat ze het laagste renterisico hebben.
#7. Andere activaklassen dan aandelen
Er zijn andere activaklassen die niet gemakkelijk in de aandelen- en obligatiegroepen passen. Onder hen zijn onroerend goed, grondstoffen en cryptocurrencies. Hoewel alternatieve beleggingen niet nodig zijn voor een gediversifieerde portefeuille, gaan veel beleggers ervan uit dat een of meer alternatieve activaklassen zullen helpen de portefeuille te diversifiëren en tegelijkertijd het potentiële rendement van de portefeuille te vergroten.
Diversificatie met beleggingsfondsen
Het gebruik van beleggingsfondsen om een gediversifieerde portefeuille samen te stellen is een eenvoudige procedure. Met een pensioenfonds met één streefdatum kan een belegger een goed gespreide portefeuille opbouwen. Bovendien kan men met slechts drie indexfondsen in een portefeuille met 3 fondsen een indrukwekkende diversificatie bereiken.
Hoe dan ook, het diversifiëren van een portefeuille, in welke vorm dan ook, is een effectieve techniek voor risicobeheer. U kunt de volatiliteit van de portefeuille verminderen zonder grote marktprestaties te verliezen door niet al uw eieren in één mand te plaatsen.
Wat bedoel je met diversificatie?
Diversificatie is een strategie voor risicobeheer die de blootstelling aan risico's vermindert door beleggingen toe te wijzen aan verschillende financiële instrumenten, sectoren en andere categorieën. Het doel van deze strategie is om de winst te maximaliseren door te investeren in diverse gebieden met een beter en stabieler rendement.
Wat betekent diversificatie in het bedrijfsleven?
Diversificatie is een groeistrategie die inhoudt dat u een nieuwe markt of bedrijfstak betreedt waarin uw bedrijf momenteel niet actief is, en dat u een nieuw product voor die nieuwe markt ontwikkelt.
Wat is het doel van diversificatie?
Het probeert verliezen te verminderen door te beleggen in veel sectoren die verschillend kunnen reageren op dezelfde gebeurtenis. De meeste beleggingsprofessionals zijn het erover eens dat, hoewel diversificatie geen garantie biedt tegen verlies, het de meest cruciale component is om financiële langetermijndoelen te bereiken en tegelijkertijd het risico te minimaliseren.
Wat is een diversificatiestrategie?
Het probeert verliezen te verminderen door te beleggen in verschillende sectoren die verschillend kunnen reageren op dezelfde gebeurtenis. Hoewel diversificatie geen garantie biedt tegen verlies, zijn de meeste beleggende professionals het erover eens dat dit het belangrijkste onderdeel is van het bereiken van financiële langetermijndoelen terwijl het risico wordt beperkt.
- Portfolio's diversifiëren: betekenis, voor- en nadelen en handleiding
- Financiële sector: alles wat u moet weten (+ gedetailleerde voorbeelden)
- ETF-portefeuille: 7+ beste dividendportefeuilles in 2023
- Vraagvoorspelling: methoden, voorbeelden, modellen (+ gedetailleerde gids)
- Investeringsstrateegy: beste beleggingsstrategieën voor beginners
- PENSIOEN EN INVESTERINGEN: Beste Gids voor 2023
