Effecten die zijn afgeleid van of gebaseerd op een enkel effect, een mandje met effecten, een index, een grondstof, een schulduitgifte en/of een vreemde valuta worden 'gestructureerde producten' genoemd. Ze zijn een hybride van twee activaklassen, meestal uitgegeven in de vorm van een bedrijfsobligatie of een depositocertificaat, maar het rendement is eerder gekoppeld aan de prestaties van de onderliggende activaklasse dan aan een vaste rentevoet. Hier zullen we gestructureerde producten in financiële beleggingen definiëren en uitleggen hoe ze werken, evenals enkele risico's waarmee rekening moet worden gehouden bij het beleggen.
Wat zijn gestructureerde producten?
Gestructureerde producten zijn een verzameling van twee of meer activa of effecten die een rentevoet en een of meer derivaten bevatten in het kader van financiële beleggingen. Deze voorverpakte beleggingen kunnen bestaan uit traditionele financiële instrumenten met niet-traditionele uitbetalingen, zoals aandelen, opties, obligaties van beleggingskwaliteit, indices, grondstoffen, onderlinge fondsen, op de beurs verhandelde fondsen of valutaparen.
Particuliere beleggers plaatsen kleine weddenschappen op een of meer onderliggende activa en verdienen een vaste of variabele winst uit prijsschommelingen. Hoewel ze een aanzienlijk rendement behalen, kunnen ze worden blootgesteld aan hoge liquiditeits-, markt- en tegenpartijrisico's en transactiekosten. Deze aanpasbare marktgebonden beleggingen, die op een beurs worden verhandeld, worden uitgegeven door een derde partij, zoals een bank of financiële instelling.
Hoe werken beleggingen in gestructureerde producten?
Gestructureerde producten zijn een verzameling aanpasbare financiële beleggingsproducten waarmee individuele consumenten gedurende een bepaalde periode kunnen beleggen terwijl ze nog steeds bescherming genieten op hun eerste inleg. Aandelen, obligaties, opties, indices, grondstoffen, valutaparen en rentetarieven zijn veelvoorkomende voorbeelden van onderliggende activa of effecten die worden gecombineerd. Beleggers profiteren van de marktprestaties van deze derivaten, die vooraf gedefinieerde kenmerken hebben zoals looptijd en uitbetaling.
Banken en financiële instellingen introduceerden ze als onderdeel van hun inspanningen om goedkopere schulden uit te geven en tegemoet te komen aan behoeften waaraan traditionele financiële instrumenten niet konden voldoen. Ondanks de risico's en hoge kosten die eraan verbonden zijn, beschouwen beleggers gestructureerde producten als een betrouwbare bron van inkomsten. Emittenten profiteren daarentegen doordat beleggers hun huidige financiële producten kunnen mixen en personaliseren voor maximale opbrengsten die gevoelig zijn voor marktschommelingen.
Deze marktgebonden beleggingen, ook wel beleggings- of spaarproducten genoemd, bestaan uit drie onderdelen: een obligatie, één of meerdere onderliggende activa en financiële producten die aan deze activa zijn gekoppeld. Door zich aan te passen aan de behoeften van investeerders, creëert gestructureerde productfinanciering een hele reeks nieuwe inkomstenstromen. Emittenten bevelen geschikte gestructureerde producten aan na kennis te hebben genomen van de financiële doelen, inkomsten en verwachtingen van een belegger.
Categorieën onderliggende activa
- Inhoudsopgave: Voor sommige gestructureerde producten dient de prestatie van een geselecteerde index als referentie-activum. Een index is een statistische maatstaf voor verandering in een effectenmarkt en de geselecteerde index verschilt per product en uitgever. De S&P 500 en de Dow Jones Industrial Average zijn twee bekende voorbeelden, maar er kunnen ook smallere typen indices worden gebruikt, bijvoorbeeld die betrekking hebben op specifieke sectoren of regio's.
- Valuta: Een gekozen groep of mandje van valuta's waarvan het gewogen gemiddelde wordt gebruikt als referentiewaarde voor sommige gestructureerde producten, wordt de valuta genoemd. Het aantal en type geselecteerde valuta variëren afhankelijk van het product en de uitgever. Voorbeelden hiervan zijn de euro en de yen.
- Commodity: Een basisgoed of een groep goederen waarvan de waarde wordt gebruikt als referentiemiddel voor sommige gestructureerde producten. Het type en aantal grondstoffen varieert bij voorkeur per product en uitgever. Voorbeelden zijn granen, goud, olie en aardgas.
- Rentetarieven en opbrengsten: Voor sommige gestructureerde producten omvatten referentieactiva obligatie-indices, rentecurves, verschillen in geldende rentetarieven op kortere en langere looptijden, kredietspreads, inflatiepercentages en andere rente- of rendementsbenchmarks.
Gestructureerde productsoorten
Gestructureerde producten kunnen worden onderverdeeld in drie categorieën op basis van hun looptijdrisiconiveau:
#1. Gestructureerde deposito's
Een belegger koopt een onderliggend activum op basis van een valutaprojectie, waarbij een tijdsbestek en een opslag worden vastgesteld. Het werkt op dezelfde manier als een depositorekening, behalve dat de inkomsten afhankelijk zijn van de marktprestaties van het activum. Hierdoor blijft de rente constant terwijl de rente fluctueert.
#2. Gestructureerde kapitaalproducten (beschermd)
Dit zijn degenen die het rendement van de hoofdsom op de vervaldag garanderen. Hierdoor wordt de initiële investering beschermd. Ze zijn vaak gestructureerd als leningen van banken en financiële instellingen die solvabel blijven totdat het product vervalt. Als de emittent echter failliet gaat, wat zelden voorkomt, kunnen beleggers hun hoofdkapitaal verliezen.
#3. Gestructureerde Capital At Risk-producten
Dit zijn beleggingsinstrumenten die het hoogste rendement bieden, maar geen terugbetaling van de hoofdsom op de vervaldag garanderen. In extreme marktomstandigheden kan een belegger geld verliezen. De prestaties van de onderliggende activa hebben ook invloed op het rendement. Hoewel er een beloning is voor het nemen van meer risico, zal de prioriteit van de belegger zijn om zijn geld te beschermen.
Risico's waarmee rekening moet worden gehouden bij het beleggen in gestructureerde producten
Als belegger moet u zich volledig bewust zijn van de risico's die aan deze effecten zijn verbonden en of ze passen binnen uw beleggingsparameters. Uw financieel adviseur dient uw beleggingsdoelstellingen voor gestructureerde producten zorgvuldig te overwegen en te bespreken. Beleggers moeten de kenmerken van het product begrijpen en bereid zijn de risico's van beleggen te aanvaarden.
Kenmerken van een specifiek product waarmee rekening moet worden gehouden bij het bepalen van de algemene geschiktheid ervan, afhankelijk van het type uitgegeven gestructureerd product, zijn onder meer:
#1. KREDIETRISICO:
Ongedekte schuldverplichtingen van de emittent zijn gestructureerde producten. Als gevolg hiervan zijn ze kwetsbaar voor het in gebreke blijven van de emittent. De kredietwaardigheid van de emittent zal van invloed zijn op zijn vermogen om rente te betalen en de hoofdsom terug te betalen. Bijgevolg zijn de financiële toestand en de kredietwaardigheid van de emittent cruciale elementen. De eventuele kredietrating van de emittent weerspiegelt niet het marktrisico van het gestructureerde product of de onderliggende waarde. Elke garantie die wordt geboden door een gestructureerde uitgifte met betrekking tot bescherming van de hoofdsom of een minimumrendement is afhankelijk van de kredietwaardigheid van de emittent.
#2. Liquiditeitsrisico:
Over het algemeen worden gestructureerde producten niet of niet vaak verhandeld op beurzen. Hierdoor kan er een beperkte secundaire markt voor deze producten zijn, waardoor het voor beleggers moeilijk wordt om ze voor de vervaldag te verkopen. Beleggers die gestructureerde producten vóór de vervaldag moeten verkopen, ontvangen mogelijk minder dan ze hebben ingelegd.
Hierdoor is het liquiditeitsrisico hoger voor gestructureerde producten met een langere looptijd. Marktkrachten en andere onvoorspelbare factoren zullen de prijs beïnvloeden die iemand bereid is te betalen voor gestructureerde producten in een secundaire verkoop. De financiële middelen zijn nodig om gestructureerde producten tot de vervaldatum aan te houden en moeten beschikbaar zijn voor beleggers.
#3. Prijsrisico:
Gestructureerde producten zijn moeilijk te prijzen omdat hun waarde gebonden is aan een onderliggend activum of een mand met activa, en er is meestal geen gevestigde handelsmarkt voor gestructureerde producten.
#4. Inkomensrisico:
Gestructureerde producten zijn niet geschikt voor beleggers die op zoek zijn naar lopende inkomsten, omdat ze mogelijk geen rente betalen (of mogelijk onregelmatige bedragen of met onregelmatige tussenpozen betalen). Omdat het rendement dat op de eindvervaldag op gestructureerde producten wordt betaald, gekoppeld is aan de prestaties van een korf van activa en variabel is, kan het rendement nihil of aanzienlijk lager zijn dan wat beleggers hadden kunnen verdienen op een gewoon, rentedragend schuldbewijs. Markt- en andere risico's verbonden aan de onderliggende activa kunnen het rendement van eventuele gestructureerde producten beïnvloeden.
#5. Complexiteit en derivatenrisico:
Hefboomwerking, opties, futures, swaps en andere derivaten worden vaak gebruikt in gestructureerde producten, die extra risico's en complexiteit met zich meebrengen.
#6. Risico van uitbetalingsstructuur:
Sommige gestructureerde producten hebben limieten, limieten en barrières die hun potentiële rendement verminderen. Als een barrière wordt doorbroken of doorbroken tijdens de looptijd van het product, biedt een gestructureerd product mogelijk geen rendement. Het is daarentegen mogelijk dat sommige gestructureerde producten geen rendement opleveren als aan bepaalde drempels wordt voldaan.
Sommige gestructureerde producten leggen maximale rendementslimieten op, dus zelfs als de onderliggende activa een hoger rendement genereren dan de vermelde limiet of limiet, profiteren beleggers niet van het verschil. Gestructureerde producten hebben ook participatiepercentages die het aandeel van een belegger in het rendement op de onderliggende activa verklaren. Indien de participatiegraad lager is dan 100%, ontvangt de belegger een rendement dat lager is dan het rendement op de onderliggende activa.
#7. Volatiliteit en historische prestaties van onderliggende activa:
Het winst- en verliespotentieel van een bepaald gestructureerd product wordt niet bepaald door de prestaties in het verleden van een onderliggende activaklasse. De waarde van de onderliggende activa kan aanzienlijk fluctueren en gedurende langere perioden ondermaats presteren.
#8. Vergoedingen en kosten:
Kosten en vergoedingen verbonden aan de aankoop van een gestructureerd product variëren.
#9. Belastingoverwegingen:
Voor doeleinden van de federale inkomstenbelasting kunnen gestructureerde producten worden beschouwd als "schuldinstrumenten met voorwaardelijke betaling". Dit betekent dat beleggers elk jaar belasting moeten betalen over het toegerekende jaarinkomen op basis van een vergelijkbaar rendement zoals weergegeven in de definitieve termsheet of het prospectussupplement. variaties
Waarom investeren in een gestructureerd product?
De markt voor gestructureerde producten kan een breed scala aan problemen bestrijken, en de geschiktheid van elk probleem moet worden bepaald aan de hand van zijn eigen voorwaarden. De meeste problemen kunnen als een van de volgende worden geclassificeerd:
#1. Hoofdbescherming:
Door de hoofdsom beschermde gestructureerde producten kunnen geschikter zijn voor conservatieve beleggers die op zoek zijn naar marktblootstelling met behoud van hun hoofdsom. Deze bieden doorgaans volledige bescherming van de hoofdsom op de vervaldag met de mogelijkheid van een extra rendement op basis van de prestaties van een onderliggend activum of een groep activa. In ruil voor bescherming van de hoofdsom kunnen beleggers afzien van enige opwaartse blootstelling aan een onderliggend actief.
#2. Verbeterde opbrengst:
Verbeterde rendementsstructuren kunnen geschikt zijn voor risicomijdende beleggers die een hoger rendement zoeken dan vergelijkbare schuldinstrumenten. De betaling op de vervaldag van deze kortlopende obligaties wordt bepaald door de prestaties van een onderliggend actief of een groep activa, en de hoofdsom kan risico lopen. Beleggers geven gewoonlijk een deel of het geheel van hun hoofdbescherming op de eindvervaldag op in ruil voor de mogelijkheid om een hogere participatiegraad te verdienen. Beleggers kunnen hun initiële inleg geheel of gedeeltelijk verliezen als gevolg van het neerwaartse risico.
#3. Toegang:
Gestructureerde producten kunnen beleggers toegang geven tot activa of een groep activa die particuliere beleggers niet hebben. Deze producten kunnen beleggers toegang bieden tot markten of strategieën die inefficiënt of moeilijk te verkrijgen zijn, zoals wisselkoersen of grondstoffen. Aangezien deze producten doorgaans gekoppeld zijn aan geavanceerde onderliggende activa en mogelijk geen volledige aflossing van de hoofdsom op de vervaldag garanderen, zijn ze mogelijk meer geschikt voor gematigde tot agressieve beleggers.
#4. Hefboom:
Gestructureerde producten die gebruikmaken van hefboomwerking kunnen geschikter zijn voor agressieve beleggers die willen profiteren van een specifiek marktbeeld. Deze kortetermijnproducten bieden weinig tot geen hoofdbescherming, maar ze bieden wel de mogelijkheid om hefboomrendementen te behalen op de waarde van de onderliggende waarde. Sommige structuren kunnen extra hefboomwerking bieden in ruil voor een afgetopt of beperkt opwaarts potentieel. Beleggers zijn blootgesteld aan het neerwaartse risico van de onderliggende belegging en kunnen hun initiële belegging geheel of gedeeltelijk verliezen.
Voorbeelden van gestructureerde producten
Overweeg voor een beter begrip van het concept het volgende voorbeeld van een financiële investering in gestructureerde producten:
Sienna doet een investering van $ 10,000 in een gestructureerd product met een voorverpakte periode van 40 maanden. En $ 8,000 wordt geïnvesteerd in een obligatie van beleggingskwaliteit met een jaarlijks rendement van 7-8%. De resterende $ 2,000 wordt belegd in aandelenindices.
Ze zou gedurende 2,000 maanden ongeveer $ 40 aan rente op onderliggende activa (dwz obligaties) kunnen verdienen. De indexen zullen tegen die tijd verdubbeld zijn en $2,000 zal $4,000 zijn geworden. Als gevolg hiervan zal haar $ 10,000 op de vervaldag $ 14,000 waard zijn, wat haar een absoluut rendement van 40% oplevert. Als gevolg hiervan kan Sienna er zeker van zijn dat haar investering van $ 10,000 veilig is.
Aan de andere kant, als de prijzen van de indices met de helft dalen, wordt haar investering van $ 2,000 $ 1,000, wat resulteert in een rendement van 11,000. Deze strategie beschermt haar kapitaal te allen tijde en garandeert haar $ 10,000 aan het einde van 40 maanden.
Wat zijn de 4 soorten gestructureerde producten?
Kredietderivaten, aandelenderivaten, rentederivaten en valutaderivaten (FX) zijn de vier hoofdcategorieën van gestructureerde producten.
Wat zijn voorbeelden van gestructureerde beleggingsproducten?
Een cd van $ 1000 met een vervaldatum van drie jaar is een eenvoudig voorbeeld van een gestructureerd product. De jaarlijkse rentebetaling is gebaseerd op de prestaties van de Nasdaq 100-aandelenindex in plaats van traditionele rentebetalingen.
Is cryptovaluta een gestructureerd product?
Ja. Gestructureerde producten zijn beschikbaar voor alle activaklassen, inclusief aandelen, obligaties, edele metalen, valuta's, onroerend goed en nu ook cryptocurrencies.
Waarom kopen beleggers gestructureerde producten?
Het voordeel van beleggen in gestructureerde producten is dat alle kosten vooraf worden betaald, zodat u automatisch rekening houdt met de impact van alle kosten omdat u weet wat de mogelijke resultaten zijn en wanneer deze kunnen worden geleverd.
Wat is de minimale investering voor gestructureerde producten?
Afhankelijk van het aanbod van de emittent of de behoeften van een belegger kan een gestructureerde belegging een andere waarde hebben. Een gestructureerd product vereist een minimale investering van INR 25 lakhs als u belegt via een Portfolio Management Service.
Wat zijn de nadelen van beleggen in een gestructureerd product?
- Risico van wanbetaling door de emittent.
- Productrisico zonder onderpand.
- Versnellingsrisico.
- Overwegingen bij het verstrijken.
- buitengewone prijsveranderingen.
- Valutarisico.
- Liquiditeitsrisico.
Conclusie
Afgeleide effecten zijn vanwege hun complexiteit lange tijd uitgesloten van een zinvolle vertegenwoordiging in traditionele retail- en veel institutionele beleggingsportefeuilles. Financiële investeringen in gestructureerde producten kunnen veel derivatenvoordelen opleveren voor beleggers die er anders geen toegang toe zouden hebben. Gestructureerde producten spelen een nuttige rol in de moderne wereld als aanvulling op traditionele beleggingsvehikels.
Gerelateerde artikelen
- GESTRUCTUREERDE FINANCIERING: inzicht in gestructureerde financiering en producten
- Hoe u uw ideeën kunt laten werken. Deel 3
- Handelsfinanciering: overzicht, definitie, cursus, voorbeelden
- GROEPSBESLISSING: TECHNIEKEN MET VOORBEELDEN
- TECHNIEKEN VOOR DATAMINING om elk bedrijf in 2023 op te schalen
Referenties
