Ratio-analyse is een belangrijk hulpmiddel voor het evalueren van de financiële prestaties van een bedrijf of organisatie. Het is een proces waarbij belangrijke financiële ratio's worden geanalyseerd om de financiële sterkte en zwaktes van het bedrijf te bepalen. Het wordt gebruikt om zowel de liquiditeit als de winstgevendheid van een bedrijf te beoordelen.
Wat is ratio-analyse en wat is het hoofddoel?
Ratio-analyse is een financiële analysetechniek die wordt gebruikt om verschillende financiële ratio's te vergelijken om inzicht te krijgen in de financiële prestaties en positie van een bedrijf. Het omvat het analyseren van de relaties tussen verschillende financiële ratio's om zowel de huidige financiële prestaties van het bedrijf als de toekomstperspectieven te begrijpen.
Het belangrijkste doel van ratio-analyse is het identificeren van sterke en zwakke punten in de financiële prestaties van een bedrijf. Het wordt ook gebruikt om de prestaties van een bedrijf te vergelijken met die van zijn concurrenten en om zijn financiële gezondheid te beoordelen. Ratio-analyse is een waardevol hulpmiddel voor investeerders, crediteuren en andere belanghebbenden die geïnteresseerd zijn in het meten van de financiële kracht van een bedrijf.
Soorten verhoudingsanalyse
Op basis van de datasets die ze bieden, kunnen de verschillende soorten beschikbare financiële ratio's grofweg worden ingedeeld in de zes onderstaande silo's:
#1. Liquiditeitsratio's
Liquiditeitsratio's beoordelen het vermogen van een bedrijf om kortlopende schulden af te betalen wanneer ze opeisbaar worden, met behulp van vlottende of snelle activa. De huidige ratio, quick ratio en werkkapitaalratio zijn allemaal liquiditeitsratio's.
#2. Solvabiliteitsratio's
Solvabiliteitsratio's, ook wel bekend als financiële hefboomratio's, vergelijken de schuldniveaus van een bedrijf met zijn activa, eigen vermogen en winst om de waarschijnlijkheid te beoordelen dat een bedrijf op de lange termijn het hoofd boven water kan houden door zowel zijn langetermijnschuld als de rente af te betalen. zijn schuld. Schuld-eigen vermogen ratio's, schuld-activa ratio's en rentedekkingsratio's zijn allemaal voorbeelden van solvabiliteitsratio's.
#3. Winstgevendheidsratio's
Deze ratio's geven aan hoe goed de activiteiten van een bedrijf winst kunnen genereren. Winstgevendheidsratio's omvatten winstmarge, rendement op activa, rendement op eigen vermogen, rendement op geïnvesteerd vermogen en brutomarge-ratio's.
#4. Efficiëntieverhoudingen
Efficiëntieratio's, ook wel activiteitsratio's genoemd, beoordelen hoe effectief een bedrijf zijn activa en passiva gebruikt om omzet te genereren en winst te maximaliseren. De volgende efficiëntieratio's zijn belangrijk: omzetratio, voorraadomzet en aantal dagen verkopen in voorraad.
#5. Dekkingsratio's
Dekkingsratio's beoordelen het vermogen van een bedrijf om rentebetalingen en andere schuldgerelateerde verplichtingen te doen. De dekkingsgraad van de schuldendienst en de ratio van de verdiende rente zijn twee voorbeelden.
#6. Marktprospectiviteitsratio's
In fundamentele analyse zijn dit de meest gebruikte verhoudingen. Dividendrendement, K/W-ratio, winst per aandeel (EPS) en dividenduitkeringsratio zijn daar enkele van. Deze statistieken worden door beleggers gebruikt om inkomsten en toekomstige prestaties te voorspellen.
Als de gemiddelde P/E-ratio van alle bedrijven in de S&P 500-index bijvoorbeeld 20 is en de meerderheid van de bedrijven P/E's van 15 tot 25 heeft, wordt een aandeel met een P/E-ratio van zeven als ondergewaardeerd beschouwd. Een AP/E-ratio van 50 daarentegen zou als overgewaardeerd worden beschouwd. De eerste kan in de toekomst stijgen, terwijl de laatste kan dalen totdat elk op één lijn ligt met zijn intrinsieke waarde.
Formules voor verhoudingsanalyse en hoe de verhoudingen te berekenen
Ratio-analyse omvat het berekenen van verschillende ratio's op basis van de jaarrekening van een bedrijf. De meest voorkomende verhoudingsformules zijn:
- Current ratio = Vlottende Activa / Vlottende Passiva
- Quick ratio = (vlottende activa - inventaris) / kortlopende verplichtingen
- Debt-to-equity-ratio = totale passiva / totaal eigen vermogen
- Debt-to-activa-ratio = totale passiva / totale activa
- Brutomarge = (Netto-omzet - Kosten van verkochte goederen) / Netto-omzet
- Operationele marge = (netto-inkomen + rente) / netto-omzet
- Rendement op activa (ROA) = netto-inkomen / totale activa
- Rendement op eigen vermogen (ROE) = Netto-inkomen / Totaal eigen vermogen
- Voorraadomzet = kosten van verkochte goederen / gemiddelde voorraad
- Omzet debiteuren = Netto-omzet / Gemiddelde debiteuren
- Times verdiende rente = (netto-inkomen + rentelasten) / rentelasten
Voordelen van verhoudingsanalyse
Ratio-analyse is een krachtig hulpmiddel voor financiële analyse en besluitvorming. Het kan worden gebruikt om de financiële prestaties en positie van een bedrijf te beoordelen, om de prestaties van een bedrijf te vergelijken met zijn concurrenten en om sterke en zwakke punten te identificeren.
Ratio-analyse kan ook helpen bij het identificeren van potentiële problemen, zoals het onvermogen van een bedrijf om zijn schulden te betalen of het inefficiënt gebruik van activa. Het kan ook worden gebruikt om het vermogen van een bedrijf om winst te genereren te beoordelen, zijn financiële hefboomwerking te meten en trends in zijn financiële prestaties in de loop van de tijd te identificeren.
De nadelen van ratio-analyse
Bij het vergelijken van de resultaten van bedrijven in verschillende sectoren kan het gebruik van ratio-analyse misleidend zijn. Ratio-resultaten in de nutssector zullen bijvoorbeeld heel anders zijn dan die in de software-industrie, omdat nutsbedrijven een grote vaste activabasis hebben, terwijl softwarebedrijven in heel weinig vaste activa investeren. Dit betekent dat een nutsbedrijf eerder schulden aangaat om vaste activa te betalen, terwijl een softwarebedrijf mogelijk helemaal geen schulden aangaat.
Hoe u een verhoudingsanalyse voorbereidt
Het opstellen van een ratio-analyse vereist een grondige kennis van de jaarrekening van het bedrijf. De eerste stap is het bepalen van de te analyseren verhoudingen. Dit hangt af van het type analyse dat wordt uitgevoerd en de doelstellingen van het bedrijf.
Zodra de ratio's zijn geïdentificeerd, is de volgende stap het verzamelen van de benodigde financiële gegevens. Dit omvat de balans, de resultatenrekening en het kasstroomoverzicht van het bedrijf. De financiële gegevens moeten zorgvuldig worden onderzocht om er zeker van te zijn dat ze accuraat en up-to-date zijn.
Als alle financiële gegevens zijn verzameld, is het tijd om de ratio's te berekenen. De verhoudingen moeten worden berekend met behulp van de juiste formules. De resultaten moeten vervolgens worden geïnterpreteerd om inzicht te krijgen in de financiële prestaties en positie van het bedrijf.
Wat zijn de 5 methoden voor analyse van financiële overzichten?
Analyse van financiële overzichten is het proces waarbij de jaarrekening van een bedrijf wordt geanalyseerd om inzicht te krijgen in de financiële prestaties en positie van het bedrijf. Het omvat het analyseren van de balans, de resultatenrekening, het kasstroomoverzicht en andere gerelateerde financiële documenten van het bedrijf.
De vijf belangrijkste methoden voor analyse van financiële overzichten zijn verticale analyse, horizontale analyse, ratio-analyse, trendanalyse en Du Pont-analyse.
- Verticale analyse is een methode voor het analyseren van financiële overzichten door de bedragen van de posten in de overzichten uit te drukken als een percentage van een basisbedrag.
- Horizontale analyse is een methode voor het analyseren van jaarrekeningen door de financiële cijfers van de ene periode met de andere te vergelijken.
- Ratio-analyse is een methode voor het analyseren van jaarrekeningen door financiële ratio's te berekenen en te interpreteren.
- Trendanalyse is een methode voor het analyseren van financiële overzichten door de trends in de financiële overzichten in de loop van de tijd te onderzoeken.
- Du Pont-analyse is een methode voor het analyseren van jaarrekeningen door het rendement op eigen vermogen van een bedrijf op te splitsen in zijn samenstellende delen.
Voorbeeld van verhoudingsanalyse
Laten we eens kijken naar een voorbeeld van ratio-analyse.
Stel dat een bedrijf de volgende jaarrekeningen heeft:
- Balans: Activa van $ 10 miljoen en passiva van $ 7 miljoen
- Winst-en verliesrekening: Netto-omzet van $ 20 miljoen, kosten van verkochte goederen van $ 14 miljoen en netto-inkomen van $ 2 miljoen
- Kasstroomoverzicht: Cashflow uit operaties van $ 4 miljoen
Met behulp van de bovenstaande financiële gegevens kunnen de volgende ratio's worden berekend:
- Huidige verhouding = $ 10 miljoen / $ 7 miljoen = 1.43
- Snelle ratio = ($ 10 miljoen - $ 14 miljoen) / $ 7 miljoen = -0.20
- Debt-to-equity-ratio = $ 7 miljoen / $ 3 miljoen = 2.33
- Debt-to-activa-ratio = $ 7 miljoen / $ 10 miljoen = 0.70
- Brutomarge = ($20 miljoen – $14 miljoen) / $20 miljoen = 0.30
- Operationele marge = ($ 2 miljoen + 0) / $ 20 miljoen = 0.10
- Rendement op activa (ROA) = $ 2 miljoen / $ 10 miljoen = 0.20
- Rendement op eigen vermogen (ROE) = $ 2 miljoen / $ 3 miljoen = 0.67
- Voorraadomzet = $ 14 miljoen / $ 10 miljoen = 1.40
- Debiteurenomzet = $ 20 miljoen / $ 10 miljoen = 2.00
- Keer verdiende rente = ($ 2 miljoen + 0) / 0 = Oneindig
Toepassing van verhoudingsanalyse
Het basisidee achter ratio-analyse is om meerdere cijfers te vergelijken en tot een berekende waarde te komen. Die waarde heeft op zichzelf misschien weinig tot geen waarde. In plaats daarvan wordt ratio-analyse vaak gebruikt om te bepalen of de financiële gezondheid van een bedrijf sterk, zwak, verbeterend of verslechterend is.
#1. Verhoudingsanalyse in de tijd
Een bedrijf kan in de loop van de tijd ratio-analyse uitvoeren om een beter inzicht te krijgen in het traject van zijn bedrijf. In plaats van te focussen op waar het bedrijf nu staat, is dit type analyse meer geïnteresseerd in hoe het bedrijf in de loop van de tijd heeft gepresteerd, welke veranderingen hebben gewerkt en welke risico's er in de toekomst nog bestaan. Het gebruik van ratio-analyse is van cruciaal belang bij het nemen van langetermijnbeslissingen en strategische planning.
Om een ratio-analyse in de loop van de tijd uit te voeren, kiest een bedrijf één enkele financiële ratio en berekent deze op regelmatige basis (dwz elke maand wordt de quick ratio berekend). Houd rekening met seizoensinvloeden en hoe tijdelijke veranderingen in rekeningsaldi van invloed kunnen zijn op maand-op-maand ratioberekeningen. Het bedrijf onderzoekt vervolgens hoe de ratio in de loop van de tijd is veranderd (of het verbetert, de snelheid waarmee het verandert en of het bedrijf wilde dat de ratio in de loop van de tijd zou veranderen).
#2. Ratio-analyse tussen bedrijven
Neem een bedrijf met een brutowinstmarge van 10%. Deze financiële ratio kan een bedrijf opwinden totdat het erachter komt dat elke concurrent een brutowinstmarge van 25% behaalt. Ratio-analyse kan een bedrijf helpen begrijpen hoe zijn prestaties zich verhouden tot die van vergelijkbare bedrijven.
Overweeg alleen vergelijkbare bedrijven binnen dezelfde branche te analyseren wanneer u ratio-analyse gebruikt om verschillende bedrijven te vergelijken. Houd er bovendien rekening mee hoe verschillende kapitaalstructuren en bedrijfsgroottes van invloed kunnen zijn op het vermogen van een bedrijf om efficiënt te zijn. Overweeg hoe bedrijven met verschillende productlijnen op elkaar inwerken (dwz sommige technologiebedrijven bieden zowel producten als diensten aan, twee verschillende productlijnen met verschillende gevolgen voor ratio-analyse).
Verschillende industrieën hebben eenvoudigweg verschillende verhoudingsverwachtingen. Een verhouding tussen schuld en eigen vermogen die acceptabel is voor een nutsbedrijf dat goedkope schulden kan verkrijgen, kan als onhoudbaar worden beschouwd voor een technologiebedrijf dat sterk afhankelijk is van financiering door particuliere investeerders.
#3. Ratio-analyse tegen benchmarks
Bedrijven kunnen interne doelen stellen voor wat hun ratio-analyseberekeningen zouden moeten zijn. Deze berekeningen kunnen gericht zijn op het handhaven van het huidige niveau of het vergroten van de operationele groei. Als de current ratio van een bedrijf bijvoorbeeld 1.1 is en het wil meer liquide worden, kan het een intern doel stellen om tegen het einde van het fiscale jaar een current ratio van 1.2 te hebben.
Externe partijen, zoals kredietverstrekkers, maken veelvuldig gebruik van benchmarks. Kredietinstellingen stellen vaak financiële gezondheidseisen. Als niet aan deze benchmarks wordt voldaan, kan de volledige lening worden opgevraagd of kan een bedrijf worden geconfronteerd met een hogere rente om het risico te compenseren. De benchmark van een geldschieter is vaak de dekkingsgraad van de schuldendienst, die de cashflow van een bedrijf vergelijkt met zijn schuldensaldi.
Conclusie
Kortom, ratio-analyse is een belangrijk hulpmiddel om de financiële prestaties van een bedrijf te evalueren. Het kan worden gebruikt om de financiële sterke en zwakke punten van een bedrijf te beoordelen, zijn prestaties te vergelijken met die van zijn concurrenten en potentiële problemen te identificeren.
Ratio-analyse omvat het berekenen van verschillende ratio's op basis van de jaarrekening van een bedrijf. Deze ratio's kunnen worden gebruikt om de liquiditeit, solvabiliteit, efficiëntie en winstgevendheid van een bedrijf te beoordelen.
Ratio-analyse is een waardevol hulpmiddel voor investeerders, crediteuren en andere belanghebbenden die geïnteresseerd zijn in het meten van de financiële kracht van een bedrijf. Door het belang van ratio-analyse te begrijpen, kunnen investeerders en andere belanghebbenden inzicht krijgen in de financiële prestaties en positie van een bedrijf.
Gerelateerde artikelen
- Kredietanalyse: gids voor het proces en de verhoudingen van kredietanalyse
- Hefboomratio's: definitie, typen en voorbeelden
- Omzetpercentage: definitie, tarief en hoe het te berekenen
- WAT IS WERKNEMERSOMZET: betekenis, soorten en voordelen
- FINANCILE RATIO-ANALYSE: Gedetailleerde gids voor de interpretatie van financiële analyse
Referenties
