MGM-LOGO: wat zegt het MGM-logo? Al wat je nodig hebt

MGM, wat staat voor Metro-Goldwyn-Mayer Studios Inc., is vernoemd naar de drie studio's die zakenmagnaat Marcus Loew kocht en fuseerde in 1924. Het bedrijf is al meer dan een eeuw onafhankelijk, ook al heeft het vele grote crises. In mei 2021 zei MGM dat het zou worden gekocht door het technologiebedrijf Amazon. Deze beslissing werd genomen toen de nieuwste James Bond-film op het punt stond geldproblemen te krijgen. Maar aan de andere kant zit er ook een hoop geschiedenis achter het logo van het bedrijf. In dit artikel bespreken we de geschiedenis en evolutie van het MGM-logo. We zullen ook alles behandelen wat u moet weten over het merk.

Lees ook: HBO-LOGO: het inspirerende verhaal achter het merk onthuld!!!

Geschiedenis van het MGM-logo

Van de drie bedrijven die samen Metro-Goldwyn-Mayer vormden, had alleen Goldwyn Pictures Corporation een onderscheidend logo. Het was degene die werd gebruikt als basis voor het logo van de hedendaagse studio. De eerste versie werd gemaakt in 1916. Het bestond uit een leeuwenkop in een ring van celluloid diafilm. De slappe randen van de tape vielen langs de zijkanten naar beneden. Het woord "handel" stond aan de linkerkant, terwijl "mark" aan de rechterkant stond. De inscriptie "ARS GRATIA ARTIS" stond bovenaan de cirkel. Deze complexe Latijnse uitdrukking was een favoriete uitdrukking van een taalkundige professor die hij kende, volgens de auteur en reclame-expert Howard Dietz.

Het dier is geïnspireerd op een tekening op de omslag van het studentenblad van Columbia University, de namen van de sportteams van de universiteit en het nummer Roar, Lion, Roar. Het onderstaande masker is mogelijk toegevoegd omdat de eerste leeuw van Goldwyn uit een Afrikaans land kwam. Het is een soort eerbetoon aan zijn voorouders. Het ontwerp van varenachtige bladeren rond het masker diende hetzelfde doel.

MGM kocht het historische merk Goldwyn in 1924. Het evolueerde geleidelijk met behoud van de oorspronkelijke structuur. Zelfs vandaag de dag is één versie van de leeuw in een bioscoopring te zien in de aftiteling van de film. Dit is echter niet hetzelfde dier dat eind jaren 1910 op film verscheen. In de loop van zijn honderd jaar bestaan heeft de televisiestudio bijna tien leeuwen doorstaan. Tanner, die debuteerde tijdens het 'gouden tijdperk' van MGM, en de langlevende Leo met korte manen zijn twee van de meest bekende. Screensavers met verschillende leeuwen werden tegelijkertijd gebruikt, waardoor het moeilijk was om de chronologie van de logo's te achterhalen.

1924 - 1960

De naam van de studio werd in twee lettertypen op het tekstbord geschreven. Voor "Metro" en "Mayer" werd een prachtig antiek met korte schreven gekozen, terwijl "Goldwyn" cursief grotesk werd geschreven.

1924 - 1984

De inscriptie "Metro-Goldwyn-Mayer" werd in één versie op een boekrol geplaatst met twee fakkels langs de randen. Op de top stond een leeuwenstandbeeld op een voetstuk onder een boog met de tekst "ARS GRATIA ARTIS". Het woord "beeld" was onderaan in bolle vorm geschreven. Dit insigne werd slechts in zeldzame gevallen gezien. Het was voor het laatst te zien in de film "Nothing Lasts Forever".

1939

Jackie werkte voor MGM van 1928 tot 1956 en speelde in veel films. Ze deed me denken aan de stille leeuw op het logo van het bedrijf, die lijkt aan te vallen. De kop van het dier zat in een ring van filmtape. De tape was aan beide kanten geperforeerd en had de bekende uitdrukking "ARS GRATIA ARTIS". Onderaan zaten twee varen- of lauriertakken.

1964 - 1966

De kop van de brullende leeuw zat in een zwarte ring met zwarte linten er helemaal omheen. De Latijnse spraak is, net als de plantenversiering, verdwenen.

1966 - 1982

MGM schakelde het Lippincott-bureau in 1965 in om zijn imago te veranderen. De samenwerking resulteerde in 'The Stylized Lion', een nieuw gedrukt logo. Deze versie verscheen voor het eerst in de Grand Prix-film en bleef in gebruik tot 1982. De ontwerpers gebruikten een techniek genaamd "negatieve ruimte" om een brullende leeuwenkop in een cirkel te maken. Het omringende zwarte gebied vormde de witte lijnen en contouren. Onderaan stond de afkorting “MGM” in het groteske lettertype Helvetica.

1982 - 1986

Na de aankoop van United Artists in 1981 veranderde de studio haar naam in MGM/UA Entertainment Company. Tegelijkertijd werd het logo gewijzigd om een echte leeuw in een celluloid diafilm ring te laten zien. Op de onderste helft van het ronde frame stond een Afrikaans masker en op de bovenste helft stond de uitdrukking "ARS GRATIA ARTIS". Onder de afbeelding bevond zich een inscriptie op twee niveaus. De afkorting "MGM/UA", die een serif-lettertype gebruikte, nam de eerste regel in beslag. Net daaronder, tussen twee horizontale lijnen, stond de afschuwelijke woordcombinatie "Entertainment Co."

1984 - 1985

De onderste tekst is verwijderd. Het motto werd ook geschrapt en de volledige bedrijfsnaam werd vervangen: "METRO-GOLDWYN-MAYER/UNITED ARTISTS." De woorden "Entertainment Co." onderaan op een extra lintje gezet. Zonder de gaten leek de ring meer op een heraldische rol dan op een film.

1986 - 1987

Het bedrijf veranderde begin 1986 van naam en veranderde het logo. Het was het model uit 1982, maar met andere letters - geen "UA". De detaillering van de leeuw is iets verminderd.

1986 - 1992

Na slechts een paar maanden MGM Entertainment Company te heten, veranderde de studio haar naam in Metro-Goldwyn-Mayer. Het nieuwe grafische symbool was bijna hetzelfde als het logo van Goldwyn Pictures Corporation. Er was echter een uitzondering; de randen van de banden werden doorgesneden. Het masker werd ook omzoomd door een bladversiering. Tussen de woorden 'trade' en 'mark' werd een ring met een leeuwenkop geplaatst, met daarop een boogvormige firmanaam.

1992 - 2021

Om de afbeelding duidelijker te maken, hebben de ontwerpers de lijnen kleiner gemaakt. De woorden "HANDELSMERK" en het geregistreerde handelsmerk zijn vergroot.

2011 - 2021

Het "R"-symbool in de cirkel is niet meer zichtbaar. Onderaan is de grote zwarte afkorting “MGM” toegevoegd.

2021 – Vandaag

De studio debuteerde op 8 maart met zijn nieuwe logo door het te uploaden naar YouTube, en medio augustus maakte het zijn debuut met de film Respect. Deze keer nam een geanimeerd personage de plaats in van de levende, grommende leeuw. En het bedrijf heeft het ontwerp niet vereenvoudigd; het veranderde de afbeelding eerder in goud en voegde een 3D-look toe met het verloop. Tegelijkertijd zijn alle fijne kneepjes en elementen nauwkeurig ten opzichte van het origineel.

Lettertype en kleuren van het MGM-logo

De computerbeelden toonden de echte leeuw, Leo, MGM's achtste. Omdat hij nog een puber was ten tijde van de eerste prik, heeft hij korte manen. Leo verschijnt na 1982 op alle emblemen van de studio. De foto's tonen zijn frons, die in 1957 werd gemaakt voor een filmscherm. Het bedrijf besloot het ontwerp moderner te maken door er een nepleeuw voor in de plaats te zetten. De geperforeerde balk overleefde niet alleen als knipoog naar de geschiedenis maar ook als knipoog naar filmkunst.

In het huidige logo worden minimaal vier verschillende fonts gebruikt. De letters van de zin "Metro Goldwyn Mayer" zijn afgerond en hebben dezelfde vorm. Toch is het tweede woord geschreven in een lettertype dat lijkt op ITC's Hadfield, en het eerste en tweede woord zijn geschreven in een lettertype dat lijkt op Goran Soderstrom's Heroine. Voor de woorden "TRADE MARK" en "ARS GRATIA ARTIS" werden andere serif-lettertypen gebruikt. De goudverloopkleur doet denken aan MGM's originele Art Deco-esthetiek.

Een uitgebreide geschiedenis

1924-1928 (lat)

Goldwyn Pictures had een van deze leeuwen in dienst. De naam van de leeuw is onbekend.
De leeuw werd in 1916 door publicist Howard Dietz gekozen als mascotte van het bedrijf als eerbetoon aan zijn alma mater, Columbia University, die ook een leeuw als mascotte heeft. Dietz werd het meest direct beïnvloed door het strijdlied van de universiteit, "Roar, Lion, Roar."

Slats, getraind door Volney Phifer, was de eerste leeuw die in de branding van de studio te zien was. Slats werden geboren in de dierentuin van Dublin op 20 maart 1919 en heette oorspronkelijk Cairbre (Gaelic voor "wagenmenner"). Tussen 1924 en 1928 verscheen hij in alle zwart-wit MGM-films. He Who Gets Slapped was de eerste MGM-foto met het logo (1924).

In tegenstelling tot zijn opvolgers deed Slats in het logo niets anders dan rondkijken, waardoor hij de enige MGM-leeuw was die niet brulde. Ondanks het feit dat gesynchroniseerd geluid pas in 1927 in films zal worden gebruikt, wordt er gezegd dat Phifer de leeuw heeft getraind om op commando te brullen.

Slats stierf op 17-jarige leeftijd in 1936. Destijds trok Phifer zich terug op zijn boerderij in Gillette, New Jersey, waar hij andere Broadway-dieren huisvestte. Toen Phifer stierf, begroef hij de leeuw op zijn boerderij en richtte een vlakke plaat graniet op om de plek te herdenken. Later verving Phifer het granieten blok door een dennenboom die recht boven het graf was geplant, met de wortels "die de geest van de leeuw vasthielden".

1928-1956 (Jackie)

Jackie was de tweede leeuw die in het MGM-embleem werd gebruikt en de eerste die brulde. Hij was een wilde leeuwenwelp die in 1915 uit de Nubische woestijn in Soedan was gehaald en opgevoed door Mel Koontz.

Jackie brulde/gromde drie keer voordat ze naar de rechterkant van het scherm keek (links van de leeuw); in de beginjaren dat dit logo werd gebruikt (1928 – 1933), was er een iets verlengde versie waarin de leeuw enkele seconden later zijn blik weer naar voren zou richten nadat hij naar rechts had gekeken. Dit werd opgenomen enkele jaren nadat hij was gefilmd, en er werden ten minste vier verschillende opnames van gebrul / gegrom gebruikt, de eerste die te horen waren op een grammofoonplaat voor MGM's debuutgeluidsproductie, White Shadows in the South Seas (1928).

Jackie verving Slats in alle zwart-wit MGM-foto's van 1928 tot 1956, evenals de sepia-getinte aftiteling van The Wizard of Oz (1939). Hij was ook te zien voor MGM's zwart-wit tekenfilms, zoals de Flip the Frog- en Willie Whopper-serie gemaakt door de kortstondige Ub Iwerks Studio voor MGM, evenals de Captain and the Kids-animaties uitgebracht door MGM in 1938 en 1939.

Lees ook: WARNER BROS: geschiedenis, oorsprong en recente ontwikkelingen

Een ingekleurde versie van het logo verschijnt op de ingekleurde versie van Babes in Toyland (1934), ook wel bekend als March of the Wooden Soldiers; een geanimeerde versie ontwikkeld met rotoscope debuteerde in de Captain and the Kids-animatie Petunia Natural Park in 1939. Een stilstaand beeld van het logo - zonder grommen - werd gebruikt bij de introductie van de film Westward the Women en The Next Voice You Hear... (beide 1950).

Jackie speelde in bijna honderd films, zoals de Tarzan-serie met Johnny Weissmuller en het MGM-logo. Jackie verscheen ook in een bekende publiciteit uit 1926, nog steeds naast een nerveuze Greta Garbo. In een korte film uit 1933 krijgt Jackie een bad van haar trainer Mel Koontz terwijl ze van streek is. Het is ook bekend dat de leeuw een aantal ongelukken heeft meegemaakt. Dit omvatte twee treinwrakken, een zinkend schip, een aardbeving en een explosie in de studio. Een vliegtuigongeluk was het meest opvallende ongeval.

Martin Jenson, ook bekend als Marty, werd op 16 september 1927 aangenomen om Jackie door het land te vervoeren. Het vliegtuig was een aangepaste versie van Charles Lindbergh's Spirit of St. Louis, een B-1 Brougham. Achter de stoel van de piloot werd een met glas omsloten ijzeren traliekooi geïnstalleerd. Het vliegtuig vertrok vanaf Camp Kearny Airfield, dat in de buurt van San Diego ligt.

Lees ook: PUNISHER LOGO: de ware betekenis van het controversiële logo, onthuld!!!

Het vliegtuig was echter overbelast omdat Jackie 350 pond woog. Door het gewicht stortte het vliegtuig neer in de bergen van Noord-Arizona. Marty en Jackie overleefden allebei de crash. Omdat ze echter hulp nodig hebben, werden de twee achtergelaten met melk, water en broodjes. Jackie werd teruggegeven aan de handlers van MGM terwijl ze ondergewicht en zwak was. Jackie verdiende de bijnaam "Leo the Lucky" als resultaat van haar overleving bij deze ongelukken.

Begin jaren dertig bracht MGM enkele van zijn stomme films van vóór 1930 opnieuw uit met nieuwe muziek en geluiden. Deze films waren onder meer Greed (1928), Ben-Hur (1924), Flesh and the Devil (1925) en The Unknown (1926). Het originele Slats-logo werd voor deze geluidsheruitgaven veranderd in Jackie, waardoor veel filmautoriteiten dachten dat het Jackie-logo al eerder dan 1927 in gebruik was.

In 1931 gaf Jackie zijn laatste tournee en trok zich terug in de Philadelphia Zoo. Jackie werd op 25 februari 1935 dood aangetroffen door zijn dierenverzorger, John McCullen. De leeuw stierf als gevolg van hartproblemen. Jackie werd van Philadelphia naar Los Angeles gebracht, waar taxidermist Thomas Hodges een vloerkleed van zijn huid maakte. Francis Vaniman kocht het vloerkleed en legde het op de derde verdieping van zijn huis in McPherson, Kansas, samen met andere dierenhuiden. Dit gebied werd later de "African Room" in het McPherson Museum.

Numa (c. 1927-1928), Telly (1928-1932), koffie (1932-1935)

Van 1932 tot 1935 werd een van de drie leeuwen gebruikt voor Technicolor-testlogo's voor vroege MGM-kleurproducties.
In 1927 begon MGM te experimenteren met korte onderwerpen in kleur met twee stroken, en in 1930 begon het te experimenteren met tekenfilms. In deze producties werden drie verschillende leeuwen gebruikt.

Hoewel Numa moeilijk te vinden is, zijn een paar frames van het logo met deze leeuw in het publieke domein. Het is bekend dat hij is verschenen op de stille kleurenfoto's van Buffalo Bill's Last Fight (1927) en General Robert E. Lee's Heart (1928). De eerste schonk hem de bijnaam Bill, terwijl de laatste momenteel wordt hersteld door de Library of Congress.

Telly, de tweede leeuw, verscheen tussen 1928 en 1932 in MGM-kleurenfilms.

Aan het begin van de film The Viking uit 1928 wordt een langere versie van het Telly-logo getoond. De leeuw in deze versie heeft hetzelfde gebrul als Jackie. Telly verschijnt in zwart-wit in de huidige prenten van The Mysterious Island (1929), aangezien de kleurenversie verloren is gegaan.

Koffie, de derde leeuw, verscheen in kleurenfilms tussen 1932 en 1934, of 1935 voor de korte films van Happy Harmonies voordat de productie werd overgeschakeld op volledige Technicolor-fotografie met drie stroken. The Cat and the Fiddle, dat in 1934 uitkwam, gebruikte Jackie in plaats van Coffee omdat het een paar scènes in kleur had, maar meestal zwart-wit was, inclusief de aftiteling. The Cat and the Fiddle toonde daarentegen zijn titelkaart "The End" op een Technicolor-achtergrond. Een uitgebreide versie van het Coffee-logo verschijnt aan het begin van de korte film Wild People (1932), waarbij de leeuw drie keer schreeuwt in plaats van slechts twee keer.

Leerlooier (1934-1956, 1963-1967)

Tanner, die ook werd opgeleid door Mel Koontz, verving Telly en Coffee in alle Technicolor MGM-foto's (1934-1956) en tekenfilms (1935-1958, 1963-1967, behalve in The Dot and the Line uit 1965).

In de film The Wizard of Oz uit 1939 waren de scènes in Oz in kleur, maar de titels en scènes in Kansas waren in sepiakleurig zwart-wit, dus Jackie werd gebruikt in plaats van Tanner. Third Dimensional Murder (1941) is opgenomen in 3D en Technicolor, maar de aftiteling was in zwart-wit, dus verving Jackie Tanner. Zowel The Picture of Dorian Gray (1945) als The Secret Garden (1949) hadden korte scènes in kleur, maar de rest van de films, inclusief de aftiteling, was in zwart-wit, dus Jackie werd gebruikt in plaats van Tanner. The Secret Garden, aan de andere kant, toonde zijn titelkaart "The End" en castlijst tegen een Technicolor-achtergrond.

Lees ook: NINTENDO-LOGO: de geschiedenis van de oude videogameconsole

Tanner brulde drie keer in het logo; een uitgebreide versie van dit logo verscheen op de Color Tone en verschillende vroege James A. Fitzpatrick Travel talks kleurenshorts, waarbij de leeuw nog twee keer brulde.

Tanner was MGM's derde langstzittende leeuw, in totaal 22 jaar. Zijn eerste speelfilmoptreden kwam vier jaar later, in 1938, vóór Sweethearts. Hij verscheen na Jackie, die in totaal 28 jaar was gebruikt, en de huidige leeuw, die al 65 jaar was gebruikt. Dit was de meest gebruikte versie van het logo gedurende de Gouden Eeuw van Hollywood, ondanks het feit dat kleur pas in de jaren zestig de norm werd en veel films nog steeds in zwart-wit werden gefilmd.

Tanner verscheen in de films Countdown to Zorro (1936), Movie Maniacs (1936), Wee Wee Monsieur (1938), Three Missing Links (1938), You Nazty Spy (1940) en Hold That Lion! (1940). (1947). Het gebrul van Tanner werd tussen het midden van de jaren veertig en de jaren zestig ook gebruikt als geluidseffect in veel tekenfilms van MGM.

In 1953, toen films overgingen van Academy-verhouding naar breedbeeld CinemaScope, bleven Tanner en Jackie allebei aan. Tanner werkte aan kleurenfilms en Jackie aan zwart-witfilms. Voor deze wijziging is het selectiekader onder het lintontwerp verwijderd en is de bedrijfsnaam in een halve cirkel boven het lint geplaatst.

George (1956-1963)

George was in gebruik van 1956 tot 1963.
De zevende leeuw, George, werd geïntroduceerd in 1956 en had dikkere manen dan de andere leeuwen.
Het logo met George had minstens drie verschillende varianten. Zijn meest bekende filmrol was in The Wings of Eagles.

Leeuw (1957-heden)

Leo, de achtste en huidige leeuw, is veruit de meest gebruikte leeuw van MGM en is sinds 1957 op bijna elke MGM-foto verschenen. Net als Slats werd Leo in 1956 geboren in Dublin Zoo, Ierland. Hij was ook de jongste toen MGM hem gillend filmde, wat zijn veel kleinere manen verklaart. Het maakte zijn debuut in de film Tip on a Dead Jockey.

Ralph Helfer trainde Leo nadat hij was gekocht van dierenhandelaar Henry Trefflich. Naast zijn rol als de MGM-leeuw, verscheen Leo in een aantal andere films, waaronder het religieuze epos King of Kings (1961), The Lion (1962), Zebra in the Kitchen (1965) en Napoleon en Samantha (1972). ), evenals een gedenkwaardige tv-commercial voor Dreyfus Investments in 1961. Leo verscheen ook in het tv-programma The Pet Set uit 1971-72, waar hij zachtaardig genoeg was om hem in één aflevering door een blind tienermeisje te laten aaien.

Lees ook: Blackberry-merk: lessen om te leren van de opkomst en ondergang van Blackberry

Er waren twee varianten van dit logo: een “uitgebreide” versie met driemaal brullende leeuw, die werd gebruikt van 1957 tot 1960, en een “normale” versie met tweemaal schreeuwende leeuw, die sinds 1960 werd gebruikt. en Jerry-tekenfilms gemaakt door Chuck Jones tussen 1957 en 1958 en gepubliceerd door MGM Animation / Visual Arts tussen 1963 en 1967, werd Tanner gebruikt in plaats van Leo in de openingsscène. Drie MGM-films gebruikten een stilstaand beeld

In 1974 werd het logo bijgewerkt om het 50-jarig jubileum van MGM te herdenken. Het gebruikelijke filmlint verscheen op het scherm, met de zin "Beginning Our Next 50 Years ..." op een zwarte achtergrond binnen de filmcirkel; de zin vervaagt als "Metro-Goldwyn-Mayer" (boven het lint) en "Golden Anniversary" (in plaats van het gebruikelijke "Trade Mark"), beide weergegeven in goud, vervagen met Leo, die twee keer brult. Dit logo verscheen op de meeste MGM-films die in 1974-75 werden uitgebracht.

Nadat MGM in 1981 United Artists kocht, bleef het logo behouden toen het bedrijf werd gereorganiseerd. Het logo luidde nu "MGM/UA Entertainment Co."; dit teken zou op alle MGM / UA-films van 1983 tot 1986 verschijnen, en opnieuw in 1987 op de film OC en Stiggs uit 1985. Het originele leeuwenbrulgeluid, dat was gebaseerd op het gebrul van Tanner, werd op dat moment ook vervangen door een opnieuw gemaakt stereogeluid door Mark Mangini. Deze laatste versie gebruikte tijgergeluiden, zoals Mangini later uitlegde, "aangezien leeuwen dat soort woeste geluiden niet maken, en het logo moest angstaanjagend en groots zijn." Poltergeist was de eerste film die het nieuwe brulgeluid gebruikte (1982). Hetzelfde geluidseffect werd ook gebruikt voor de "door ghost" aan het einde van de film.

Lees ook: DISNEYLAND-LOGO: Geschiedenis en evolutie

Van 1984 tot 1985 gebruikte MGM een versie van hun hoofdstudio-logo dat was gebaseerd op het drukmerk en gouden linten had om hun 60ste verjaardag te vieren. Boven de linten stonden de woorden "Diamond Jubilee" in zilveren letters, ter vervanging van de reguliere bedrijfsnaam, en onder de linten stond de slogan "Sixty Years of Great Entertainment". Binnen de cirkel werd het motto "Ars Gratia Artis" verwijderd en vervangen door de tekst "Metro-Goldwyn-Mayer/United Artists". De lauweren rond het onderste dramamasker werden verwijderd en het masker zelf werd een beetje opgetild zodat een extra gouden lint met de tekst "Entertainment Company" eronder kon worden geplaatst.

Toen de studio in 1986 MGM en UA splitste, werd er een nieuw logo voor MGM gemaakt. Dezelfde gouden linten van de "Diamond Jubilee" -versie werden behouden en de tekst werd opnieuw geverfd in dezelfde kleur. Het volgende jaar wordt een nieuwe "MGM / UA Communications Co." logo werd aangenomen, dat tot 1990 vooraf zou gaan aan zowel de MGM- als de UA-emblemen. Tot 1992 droegen beide logo's echter de naamregel "An MGM / UA Communications Company". Mangini gebruikte in 1995 digitale audiotechnologie om Leo's gebrul uit 1982 te mixen met een paar andere brulgeluiden. Het nieuwe geluidseffect werd voor het eerst gehoord in Cutthroat Island, dat in 1995 uitkwam. Dit werd gedaan om het gebrul meer "spierkracht" te geven, wat een MGM-manager naar verluidt eerder ontbrak, en om het in films met 5.1 surround sound te passen. . Het internetadres van MGM, "www.mgm.com", werd in 2001 onderaan het logo toegevoegd.

Lees ook: DISNEY JUNIOR LOGO: wat is de geschiedenis van het logo en alles wat u moet weten?

In 2008 werden de linten, de tekst en het dramamasker opnieuw ontworpen in een briljantere goudtint. Dankzij het werk van Pacific Title-medewerkers werd Leo's imago ook digitaal hersteld en verbeterd: eerst werd een driedimensionaal model van Leo's manen ontworpen, en vervolgens samengesteld en gemengd met de werkelijke manen van de leeuw; ten tweede werden de toppen van de leeuwenoren digitaal hermodelleerd, zodat de punt van zijn linkeroor nu voor het filmlint kruiste, in een poging het logo meer diepte te geven.

De uitgebreide "three-brul" -versie van Leo's video werd gebruikt voor het restauratieproces, afgeleid van de masternegatiefafdruk van Cat on a Hot Tin Roof uit 1958, als de originele, onbewerkte film van de leeuw, die oorspronkelijk was gepland om te worden gebruikt voor de restauratie, werd op dit punt als verloren beschouwd. Het zou moeten worden gekapt om de brullende leeuw slechts twee keer te laten zien voor de komende speelfilms van MGM. Het ontwerp van het nieuwe logo was gebaseerd op het toen geldende printlogo van MGM, dat in 1992 was geïntroduceerd.

De domeinnaam werd ook wel afgekort tot “MGM.COM.” Geluidseditor Eric Martel herwerkte het gebrul van de leeuw opnieuw en behield de meeste originele geluidsbronnen uit 1982. Het gebrul uit 1995 werd echter gebruikt, te beginnen met The Taking of Pelham 123 (2009). Het nieuwe logo debuteerde samen met de release van de James Bond-film Quantum of Solace.

Lees ook: FRUIT OF THE LOOM-LOGO: Wat is het echte logo?

Shine Studio werd in 2012 ingehuurd om het logo te veranderen en het in stereoscopisch 3D te laten bewegen. Leo de Leeuw wordt getoond omringd door een digitaal bewegende gouden filmstrip terwijl het leeuwenoog in- en uitzoomt. Shine maakte alle onderdelen van het logo in 3D en plaatste ze op verschillende vlakken om diepte en drama toe te voegen. De woorden "Ars Gratia Artis" bewegen bijvoorbeeld van rechts naar links.

Terwijl Leo brult en de bedrijfsnaam van boven naar binnen wordt gebracht om het bovenste scherm te centreren, worden de brul uit 1995 en de digitaal gerestaureerde en verbeterde video uit 1957 gebruikt, waarmee de logo-reeks wordt voltooid. Het websiteadres van MGM is verwijderd omdat MGM vanaf 2012 niet langer een entiteit voor zelfdistributie is, maar eerder een productiebedrijf. Dit logo verscheen voor het eerst in de James Bond-film Skyfall uit 2012.

Leo wordt gebruikt sinds 1957 en zijn CGI-animatievorm debuteerde in 2021.
MGM onthulde op 8 maart 2021 een bijgewerkt logo, waarbij Leo nu CGI-geanimeerd is en gebaseerd is op beelden uit 1957, het eerste grote herontwerp voor de mascotte in meer dan zes decennia. De meest recente versie houdt vast aan de typische gouden stijl van het bedrijf, waarbij sepiatinten worden verwijderd en het logo wordt gemoderniseerd door de filmrol, het masker en het schrift te verscherpen. De meest voor de hand liggende verandering is dat het nieuwe monogram van het merk het klassieke MGM-logolettertype gebruikt in plaats van de blokletters die worden geassocieerd met MGM Resorts.

Lees ook: NISSAN-LOGO: Waarom heeft Nissan zijn logo gewijzigd (tips van onschatbare waarde voor 2022)

Bovendien toont het motto nu zijn Engelse vertaling, "Art for the Sake of Art", voordat het terugkeert naar zijn oorspronkelijke Latijnse motto. Samen met het hergebruikte gebrul uit 1995, had het ook een behoorlijke fanfare gecomponeerd door Sounds Red. MGM werkte samen met Baked Studios in Culver City, Californië, aan de nieuwe stijl. Terwijl het nieuwe logo, net als de vorige, zou worden onthuld met de James Bond-film No Time to Die, werd het herhaaldelijk uitgesteld van november 2019 tot oktober 2021 vanwege de aanhoudende COVID-19-pandemie. In plaats daarvan debuteerde het op 13 augustus 2021 met de biopic Respect van Aretha Franklin.

Op 19 januari 2022 werd een speciale variant gepubliceerd ter herdenking van de 60e verjaardag van de James Bond-franchise, waarbij het logo verder uitstak om plaats te maken voor het logo "60 Years of Bond", dat ernaast aan de rechterkant verschijnt. Op 21 januari 2022 ging het in première voor de IMAX-heruitgave van No Time to Die, en het verscheen in Ron Howard's Thirteen Lives en de documentaire The Sound of 007.

Leeuw gestileerd (1968)

De bijgewerkte gestileerde leeuw van het MGM Grand Las Vegas-bord
De gestileerde leeuw daarentegen werd door de studio behouden als het gedrukte logo en verscheen op theatrale posters en studioreclame van de MGM Records-divisie, en verscheen ook aan het einde van de aftiteling na de meeste releases van MGM-films in deze periode. die duurde tot 1982. De MGM Grand casino's gebruikten het later. Het moederbedrijf van MGM Resorts International gebruikt een verfijnde versie ervan als logo.

Het secundaire MGM-logo

MGM gebruikte ook een secundair logo, dat te zien is in de openings- en aftiteling van de meeste klassieke MGM-films. Van 1923 tot 1925 werd dit ontwerp gebruikt als het logo van Metro-Goldwyn Pictures. Het logo toont een liggende leeuw (van opzij) bovenop een voetstuk met de woorden "A Metro-Goldwyn-Mayer Picture" erop gegraveerd. Achter de leeuw bevindt zich een halfrond filmlint met het motto "Ars Gratia Artis" ("Kunst omwille van de kunst"), vergelijkbaar met het filmlint van het primaire logo van het bedrijf. Aan weerszijden van het voetstuk zijn fakkels geplaatst. Vanaf het midden van de jaren twintig tot het begin van de jaren zestig verscheen dit aanvullende embleem in de openings- en slottitels van de meeste MGM-films, voordat het tot begin jaren tachtig werd overgebracht naar de hoofdfilmcredits. De laatste keer dat we dit logo zagen was in de film That's Entertainment! III.

Veel van de korte onderwerpen van Hal Roach Studios uit de late jaren 1920 en 1930, zoals Our Gang en Laurel and Hardy, gebruikten een variatie op het secundaire logo in hun afsluitende titels. Deze variatie omvatte een leeuwenwelp op een voetstuk, die de waarnemer rechtstreeks aanstaarde.

Ook werden de openingstitels van veel MGM-films uit de late jaren dertig en vroege jaren veertig vertoond tegen een achtergrond van een reliëfsnijwerk van een slapende leeuw, zoals die op het secundaire logo. Dit type aftiteling wordt in veel films gebruikt, waaronder de versie uit 1930 van Charles Dickens' klassieker A Christmas Carol en Greta Garbo's Ninotchka. Eind jaren vijftig werd dit beeld van een liggende leeuw gebruikt als embleem voor MGM Television.