Het aangaan van tal van risico's of gevaren maakt deel uit van de dagelijkse gang van zaken van ondernemers of bedrijven. Hoewel veel bedrijven deze risico's aan hun verzekeraar zullen overdragen, hanteren enkelen deze risicobeheerstrategie niet. En in plaats van een verzekering af te sluiten om deze risico's te beheersen, kiezen veel bedrijven ervoor om hun verliezen uit eigen zak te betalen. Dit stuk zal je mengen in het concept van risicobehoud zonder de groepen en voorbeelden weg te laten.
Wat is risicobehoud?
Risicobehoud verwijst naar de beslissing van een persoon of organisatie om de verantwoordelijkheid voor een specifiek risico op zich te nemen in plaats van het door te geven aan een verzekeringsmaatschappij via een verzekeringsaankoop.
Anders gezegd, in plaats van het risico naar een verzekeraar te verplaatsen of afgeleide mechanismen toe te passen, houdt risicobehoud in dat een eigen risico voor onvoorziene uitgaven wordt opgebouwd om verliezen te dekken wanneer ze zich voordoen. Wanneer een bedrijf constateert dat de kosten van zelfverzekering veel lager zijn dan de werkelijke verzekeringspremies, is het veel waarschijnlijker dat zij risicobehoud toepassen.
Wanneer een bedrijf echter besluit of wordt gedwongen om het risico te behouden, zal een dergelijk bedrijf zeker verantwoordelijk zijn voor eventuele verliezen als gevolg van dat risico. Daarom is het van cruciaal belang voor bedrijven om ervoor te zorgen dat ze het zich kunnen veroorloven om eventuele verliezen te betalen voordat ze besluiten bepaalde risico's te behouden.
Bovendien kan risicobehoud vrijwillig (vrijwillig risicobehoud) of onvrijwillig (gedwongen) zijn.
Terwijl de keuze om bewust een risico te houden meestal ingegeven wordt door economische overwegingen. Aan de andere kant treedt krachtbehoud op wanneer het risico geen deel uitmaakt van de verzekeringspolis van het bedrijf. Of misschien is een dergelijk risico onverzekerbaar, of is de schade minder dan het eigen risico van de verzekering.
Verliezen door diefstal zijn een voorbeeld van een risico dat veel bedrijven ervoor kiezen te behouden in plaats van te claimen op hun misdaadverzekering.
Risicobehoudgroepen
Een risicobehoudgroep is een organisatie of vennootschap met beperkte aansprakelijkheid die is opgericht onder de statuten van een staat. En met als hoofddoel het nemen van aansprakelijkheidsrisico's namens de leden van de groep. Met andere woorden, RRG's zijn zelfverzekeringsorganisaties die zijn opgericht om risico's te behouden voor een specifieke groep polishouders die een specifiek gemeenschappelijk belang delen. Er is echter een limiet aan de dekking van risicoretentiegroepen; alleen wettelijke aansprakelijkheid. Denk hierbij aan algemene aansprakelijkheid, fouten en omissies, medische nalatigheid, beroepsaansprakelijkheid en productaansprakelijkheid.
Over het algemeen ontstond dit concept aan het eind van de jaren zeventig, toen verschillende bedrijven het moeilijk hadden om tegen elke prijs een productaansprakelijkheidsverzekering te krijgen, waardoor actie van het congres noodzakelijk was. Na evaluatie van de situatie heeft de federale overheid, die verzekeringsproblemen over het algemeen aan de staten overlaat, de Product Liability Risk Retention Act van 1970 aangenomen. product, dienst, om "risicobehoudgroepen" te creëren, voornamelijk voor het doel van zelfverzekering.
In 1986 kwam het Congres opnieuw tussenbeide om de marktcrisis aan te pakken toen zich een soortgelijk incident voordeed; het verkrijgen van andere vormen van aansprakelijkheidsverzekering. En deze keer is de Wet Retentie Aansprakelijkheidsrisico (LRRA) geslaagd. Hierdoor kunnen risicobehoudgroepen allerlei commerciële verplichtingen dekken zonder langs de reguliere verzekeringsmarkten te hoeven gaan. Hoewel onder de LRRA de staat de toezichthouder is van RRG's, volgen ze een reeks regels die totaal anders zijn dan die van reguliere verzekeraars.
De LRRA loopt vooruit op "elke staatswet, regelverordening of bevel voor zover een dergelijke wet, regel, verordening of bevel de werking van een risicobehoudgroep onwettig zou maken of direct of indirect zou reguleren." De LRRA verbiedt staten ook om voorschriften uit te vaardigen die discriminerend zijn voor risicobehoudgroepen.
Risicobehoudgroepen verschillen van traditionele verzekeringen
Over het algemeen werken de staat en federale regeringen samen aan RRG's, maar ze volgen een andere strategie dan typische verzekeraars. RRG's daarentegen zijn onderworpen aan NAIC-accreditatievereisten die zijn afgestemd op hun specifieke behoeften.
En hoewel risicobehoudgroepen op dezelfde manier werken als traditionele verzekeringsmaatschappijen, moeten gebruikers zich bewust zijn van de verschillen:
Eigendomsrol.
Risk Retention Groups worden opgericht en gecontroleerd door ondernemingen, in tegenstelling tot traditionele verzekeringsmaatschappijen, die onafhankelijk worden beheerd en beheerd. Als gevolg hiervan zijn dergelijke organisaties gedekt en hebben ze het vermogen om hun eigen uitdagingen op het gebied van risicobeheer aan te pakken.
Toezicht door toezichthouders.
Abonnees op conventionele verzekeringen bescherming krijgen tegen een aantal wettelijke waarborgen, terwijl leden van Risk Retention Groups dat voorrecht niet hebben. Risicobehoudgroepen zijn immuun voor alle wetten, regels, beperkingen en decreten die hun activiteiten of operaties zouden kunnen reguleren. Hun enige uitzondering is die van de wetten van hun woonstaat
Financiële verantwoording
Risicobehoudgroepen moeten, om een vergunning te verkrijgen, over voldoende middelen beschikken om de verplichtingen te dekken. Ze moeten ook schriftelijke documentatie verstrekken van historische financiële overzichten, verzekeringspolissen en andere criteria of informatie.
upsides
- Meerdere staatsregistratie- en licentieverplichtingen worden vermeden.
- Operationele uitdagingen op het gebied van risico's en rechtszaken zijn binnen de controle van de leden.
- Ontwikkeling van een duurzame dekkings- en inkomstenmarkt
- Eliminatie van marktresiduen.
- Verzekeringsmakelaars zijn vrijgesteld uit de medeondertekeningsvoorschriften.
- Geen vooruitbetaling.
- Diensten breedband
minpunten
- Een aansprakelijkheidsverzekering is het enige daaraan verbonden gevaar.
- Risico's buiten de eigen verenigde groep komen niet in aanmerking om schriftelijk te worden vastgelegd.
- Problemen met leden die niet volledig voldoen aan de bevestiging van de regels voor financiële verantwoordelijkheid
- Het is mogelijk om te werken of te controleren zonder dat een fiscale rating nodig is.
Voordelen van risicobehoudgroepen
Bedrijven met significante of ongebruikelijke risico's profiteren van een aangepaste benadering van verliesbeheersing en risicobeheertechnieken. RRG's genieten echter van blootstelling aan herverzekeringsmarkten, wat kan helpen de aansprakelijkheidsdekking betaalbaar te houden. En in tegenstelling tot traditionele verzekeringen, geeft het u meer programmacontrole, terwijl werken in veel staten ook geen probleem is.
- Adequate programmacontrole
- Meerdere toestanden operaties
- Toegankelijkheid tot herverzekeringsmarkten
- Polishouders controleren de winst eerder de verzekeraar.
- Op maat gemaakte procedures voor verliesbeheersing en risicobeheer voor individuele
- Betrouwbare aanbieder van aansprakelijkheidsverzekeringen tegen een redelijke prijs.
- Dividend voor personen met goede verlieservaring
- Immuun voor veel staatseisen
- Constante vergoedingen
- Langgerekte snelheidsstabiliteit.
Voorbeelden van risicobehoud
Hieronder staan enkele gevallen of voorbeelden van risicobehoud:
- Schade aan een buitendaksysteem boven een schuur is een typisch voorbeeld van een risico dat een bedrijf zou kunnen accepteren. In plaats van alleen een verzekeringsdekking te kopen om de vervanging van het dak van de schuur te financieren, kan een bedrijf er echter de voorkeur aan geven geld apart te houden voor de uiteindelijke vervanging ervan.
- Als een onderneming niet onderkent dat zij te maken heeft met een risico-overdrachtstrategie, mag zij uitgaan van volledige retentie. Het bedrijf kan in dit opzicht onder onverzekerd vallen omdat het geen verzekering heeft afgesloten en niet wist dat dit het geval was. En in dit scenario lijkt het behouden van een dergelijk risico de beste keuze voor het bedrijf.
- Een ander voorbeeld is; wanneer bedrijfseigenaren deze beslissing kunnen nemen vanwege een hoge frequentie van kleine verliezen of het onvermogen om een adequate verzekeringsdekking te krijgen. Dit wordt vaak "gedwongen risicobehoud" genoemd wanneer het risico onverzekerbaar is, is vrijgesteld van verzekeringsplannen of in een situatie waarin de verplichtingen veel lager zijn dan het eigen risico van de verzekering.
- Verliezen voor een bedrijf, zoals diefstal of inbraak, kunnen uit eigen zak worden opgelost, wat minder duur is dan het kopen en onderhouden van een verzekeringsdekking. Volgens het Insurance Information Institute (III) treedt echter verliesdekking op wanneer een bedrijfseigenaar besluit dat de kosten van verliesdekking misschien veel lager zijn dan die van de verzekeringsdekking.
Er zijn echter verschillende andere manieren waarop u risico's kunt benaderen en behandelen in plaats van risicobehoud.
#1. vermijden
Dit heeft te maken met het wijzigen van het bedrijfs- en managementbeleid om gevaren te elimineren. Dit beleid is, indien toegepast, een slim beleid om de grotere gevaren in te dammen die een substantieel effect kunnen hebben op een bedrijf of zakelijk project.
#2. Overdracht
Dit is een proces van het afschuiven van risico's naar een andere partij, zoals bij verzekeringen. Via verzekeringspolissen kunt u effectief risico's van de verzekerde naar de verzekeraar overdragen. Dit concept, ook wel bekend als risicodeling, is van toepassing op ondernemingen waarbij talrijke partners zijn betrokken.
#3. Verzachting
Mitigatie is het proces om de impact van een risico te verminderen en is de meest voorkomende vorm. Over het algemeen gaat het om het beperken van de impact van risico's, zodat als zich een probleem voordoet, het gemakkelijker op te lossen is.
#4. Exploitatie
Goede risico's die positieve indicatoren van het bedrijfsleven zijn, worden behouden en benut. De uitbreiding van het bedrijf kan bijvoorbeeld het inhuren van extra werknemers noodzakelijk maken, waarvan u profiteert.
Wat betekent retentie in risicobeheer?
Het overnemen van het risico van verlies of beschadiging wordt retentie genoemd. Dit beschrijft hoe een entiteit, meestal een bedrijf, haar risico beheert. In plaats van het risico over te dragen aan een verzekeraar, neemt een bedrijf dat het risico in stand houdt het op zich.
Wat zijn risico-overdracht en risicobehoud?
Het behouden van risico is de keuze van een individu of organisatie om eigenaar te worden van een specifiek risico waarmee het wordt geconfronteerd, in plaats van het risico over te dragen aan een verzekeringsmaatschappij door een verzekering af te sluiten.
Is risico accepteren hetzelfde als risico behouden?
Wanneer een bedrijf of persoon erkent dat de mogelijke schade door een risico niet groot genoeg is om geld uit te geven om het te vermijden, wordt dit risicoacceptatie of risicoacceptatie genoemd. Het is een onderdeel van risicobeheer waarnaar vaak wordt verwezen als "risicobehoud" en dat vaak voorkomt in de zakelijke of investeringswereld.
Conclusie
De belangrijkste doelstelling van Risk Retention Groups is het aanpakken van de moeilijkheden waarmee sommige bedrijven kunnen worden geconfronteerd bij het verkrijgen van een aansprakelijkheidsverzekering. Risicobehoudgroepen zijn voordelig omdat ze deze organisaties een marktplaatsoptie bieden. Organisaties voor risicobehoud moeten echter vaak een meer gedetailleerde fiscale situatie aanbieden om hun stabiliteit aan te tonen. Aan de andere kant zijn eigen risico's, eigen risico's of eigen verzekeringen voorbeelden of gevallen van risicobehoud.
Veelgestelde vragen
Wat is het verschil tussen een captive en een risicoretentiegroep?
Captive verzekeringsmaatschappijen kunnen overal ter wereld hun domicilie (of hoofdkantoor) hebben, terwijl RRG's alleen in de Verenigde Staten kunnen worden gevestigd. Dit vormt met name een uitdaging voor bedrijven die internationaal zaken doen, omdat de RRG-wetgeving alleen van toepassing is in de VS en niet buiten de Amerikaanse grenzen kan worden uitgebreid.
Wat is de risicobeheercyclus?
Over de risicobeheerstrategie gesproken, er zijn 4 essentiële stappen van het risicobeheerproces: Identificeer het risico. Het risico beoordelen. Behandel het risico. Monitor en rapporteer over het risico.
Wat zijn 5 strategieën voor risicobeheer?
De basisstrategie voor risicobeheer - vermijden, behouden, delen, overdragen en voorkomen en verminderen van verlies
Zijn eigen betalingen voorbeelden van risicobehoud?
Voorbeelden van risicobehoud; D Eigen betalingen. Premies. Retentie is een geplande veronderstelling van risico, of aanvaarding van de verantwoordelijkheid voor het verlies door een verzekerde door het gebruik van eigen risico's, eigen bijdragen of eigen verzekering.
Gerelateerde artikelen
- RETENTIEVERHOUDING: hoe het te berekenen met voorbeelden
- Jumia Affiliate Programma: Handleiding Starten (bijgewerkt!)
- FOCUSGROEP: Definitie en gedetailleerde gids voor het leiden van een focusgroepdiscussie
- 15 beste strategieën voor klantbehoud die de winst verhogen (gids)
- Relatiemarketing: de AZ-gids (+ gratis tips)
