Laissez-faire-beleid is een vrije markt, kapitalistische economische theorie die overheidsingrijpen afwijst. De Franse fysiocraten, die leefden in de 18e eeuw, ontwikkelden de laissez-faire-theorie.
Volgens voorstanders van het laissez-faire-beleid belemmert overheidsingrijpen in markten en bedrijfsactiviteiten de economische groei. Hoewel critici het hebben bekritiseerd vanwege het bevorderen van ongelijkheid, bouwden latere vrijemarkteconomen voort op de ideeën van laissez-faire als een weg naar economische welvaart. Critici beweren dat een zekere mate van overheidsregulering en betrokkenheid bij de markt noodzakelijk is.
Laissez Faire-definitie.
Volgens de laissez-faire-economietheorie zou de overheid zich alleen in de economie moeten mengen om de onvervreemdbare rechten van burgers te handhaven. Met andere woorden, laat de markt werken zoals zij dat nodig acht. De wetten van vraag en aanbod zullen de productie van goederen en diensten effectief reguleren als ze niet worden gecontroleerd.
Een fundamenteel aspect van het vrijemarktkapitalisme is laissez-faire-economie. Deze uitdrukking verwijst naar een politieke filosofie die zich verzet tegen het gebruik van economische tussenkomst van de overheid. De theorie stelt dat de economie van een land op zijn best is wanneer de overheid zich er volledig van onthoudt zich ermee te bemoeien en de vrije marktwerking laat zegevieren.
In een laissez-faire-systeem is het de verantwoordelijkheid van de overheid om individuele rechten te beschermen in plaats van op enigerlei wijze zaken te reguleren. Als het gaat om ingrijpen in de economie, betekent de uitdrukking 'met rust laten'. Dit Laissez-faire-beleid houdt een gebrek aan tarieven, regels en belastingen in. De natuurlijke wetten van vraag en aanbod zouden in plaats daarvan totale vrijheid moeten hebben om de markt te besturen.
Geschiedenis van laissez-faire
Het laissez-faire-beleid, dat in het midden van de achttiende eeuw aan populariteit won, is een van de vroegst ontwikkelde economische theorieën. De fysiocraten, een groep die bloeide in Frankrijk van ongeveer 1756 tot 1778, worden gecrediteerd voor de ontwikkeling ervan. Deze intellectuelen probeerden rijkdom en economische productie te bestuderen met behulp van wetenschappelijke methoden en principes. Deze 'economisten', zoals ze zichzelf noemden, beweerden dat een vrije markt en onbeperkte economische concurrentie cruciaal waren voor het welzijn van een vrije samenleving.
Adam Smith, een latere Britse econoom, bedacht de term 'onzichtbare hand' om de natuurlijke, onveranderlijke wetten te beschrijven die marktkrachten en economische processen beheersen. In alle andere gevallen moeten ze deze wetten vrijelijk laten functioneren. De enige reden om de overheid bij de zakeneconomie te betrekken, is om de eigendommen, levens en vrijheden van mensen te beschermen.
Helaas slaagde een eerste poging om laissez-faire-theorieën te testen niet. Turgot, de controleur-generaal van Financiën van Lodewijk XVI, schafte in 1774 bij wijze van experiment alle beperkingen op de strak gereguleerde graanmarkt af, waardoor import en export tussen provincies als een vrijhandelssysteem kon functioneren. Toen slechte oogsten echter tot tekorten leidden, schoten de prijzen omhoog.
Als gevolg hiervan hadden kooplieden geen andere keuze dan graan te verkopen op locaties met een hoge winst, zelfs buiten Frankrijk, terwijl tienduizenden Fransen honger leden. Enkele maanden van rellen volgden. Het herstel van de orde en het overheidstoezicht op de graanmarkt vond plaats in het midden van 1775.
Ondanks dit slechte begin heerste tijdens de industriële revolutie van de late 18e en vroege 19e eeuw een laissez-faire economisch beleid, verder ontwikkeld door Britse economen als Smith en David Ricardo. Bovendien leidde het tot gevaarlijke werkomstandigheden en toenemende welvaartskloven, zoals critici hebben opgemerkt.
Voors en tegens van laissez-faire
VOORDELEN
- Bedrijfsregulering door de overheid wordt gezien als ineffectief en verstikkend.
- bevordert innovatie en zelfredzaamheid
- moedigt vrije handel en concurrentie aan
NADELEN
- Consumenten en het milieu kunnen last hebben van een gebrek aan regelgeving.
- in staat zijn om negatieve externe effecten te produceren
- Vermogensongelijkheid is een natuurlijk gevolg van concurrentie.
- Mogelijk aanmoedigen van slecht gedrag
Wat is een voorbeeld van laissez-faire?
Een economie zou functioneren onder het Laissez-Faire-beleid wanneer de overheid zich niet bemoeit met zaken, markten of de economie als geheel. Prijzen en prikkels voor producenten om hun ethisch gedrag te handhaven, zouden in plaats daarvan worden beheerst door de vrije markt. Zo'n economie bestaat niet. Er is een zekere mate van overheidsregulering en economische interventie in elk land, zelfs in landen met sterke libertaire waarden.
Voordelen van laissez faire
#1. Autonomie
Bedrijven hebben meer vrijheid en autonomie in een laissez-faire-economie omdat minder beperkingen van de overheid het zakendoen uitdagender zouden maken. In een dergelijke omgeving hebben bedrijven meer kans om te profiteren van het nemen van risico's en het doen van economische investeringen. Bovendien geeft het bedrijven meer motivatie om te streven naar maximale winst.
#2. Innovatie
Bedrijven staan onder druk om een meer innovatieve en creatieve strategie te hanteren om hun producten een concurrentievoordeel te geven. Naast het bevorderen van economische groei, bevordert de praktijk technologie.
#3. Afwezigheid van belastingen
Het ontbreken van belastingen resulteert in een hogere koopkracht voor zowel bedrijven als werknemers. Het voorkomt ook dat corruptie ontstaat door bureaucraten met weinig regelgevende ervaring maar veel macht.
Nadelen van Laissez-faire
#1. Inkomensongelijkheid
In zo'n samenleving kan inkomens- en vermogensongelijkheid een vicieuze cirkel voeden waarin iemands positie in de sociale hiërarchie van rijkdom afhangt van erfenis. Adam Smith stelt dat er monopolies kunnen ontstaan waarin ze het aanbod reguleren, hogere prijzen opleggen en hun werknemers lagere lonen betalen.
#2. Het niet vertegenwoordigen van de belangen van de samenleving als geheel
Een laissez-faire-beleid vertegenwoordigt misschien niet de belangen van andere groepen in de samenleving en dient alleen de behoeften van de rijken of de meerderheid. Als gevolg hiervan kunnen goederen met negatieve externe effecten overconsumpt zijn, terwijl publieke goederen met positieve externe effecten, zoals gezondheidszorg en onderwijs, mogelijk niet gelijkelijk in de samenleving worden verdeeld.
Wat zijn de 3 principes van laissez-faire-economie?
- De fundamentele bouwsteen van de samenleving is het individu.
- Er is een individueel recht op vrijheid.
- De fysieke ordening van de natuur is een evenwichtig, zelfregulerend systeem.
Is laissez-faire leiderschap goed?
Laissez-faire houdt in dat werknemers verantwoordelijk zijn voor hun werk. Aangezien hun project uiteindelijk van hen afhangt, is dit een geweldige manier om ervoor te zorgen dat ze op het hoogste niveau presteren. Laissez-faire leiderschap resulteert vaak in een meer relaxte houding bedrijfscultuur
Leiders die deze leiderschapsstijl toepassen, vertrouwen en zijn afhankelijk van hun personeel. Ze bemoeien zich niet te veel, micromanagen niet en geven niet te veel aanwijzingen of instructies. Laissez-faire-leiders daarentegen moedigen hun personeel aan om hun initiatief te gebruiken om hun doelstellingen te bereiken.
Managers die deze stijl van leidinggeven beoefenen, zijn erg hands-off omdat ze vertrouwen hebben in de capaciteiten van hun medewerkers. Met deze leiderschapsbenadering hebben teamleden en ondergeschikten de leiding over alle daadwerkelijke besluitvorming en begeleiding.
Kenmerken van laissez-faire-leiderschap
- Zeer weinig richting van leiders
- Medewerkers zijn in staat om beslissingen te nemen.
- Van individuen wordt verwacht dat ze hun problemen oplossen.
- Positieve kritiek van autoriteiten
- Waar nodig nemen leiders de leiding.
- Leiders zijn verantwoordelijk voor algemene keuzes en acties.
Voorbeelden van laissez-faire-leiderschap
Warren Buffett.
Warren Buffett heeft de reputatie ongelooflijk succesvol te zijn en om te gaan met betrouwbare mensen. Door deze leiderschapsbenadering te gebruiken, zorgt hij ervoor dat de teamleden effectief kunnen werken zonder zijn supervisie, waarbij hij alleen tussenbeide komt wanneer dat nodig is. Veel mensen profiteren enorm van de reputatie van Buffett dat hij anderen toestaat fouten te maken, zodat ze daarvan kunnen leren.
Steve Jobs.
Steve Jobs stond erom bekend dat hij het team de verantwoordelijkheid gaf om uit te zoeken hoe zijn instructies het beste konden worden uitgevoerd. Het feit dat het werken voor Jobs zijn teamleden in staat stelde hun creativiteit te gebruiken en nieuwe dingen uit te proberen, was een veelgehoorde opmerking.
Voordelen van laissez-faire-leiderschap
#1. Grotere retentie
Leiders die deze managementstijl aannemen, hebben een houding van een hogere werknemersretentie. Wanneer een werkplek een gevoel van vertrouwen en betrouwbaarheid bevordert, voelen werknemers zich zelfverzekerd in hun werk en willen ze blijven.
#2. Verantwoordelijkheid
Laissez-faire houdt in dat werknemers verantwoordelijk zijn voor hun werk. Aangezien hun project uiteindelijk van hen afhangt, is dit een geweldige manier om ervoor te zorgen dat ze op het hoogste niveau presteren.
#3. Een relaxte bedrijfscultuur
Een meer relaxte bedrijfscultuur is het resultaat van laissez-faire leiderschap. Mensen ervaren niet micromanagement of de constante aanwezigheid van een manager die hen in de gaten houdt. Door dit te doen, kunnen ze ontspannen, genieten van hun werk en effectief communiceren met hun leeftijdsgenoten.
#4. Een omgeving die creativiteit bevordert
Deze leiderschapsstijl is gunstig voor creativiteit. Werknemers geloven dat ze de vrijheid en autoriteit hebben om risico's te nemen, creatief te denken en hun passies na te jagen. Door niet te veel instructies of verwachtingen te geven over hoe een doel moet worden bereikt, moedigen hands-off leiders aan creativiteit.
#5. Werknemers motivatie
Laissez-faire leiderschap vergroot de motivatie van werknemers aanzienlijk. In plaats van te worden gedreven door specifieke instructies of verwachtingen, worden ze gedreven door hun ideeën en gedachten. Ze willen graag laten zien wat ze kunnen, omdat ze zich bewust zijn van hun onafhankelijkheid met betrekking tot hun deel van het project.
Nadelen van laissez-faire-leiderschap
#1. Uitdagend voor nieuwe medewerkers
Een leider met deze stijl van leidinggeven kan moeite hebben met het motiveren van ondergeschikten die nieuw zijn in het bedrijf of het personeelsbestand in het algemeen. Voor nieuwkomers is het moeilijker om zich aan te passen als ze laks leiderschap krijgen, omdat ze vaak meer begeleiding en instructie nodig hebben.
Deze leiderschapsstijl leidt soms tot situaties waarin het onduidelijk is wie de leiding heeft. Werknemers met meer dominante persoonlijkheden kunnen af en toe proberen de leiding te nemen, wat leidt tot misverstanden en problemen.
#3. Een gebrek aan organisatie en hulp
Gebrek aan structuur en hulp voor ondergeschikten is een veel voorkomend verschijnsel in leiderschapsstijl. Een vast plan, check-in meetings, enz. worden niet vaak gehouden onder deze leiderschapsstijl omdat het erg hands-off is. Voor het team kan het af en toe een uitdaging zijn om hier doorheen te navigeren.
Wat is het tegenovergestelde van laissez-faire?
Dirigisme is de antithese van deze school van economisch denken en benadrukt de voordelen van overheidsingrijpen bij het aanpakken van vermeend marktfalen en inefficiënties in de productie.
Wat is het verschil tussen laissez-faire en kapitalisme?
Volgens het pure kapitalisme doen mensen, bedrijven en de economie als geheel het beter als er minder overheidsingrijpen is in de economie. Integendeel, laissez-faire wordt gekenmerkt door een gebrek aan overheidscontroles, beperkingen of voorschriften.
Conclusie
Het fundamentele doel van de laissez-faire-economie is het stimuleren van een vrije en levendige markt die vraagt om het herstel van de natuurlijke orde en staat van vrijheid waaruit de mens is geëvolueerd. Het vrije verkeer van vraag en aanbod, verstoken van enige inmenging van de overheid, een monopolie dat de prijzen vaststelt, of enige andere autoriteit, is dus een kenmerk van deze economie.
Laissez-faire-beleid alleen is onvoldoende om een economie te sturen, maar met de juiste balans van overheidsmacht en de ongehinderde werking van marktkrachten kunnen economieën gedijen met het minste risico.
Laissez Faire-veelgestelde vragen
Wat is laissez faire?
In deze economische theorie zou de overheid zich alleen in de economie moeten mengen om de onvervreemdbare rechten van burgers te handhaven
Wat zijn de voordelen van laissez-faire?
- Autonomie
- Afwezigheid van belastingen
Wat zijn de nadelen van Laissez-Faire-leiderschap?
- Gebrek aan organisatie
- Onzekerheid over autoriteit
Gerelateerde artikelen
