Wie is de eigenaar van Gucci? Gucci is eigendom van de Franse holding Kering, die in 8.8 een belang van 2004 miljard dollar verwierf in het gerenommeerde Italiaanse modehuis. Artémis, de investeringsmaatschappij van de familie Pinault onder leiding van Francois Pinault, is de grootste aandeelhouder van Kering en bezit het grootste deel van de aandelen van het bedrijf via het moederbedrijf. Gucci is een van de meest winstgevende merken binnen de Kering Group; het genereerde in 10.5 meer dan € 12.7 miljard (ongeveer $ 2022 miljard) aan inkomsten, vergeleken met de totale omzet van de Groep van € 20 miljard (ongeveer $ 21 miljard).
Maar afgezien van de vraag: "Wie is de eigenaar van Gucci?" laten we het achtergrondverhaal van het merk bespreken en hoe het door de jaren heen is gegaan.
Wie is de eigenaar van Gucci? Achtergrondverhaal
De familie Gucci beweert dat de oorsprong teruggaat tot 1410 in de koopmansstad Florence. Guccio Giovanbattista Giacinto Dario Maria Gucci (1881-1953) verhuisde van Florence naar Parijs naar Londen, waar hij werkte in het weelderige Savoy Hotel. Als piccolo laadde en loste hij de bagage van de rijke klanten van het hotel en leerde hij over hun mode, kwaliteit, stoffen en reisomstandigheden. Later werkte hij vier jaar voor de Compagnie des Wagons-Lits, een Europese spoorwegmaatschappij die gespecialiseerd is in luxe reisrecreatie, en breidde hij zijn kennis van luxueuze reislevensstijlen uit. Na de Eerste Wereldoorlog werkte hij voor de luxe bagagefabrikant Franzi.
Guccio Gucci opende in 1921 zijn winkel, Azienda Individuale Guccio Gucci, aan de Via della Vigna Nuova in Florence, waar hij geïmporteerde leren bagage verkocht. Hij opende ook een kleine werkplaats waar hij zijn lederwaren kon laten maken door lokale ambachtslieden. Er was uiteindelijk een uitgebreidere werkplaats nodig om de zestig ambachtslieden van Gucci te huisvesten. Mussolini's invasie van Ethiopië in 1935 was voor de Volkenbond aanleiding om Italië een handelsembargo op te leggen. Leer werd schaars, waardoor Guccio Gucci gedwongen werd andere stoffen in de samenstelling van het product op te nemen, zoals raffia, riet, hout, linnen en jute. Gucci's kenmerkende ruitmotief werd gecreëerd. De Gucci's vonden een nieuwe bruiningstechniek uit die resulteerde in 'cuoio grasso', dat een handelsmerk van Gucci werd. Gucci introduceerde zijn handtassen in 1937.
Lees ook: Bernard Arnault's nettowaarde 2023: bezit hij Gucci?
Guccio's vrouw en kinderen werkten allemaal in de winkel. Aldo, de zoon van Guccio, raakte steeds meer betrokken bij het familiebedrijf nadat hij daar in 1925 was gaan werken. In 1938 haalde hij zijn vader over om uit te breiden door een nieuwe winkel te openen in Rome (Via Condotti 21) en meer Gucci-accessoires te introduceren (handschoenen, riemen, portefeuilles, sleutelhangers). Ambachtslieden van Gucci werkten tijdens de Tweede Wereldoorlog aan het maken van laarzen voor de Italiaanse infanterie.
Vanwege materiaaltekorten produceerde het bedrijf tijdens de Tweede Wereldoorlog handtassen van katoenen canvas in plaats van leer. De hand van de canvasser onderscheidde zich echter door een kenmerkend dubbel G-symbool en prominente rode en groene banden. Het Gucci-embleem, dat een schild en een gepantserde ridder voorstelde omringd door een lint met de familienaam erop, werd na de oorlog synoniem met Florence.
Naoorlogse Dolce Vita
Na de oorlog verdeelde Guccio Gucci de aandelen onder zijn drie zonen (Aldo, Vasco en Rodolfo). Gucci introduceerde de Bamboo-tas in 1947.
Kwaliteit wordt herinnerd lang nadat de prijs is vergeten, was de eerste wereldwijde slogan van het merk. In 1952 introduceerde Gucci de iconische mocassins (Gucci loafer). Guccio Gucci stierf in Milaan op 2 januari 1953. Gucci opende zijn eerste Amerikaanse winkel op 5th Avenue en 58th Street in New York in november 1953. Een tweede winkel in New York werd geopend in het Saint Regis Hotel in 1960, en een derde op 5th Avenue. en 54th Street in 1973, waardoor de lokale bevolking dit gebied 'Gucci City' noemde.
Gucci introduceerde de Jackie Bag en opende winkels in Londen en Palm Beach in 1961. Gucci opende zijn eerste Franse winkel nabij Place Vendôme in Parijs in maart 1963. In 1964 werd het dubbele G-logo geïntroduceerd voor riemgespen en andere accessoireversieringen. Rodolfo Gucci en Vittorio Accornero creëerden de Flora-sjaal in 1966 voor Grace Kelly, prinses van Monaco, die regelmatig Gucci-items kocht.
Lees ook: Heeft GUCCI een BLACK FRIDAY SALE: alles wat u moet weten?
Gucci opende in oktober 347 een winkel aan Rodeo Drive 1968, wat veel Hollywood-sterren inspireerde om het merk te onderschrijven. Met de opening van Rodeo Drive kwam het debuut van Gucci's eerste jurken. Het succes van Gucci in de Verenigde Staten maakte de weg vrij voor zijn wereldwijde expansie in Azië (Tokyo geopend in 1972, Hong Kong in 1974) en het Midden-Oosten. Aldo's zoon Roberto runde de eerste Gucci-franchisewinkel in Brussel. In 1969 had Gucci tien winkels in de Verenigde Staten. Dat jaar werden alleen al in de Verenigde Staten 84,000 Gucci-mocassins verkocht. Aldo Gucci werd door de Amerikaanse president John F. Kennedy de "eerste Italiaanse ambassadeur in de Verenigde Staten" genoemd.
Gucci bracht in 1970 een Rolls-Royce-bagageset uit en werkte samen met American Motors Corporation (AMC) om de Gucci Hornet te creëren, die in de modeljaren 1971, 1972 en 1973 werd verkocht. De Gucci Sportabout-wagen was een van de eerste Amerikaanse voertuigen met een luxe uitrustingspakket dat door een bekende modeontwerper was ontworpen. Gucci introduceerde Gucci Perfumes (Il Mio Profumo) en zijn eerste horloge (Model 2000) in 1972, zijn eerste franchisewinkel in de Verenigde Staten in 1973, en de Gucci Galleria in zijn winkel in Beverly Hills in 1977, een particuliere kunstgalerie grenzend aan de winkel en gereserveerd voor premium klanten met een gouden sleutel. Een carrosseriebouwer uit Miami bracht van 1978 tot 1984 een Gucci-editie van de Cadillac Seville-sedan op de markt (het model uit 1978 is te zien in het Gucci Museum).
De Gucci loafer werd in 1985 toegevoegd aan de permanente collectie van de New Yorkse Moma.
Gucci's familieruzie in de jaren tachtig
Giorgio, de zoon van Aldo, leidde in 1969 tot de eerste familievete door in zijn eentje Gucci Boutique op te richten, dat uiteindelijk in 1972 door de familiegroep werd overgenomen.
In de jaren tachtig tastte de Gucci-sage het topmanagement van het bedrijf, dat in handen was van de familie, aan en voedde het de krantenkoppen. Paolo Gucci, de zoon van Aldo, probeerde het merk Gucci Plus zelfstandig te lanceren. Aldo werd gestraft voor het ontwikkelen van de meerderheid van de internationale activiteiten van Gucci America. De Gucci-groep werd geconsolideerd om de familiespanningen te verminderen en werd in 1980 een beursgenoteerd bedrijf, Guccio Gucci SpA. Rodolfo stierf in 1982. Zijn zoon Maurizio Gucci erfde het meerderheidsbelang van zijn vader in het bedrijf.
Hij startte een juridische strijd tegen zijn oom Aldo voor volledige controle over Gucci (een vervolging onder leiding van stadsaanklager Rudolph Giuliani en vertegenwoordigd door Domenico de Sole voor de Gucci-familie). Maurizio Gucci nam het over als CEO van het bedrijf. In 1986, met slechts 16.7% van Gucci in zijn bezit, werd Aldo Gucci, 81, veroordeeld tot een jaar wegens belastingontduiking (in een gevangenis waar Albert Nipon ook een gevangene was). Het kunstwerk van de Gucci Galleria werd geliquideerd. In 1988 verkocht Maurizio Gucci bijna 47.8% van Gucci aan het in Bahrein gevestigde investeringsfonds Investcorp (dat sinds 1984 eigenaar was van Tiffany), waarbij hij de resterende 50% behield.
Ondanks de familievetes bereikte de verkoop van Gucci-producten met een handelsmerk tussen 400 en 1981 $ 1987 miljoen, waarvan alleen al in 227 $ 1990 miljoen. In de jaren tachtig vond de massaproductie van Gucci-producten plaats, die inkomsten genereerde maar Gucci's positie als exclusief luxemerk schaadde. Maurizio Gucci huurde Dawn Mello in om Gucci weer op het goede spoor te krijgen.
Lees ook: Gucci-logo: wat het symboliseert, evolutie en geschiedenis
Gucci's financiën stonden nog steeds in het rood van 1991 tot 1993. Maurizio Gucci kreeg de schuld van buitensporige uitgaven aan het hoofdkantoor van het bedrijf in Florence (Via delle Caldaie palazzo) en Milaan. In 1993 kocht Investcorp de resterende 50% van Guccio Gucci SpA van Maurizio Gucci, waarmee de betrokkenheid van de familie effectief werd beëindigd. Maurizio Gucci werd in maart 1995 vermoord in de lobby van Gucci's kantoor in Milaan. Zijn ex-vrouw, Patrizia Reggiani, werd veroordeeld tot 16 jaar gevangenisstraf omdat ze een huurmoordenaar had ingehuurd om hem te vermoorden.
Porno chique revival
Dawn Mello werd in november 1989 aangenomen als Executive Vice President en Chief Designer van Gucci. Om de exclusiviteit van het merk te herstellen, bracht ze het aantal winkels terug van meer dan 1,000 naar 180. Ook verminderde ze de verkoop van Gucci van 22,000 naar 7,000 artikelen. Ze bracht de Bamboo-tas en de Gucci-loafer terug. Ze verplaatste het hoofdkantoor van Gucci van Milaan naar Florence, waar de geschiedenis van het bedrijf diep geworteld is.
Dawn Mello huurde Tom Ford in om toezicht te houden op de confectiecollectie voor dames. Tom Ford werd in 1994 benoemd tot creatief directeur van Gucci. Ford en Mello gingen terug naar de archieven van het merk uit de jaren zeventig. Fords collectie uit 1970, met sensuele witte jurken met provocerende uitsnijdingen, was meteen een succes. Gucci, herrezen door het hedonisme van Tom Ford, lanceerde ook provocerende limited edition-producten zoals zilveren handboeien, een G-string en provocerende advertentiecampagnes zoals het G-logo geschoren op schaamhaar.
Gucci-jurk
Domenico De Sole, Gucci's juridisch adviseur sinds de jaren '1980 en CEO sinds 1994, voerde campagne voor Gucci's Italiaanse leerfabrikanten om samen te blijven werken en ontwikkelde een partnerprogramma om hun banden te versterken. Hij onderzocht de prijzen van elk product en verhoogde geleidelijk het advertentiebudget van Gucci van $ 6 miljoen in 1993 tot $ 70 miljoen in 1997. Het bedrijf werd in oktober 1995 publiekelijk geïndexeerd op de New York Stock Exchange, met een initiële aandelenwaarde van $ 22. Vervolgens, tussen 1995 en 1997, verkocht Investcorp zijn belang in Gucci voor ongeveer 1.9 miljard dollar.
Wie is de eigenaar van Gucci? LVMH-PPR vete over Gucci
In januari 1999 had het Franse luxeconglomeraat LVMH, dat in 1995 stilletjes Gucci-aandelen kocht, 34% van Gucci Group NV verworven. Op zoek naar een ontsnappingsroute van LVMH, wendden Tom Ford en Domenico De Sole zich tot de Franse financier François Pinault en zijn groep Pinault Printemps Redoute, die later Kering werd. In maart kocht Pinault's Group 40% van Gucci voor $ 75 per aandeel, waardoor het belang van LVMH door verwatering werd teruggebracht tot 20.7%. PPR kocht ook Yves Saint Laurent van Sanofi en verkocht het voor dezelfde prijs door aan de Gucci Group.
Deze modestaatsgreep leidde tot een koude oorlog tussen LVMH en de nieuwe Gucci-PPR-coalitie. Gucci kocht in december 51 2000% van het couturehuis van Alexander McQueen, wat een schisma veroorzaakte omdat McQueen ook de creatief directeur was van LVMH's Givenchy. De Gucci-vete eindigde in september 2001 toen alle partijen een akkoord bereikten. Tom Ford en Domenico De Sole kondigden eind 2003 aan dat ze hun contract met Gucci-PPR, dat in april 2004 afliep, niet zouden verlengen.
Na het vertrek van Ford behield Gucci Group drie ontwerpers om het succes van het vlaggenschiplabel van het bedrijf te behouden: John Ray, Alessandra Facchinetti en Frida Giannini, die allemaal onder de creatieve leiding van Ford hadden gewerkt. Facchinetti werd in 2004 gepromoveerd tot Creative Director of Women's Wear en werkte twee seizoenen voordat hij vertrok. Ray was drie jaar lang Creative Director Menswear.
Lees ook: Wie is er nu eigenaar van Chanel? Wat we weten over de familie Wertheimer
Frida Giannini werd in 2006 benoemd tot creatief directeur van Gucci. Ze was sinds 2002 handtasontwerper bij Gucci, sinds 2004 hoofd accessoires en sinds 2005 creatief directeur confectiekleding en accessoires voor dames. In 2008 werd Patrizio di Marco, voorheen van Bottega Veneta, werd benoemd tot CEO van Gucci. Frida Giannini, zowel geprezen als getuchtigd omdat ze voortdurend de archieven van Tom Ford opnieuw bezocht, verzachtte uiteindelijk de explosieve 'Porno Chic' rekwisieten van Ford door de jaren heen 'van sexy tot sensueel' en begon te experimenteren met 'androgyne Boheemse' stijlen met een 19e-eeuwse herinnering. Ze creëerde ook "neo-klassiekers" zoals New Bamboo en Jackie handtassen. Met minder stijlen en meer midrange-producten concentreerde Patrizio di Marco zich op de crisis na 2008.
In 2010 kondigde Gucci een samenwerking aan met Christie's om een grotere opslagplaats van de archieven van het merk te creëren en authenticiteitscertificeringsdiensten aan te bieden. Ter gelegenheid van het 90-jarig jubileum opende Gucci in 2011 het Gucci Museo in Florence. Tussen 2010 en 2015 werden 500 nieuwe Gucci-winkels geopend, waarmee het totale aantal winkels op XNUMX komt.
Is de familie van Guccio Gucci nog steeds eigenaar van Gucci?
Nee, de familie Gucci heeft geen belang meer in het bedrijf nadat Maurizio het in 1993 aan Investcorp verkocht; Kering (die 99% van het bedrijf bezit) bezit en runt het nu.
Wie is nu de eigenaar van Gucci?
Marco Bizzarri, de huidige president en CEO van Gucci, werd in januari 2015 aangesteld. Voordat hij bij Gucci kwam, was hij CEO van Bottega Veneta en leidde hij eerder Kering's luxe couture- en lederwarengroep. Hij volgde Patrizio Di Marco op, die terugtrad als CEO na een uitdagend jaar waarin de omzet daalde terwijl de concurrentie het goed deed.
Toen hij voor het eerst bij het bedrijf kwam, nam Bizzarri een cruciale beslissing: hij stelde Alessandro Michele aan als Gucci's nieuwe creatief directeur. Tijdens zijn leiderschap werd Gucci een van de meest spraakmakende bedrijven in luxe kleding. Zijn gedurfde ontwerpen en kleurgebruik hielpen Gucci zijn plaats op het wereldtoneel terug te winnen.
De winst is sindsdien elk jaar geleidelijk gestegen, dankzij organische groei en aanzienlijke marketinginspanningen, zoals de huidige ambtstermijn met Harry Styles als campagnemodel. Onder leiding van Marco Bizzarri heeft Gucci zich de afgelopen jaren gevestigd als een van de belangrijkste modelabels van dit moment.
Volgens WWD heeft Alessandro Michele onlangs zijn werk bij het bedrijf beëindigd vanwege tegenstrijdige visies voor de ontwikkeling van het merk, wat resulteerde in een schisma tussen hem en Bizzarri.
Wat is de waarde van het merk Gucci?
De omzet van Gucci bedroeg in 8 2018 miljard euro, een nieuw record voor het bedrijf. Dit succes kan grotendeels worden toegeschreven aan hun strategische duw in jongere markten; 65% van hun omzet was gericht op klanten van 18-34 jaar.
In juli 2020 was het ongeveer $ 11.36 miljard (€ 10.78 miljard) waard.
Het merk Gucci zou in 18.1 naar verwachting $ 2022 miljard waard zijn, een aanzienlijke stijging ten opzichte van de nettowaarde van iets meer dan $ 11.55 miljard (€ 10.96 miljard) in oktober 2018. Dit verbazingwekkende succes wordt toegeschreven aan verschillende factoren, waaronder de stijgende aantrekkingskracht van het label onder millennials en Gen Zers, de betekenis ervan in de luxe- en streetwearcultuur, en samenwerkingen met grote beroemdheden zoals 2 Chainz, Lady Gaga en anderen.
Wie is de eigenaar van Gucci: conclusie
Sinds de start in Florence in 1921 heeft het merk Gucci een lange weg afgelegd. Het is geëvolueerd van het produceren van speciale reisartikelen en paardenuitrusting tot een van de meest succesvolle wereldwijde luxebedrijven met wereldwijd bewustzijn. Hun producten, variërend van confectiekleding tot handtassen en woonaccessoires, worden wereldwijd verkocht. Gucci, eigendom van Kering, is een iconisch modebedrijf waarvan de invloed tot ver buiten de Italiaanse grenzen reikt en dat nog vele jaren zal doen.
Wie is de eigenaar van Gucci: gerelateerde artikelen
- MARKETING EN RECLAME: Verschillen tussen marketing en reclame
- Het meest waardevolle modemerk ter wereld
- Meest waardevolle modemerk [3 lessen om te leren]
Wie is de eigenaar van Gucci: referenties
