Het in Den Haag, Nederland gevestigde Royal Dutch Shell plc, ook wel bekend als Shell, is een wereldwijd olie- en gasbedrijf met statutaire zetel in het Shell Centre in Londen, Verenigd Koninkrijk. Het is ook het op een na grootste energieconglomeraat en het op vier na grootste bedrijf ter wereld, volgens de Forbes Magazine-lijst voor 2011. Zijn activiteiten bestrijken bijna elk deel van de olie- en gasindustrie, zoals productie en exploratie, raffinage, levering en marketing, handel, het maken van petrochemicaliën en het maken van elektriciteit.
Het is ook zeer betrokken bij projecten die gebruikmaken van hernieuwbare energiebronnen zoals zon, wind, waterstof en biobrandstoffen. Aan de andere kant heeft het Shell-logo, dat al meer dan 100 jaar bestaat, een lange weg afgelegd om het bekende gezicht van de miljardenbusiness te worden. Het is een teken van genialiteit in het bedrijfsleven en veel grafisch ontwerpers zijn erdoor beïnvloed. In dit artikel bekijken we hoe het beroemde Shell-logo het bekendste werd in de olie- en gasindustrie.
Shell-logo: betekenis en achtergrond
Shell is een handelsmerk van het Brits-Nederlandse bedrijf Royal Dutch Shell, dat zich voornamelijk bezighoudt met het winnen en maken van chemicaliën uit fossiele brandstoffen. Het verkoopt stroom, zwavel, biobrandstoffen, LPG, waterstofbrandstoffen en aardolieproducten. Het Nederlands Centraal Instituut voor Giraal Effecten bezit circa 40% van de aandelen.
Shell Transport and Trading Company Ltd. gaf het bedrijf zijn naam en handelsmerk. De waarheid is dat dit bedrijf in de jaren dertig van de vorige eeuw was losgekoppeld van de olie- en gassector. Marcus Samuel, een zakenman die met zeeschelpen versierde dozen verkocht, begon ermee.
Elk Shell-logo lijkt erg op elkaar, met uitzondering van een paar kleine ontwerpwijzigingen. Ze hebben een flinke schaal, soms met of zonder handtekening. Vroeger had het een ovaalvormige tweekleppige weekdierschelp, maar die werd tussen 1900 en 1904 vervangen door een ronde sint-jakobsschelp.
De tekening was tot 1948 in zwart-wit. Later besloten de mensen die het merk maakten om een rood en geel kleurenschema te gebruiken om het op te laten vallen en er goed uit te zien. Op dat moment verscheen de term "SHELL" voor het eerst op het logo. Het werd karmozijnrood in 1955 en verdween vervolgens in 1971. Raymond Loewy, een ontwerper, stelde dit alternatief voor. De schelp kreeg dat jaar opnieuw een inscriptie, maar deze keer aan de onderkant toegevoegd. Het lettertype van het woord onderging een make-over in 1995, waarbij de letters ronder werden.
1900: eerste logo
Het originele Shell-logo was niet meer dan een simpele krabbel van een schelpdier dat geen enkele kleur had toen het in 1900 werd gemaakt. Het eenvoudige ontwerp van een weekdierschild beperkte de mogelijkheden van de ontwerper om te experimenteren. Het ergste was dat de grafisch ontwerper van het embleem geen kleuren kon gebruiken, waardoor het er nog onaantrekkelijker uitzag. Maar het bedrijf bleef dit symbool vier lange jaren gebruiken.
1904: tweede logo
In 1904 kreeg het originele Shell-embleem zijn eerste belangrijke wijziging en werd het een sint-jakobsschelp. Helaas verbaasde het de menigte niet en werd het genegeerd. Verrassend genoeg bleef Shell het meer dan 20 jaar gebruiken als merkidentiteit. Waarom? We vragen ons af.
1930: derde logo
In 1930 onderging het Shell-logo zijn derde make-over, waarbij het meer symmetrisch en formeler werd. Het patroon leek meer op een kroon, waardoor het leek alsof het bedrijf de energiesector regeerde. De toevoeging van geel aan het Shell-embleem bij deze facelift was significant. Het publiek hield van de nieuwe look en het bleef bijna 20 jaar het gezicht van het merk.
1948: vierde logo
De vierde poging om het embleem te herwerken mislukte deels omdat het eindproduct enige originaliteit ontbeerde en op een heteluchtballon leek. Het embleem heeft nu echter een meer dynamische uitstraling door de toevoeging van een nieuwe rode tint. Een ander opmerkelijk aspect was de aanwezigheid van de firmanaam in het logo. Helaas was het publiek niet onder de indruk van het algehele ontwerp.
1955: Vijfde symbool
Om het Shell-embleem steviger te laten lijken, zijn de rode strepen uit de vorige versie verwijderd; de naam van het bedrijf bleef intact. Het publiek vond dit een welkome aanpassing en het diende ook als inspiratie voor toekomstige aanpassingen aan het embleem.
1961: zesde logo
In 1961, toen er een rood vierkant aan het oude ontwerp werd toegevoegd, onderging het Shell-logo een grote verandering. Afgezien hiervan was er geen noemenswaardige verandering. Zes zware jaren bleef het het Shell-logo.
1971: Zevende logo
De geschiedenis van het Shell-logo bereikte een kritiek punt in 1971. De daaropvolgende 23 jaar was de visuele identiteit van het bedrijf het nieuw geproduceerde ontwerp. In dit geval is de rand van de binnenste gele lijnen gemaakt door de rode lijnen bij te snijden en door te snijden. Om het ontwerp een strakke uitstraling te geven, is de merknaam van binnen naar onder het embleem verplaatst. Als onderdeel van haar merkstrategie voor haar detailhandelsactiviteiten probeerde Shell haar logo te veranderen, en het nieuwe zag er stijlvol en aantrekkelijk uit.
1992: Achtste logo
Een ander cruciaal jaar in de ontwikkeling van het Shell-logo was 1992. Dit keer nam het bedrijf de beslissing om de naam van het embleem te verwijderen, dat de aandacht van mensen meer dan twee decennia vasthield.
1999: het negende logo
Sinds 1992 zijn er geen significante wijzigingen aangebracht in het ontwerp van het logo, maar in 1995 ondergingen de kleuren van het embleem hun negende en laatste herziening. Om te voorkomen dat ze overdreven agressief en brutaal overkomen, werden ze gedempt. Het opnieuw ontworpen logo zag er aantrekkelijker en professioneler uit dan de voorgaande iteraties.
Het Shell Oil-logo
Het woord 'Oil' is in de loop van de geschiedenis van Shell bij vele gelegenheden aan het Shell-logo toegevoegd. Toen Shell nog niet erg bekend was, bevatte een van de vroegste logo's het woordmerk 'Oil Company' als uitleg. De woorden "Premium Oil" en "Shell Helix Motor Oils" werden geschreven in de vroege iteraties van het Shell Oil-logo.
Het Shell Gas-logo
Het Gas-logo is een gestileerde weergave van een zeeschelp die lijkt op het hoofdlogo van het bedrijf. Het kleurenschema is gebaseerd op blauw en wit, wat passend is aangezien gas een blauwe kleur heeft. Cursieve letters vormen het woordmerk "Gas", met een vlam in de letter "A".
Het is nu eenvoudig om het Shell-embleem te herkennen, zelfs zonder de merknaam te kennen. Denk aan de Nike swoosh, de gouden bogen bij McDonald's, de zeemeermin bij Starbucks, het rondel bij Target en de gebeten appel bij Apple. Dat zou het potentieel van een goed merklogo moeten zijn.
Elementen van het Shell-logo-ontwerp
Gedurende de eerste zeven decennia van de vorige eeuw onderging het Shell-logo tal van wijzigingen. De geest, die werd gesymboliseerd door het kroonachtige ontwerp en de rode en gele tinten, bleef echter constant. Het logo van Raymond Loewy uit 1971 was een baanbrekend ontwerp. Het zou interessant zijn om te weten welke ontwerpcomponenten de meesterontwerper van het logo heeft gebruikt.
Vorm
Het Shell-logo werd opnieuw ontworpen, maar de vorm van de kroon bleef ongewijzigd. De vorm is eigenlijk het beschermende omhulsel van het weekdier. Het ontwerp van het logo geeft de ongeëvenaarde reputatie van het bedrijf weer. Het bedrijf koos de vorm van een weekdier op de juiste manier om zijn prominente positie in de zakenwereld weer te geven.
Het bedrijf straalt het beeld uit van een ethisch bedrijfshuis dat milieuproblemen aanpakt, omdat de schaal ook bekend staat om zijn band met de Eco-cyclus van olie-exploratie. Het bedrijf heeft al jaren niet de behoefte gevoeld om zijn embleem aan te passen omdat het zo krachtig is.
In werkelijkheid zijn vormen een belangrijk onderdeel van grafisch ontwerp. Naast een logo kun je verschillende vormen gebruiken om een visitekaartje te maken dat opvalt. Klanten worden ongetwijfeld geboeid door een intrigerende vorm.
Kleur
Rood en geel worden gebruikt in het Shell-logo omdat ze de kleuren benadrukken en het embleem een indrukwekkende uitstraling geven. De elegantie en schoonheid van het logo wordt gemaximaliseerd door het gebruik van kleur. Geel is bewust gekozen als dominante kleur die direct opvalt en het geel een zachte uitstraling geeft.
De zachtheid doet echter niets af aan de positie van het bedrijf op de wereldwijde markt, omdat de kroonvorm van het merklogo een dominante boodschap uitstraalt. De kijkers vinden rood misschien een agressieve kleur die behoorlijk sterk is. Maar het staat ook symbool voor vitaliteit. Rood wordt daarom gebruikt om de grenzen van het logo af te bakenen.
doopvont
De ontwerpers kozen bewust voor fonts om de reputatie van de oliemaatschappij in de zakenwereld te laten zien. De letters SHELL zijn gemaakt met een gedurfd lettertype om te laten zien dat het bedrijf bekend is en goede eigenschappen heeft. Bovendien maakt een vetgedrukt lettertype het logo gemakkelijker te onthouden.
Om de niet-aflatende dominantie van het bedrijf in de internationale olie- en gasindustrie te benadrukken, ontwikkelde het bedrijf zijn SHELL-letters in een vetgedrukt lettertype.
Het volledige spectrum van grafisch ontwerp heeft veel baat bij het fantasierijke gebruik van typografie. Zorg er daarom voor dat u, als onderdeel van uw marketinginspanningen, het juiste lettertype kiest, zelfs voor ontwerpen van folders die doorgaans worden verwaarloosd.
Het Shell-logo is een goede illustratie van hoe een logo in de loop van de tijd evolueert. Het begon allemaal met een simpele foto van een onopgemerkte schelp op een strand. De kleuren en vorm van het logo verschuiven dan wat. Net als andere bekende logo's van internationale bedrijven verzette Shell zich tegen overhaaste wijzigingen in de stijl van het bedrijfslogo.
Alleen als het absoluut noodzakelijk was om de aanpassingen door te voeren, werden ze gemaakt. De vorm, kleur en het lettertype van het logo zijn in de loop der jaren grotendeels hetzelfde gebleven om mensen het te laten associëren met de activiteiten van het bedrijf en te begrijpen dat het nog steeds dominantie, macht en kracht op de internationale markt afdwingt.
Waarom zijn rood en geel?
Het is moeilijk om de werkelijke oorsprong van de rode en gele schelpen vast te stellen. Het is waar dat Samuel & Company de eerste kerosineblikken die ze naar het Verre Oosten vervoerden karmozijnrood schilderde. Maar Spanje zou opnieuw de verbinding kunnen zijn.
Toen de Shell Company of California in 1915 haar eerste tankstation bouwde, kreeg het te maken met concurrentie van andere bedrijven. De oplossing was om felle kleuren te gebruiken, maar je kon alleen kiezen uit die waar de Californiërs geen last van hadden. Omdat de Spanjaarden grote invloed hadden op veel delen van Californië, zou er uiteindelijk gekozen worden voor rood en geel.
De authentieke kleuren moesten, net als het embleem, in de loop van de tijd worden gewijzigd, vooral in 1995 toen nieuwe, levendige, frisse kleuren werden geïntroduceerd: rood en geel van Shell werden gebruikt om de visuele identiteit van de verkoop te starten.
Over Shell
Shell is een beursgenoteerd bedrijf met secundaire noteringen aan de New York Stock Exchange en Euronext Amsterdam naast de hoofdnotering aan de London Stock Exchange (LSE). Het is een van de 'supermajors' in de olie- en gasindustrie en behoort consequent tot de topbedrijven ter wereld op het gebied van omzet en winst.
Shell was de negende grootste uitstoter van broeikasgassen tussen 1988 en 2015, rekening houdend met zowel haar eigen emissies als de emissies van alle fossiele brandstoffen die het verkoopt.
De Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij van Nederland en de “Shell” Transport and Trading Company van het Verenigd Koninkrijk fuseerden tot Shell in 1907. In 1920 was Shell de grootste olieproducent ter wereld. Het overtrof al snel American Standard Oil als zijn belangrijkste concurrent.
Lees ook: DIOR-LOGO: het verhaal van de iconische merkstrategie van Christian Dior
In 1929 maakte Shell zijn debuut in de chemische sector. Vanaf het midden van de jaren '1940 tot het midden van de jaren '1970 controleerden de 'Seven Sisters' de wereldhandel in aardolie. Shell was een van hen. In 1964 nam Shell deel aan de allereerste commerciële verzending van vloeibaar aardgas (LNG) over zee.
Het mijnbouwbedrijf Billiton werd in 1970 door Shell gekocht; het werd later verkocht en maakt nu deel uit van BHP. In de afgelopen jaren heeft gas een grotere rol gespeeld in de activiteiten van Shell[8] en in 2016 kocht Shell BG Group.
Shell is betrokken bij alle onderdelen van de olie- en gasindustrie, inclusief petrochemie, energieopwekking, handel, transport, productie, raffinage en marketing. Shell is actief in meer dan 99 landen, produceert dagelijks ongeveer 3.7 miljoen vaten olie-equivalent en beheert ongeveer 44,000 benzinestations over de hele wereld.
Lees ook: PAYPAL-LOGO: betekenis, lettertype, geschiedenis en evolutie
Shell had op 11.1 december 1.76 totale bewezen reserves van 109 miljard vaten (3 31 m2019) olie-equivalent.
Een van de grootste bedrijven is Shell USA, de belangrijkste dochteronderneming in de Verenigde Staten. De beursgenoteerde joint venture van Cosan en Shell, Razen, het op twee na grootste energiebedrijf met hoofdkantoor in Brazilië, is voor 44% eigendom van Shell. Het bedrijf is naast het primaire merk Shell ook eigenaar van de merken Jiffy Lube, Pennzoil en Quaker State.
Shell, het grootste bedrijf genoteerd aan de LSE en het 44e grootste bedrijf ter wereld, maakt deel uit van de FTSE 100 Index en had op 199 september 15 een marktkapitalisatie van 2022 miljard dollar.
In termen van omzet zal Shell tegen 2021 de op een na grootste oliemaatschappij ter wereld zijn die eigendom is van investeerders en ExxonMobil voorbijgaat. Het wordt ook het grootste bedrijf met het hoofdkantoor in het Verenigd Koninkrijk, het op een na grootste in Europa (na Volkswagen) en het 15e grootste bedrijf in het algemeen.
De Britse en Nederlandse firma's behielden hun juridische bestaan en afzonderlijke noteringen, maar werkten als een single-unit partnership tot de fusie van het bedrijf in 2005 als Royal Dutch Shell plc. De vennootschap had twee verschillende soorten aandelen en was van 2005 tot 2022 statutair gevestigd in Londen. Het hoofdkantoor was gevestigd in Den Haag (A en B). Het bedrijf fuseerde de aandelen A en B in januari 2022. Het verplaatste ook het hoofdkantoor naar Londen en veranderde de officiële naam in Shell plc.
De oorsprong
De Royal Dutch Shell zou zijn begonnen bij de oliebron Pangkalan Brandan in Noord-Sumatra.
De Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij (Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij in het Nederlands) van Nederland en de Shell Transport and Trading Company Limited van het Verenigd Koninkrijk fuseerden tot de Koninklijke Nederlandse Shell Groep in april 1907.
Het was een beslissing die deels ingegeven was door de noodzaak om op wereldschaal te wedijveren met Standard Oil. Om in Pangkalan Brandan, Noord-Sumatra, een olieveld te ontwikkelen, werd in 1890 in Nederland de Koninklijke Nederlandse Petroleum Maatschappij opgericht.
Het werd aanvankelijk geleid door August Kessler, Hugo Loudon en Henri Deterding. In 1897 richtten Marcus Samuel, 1st Burggraaf Bearsted, en zijn broer Samuel Samuel het Britse bedrijf op dat bekend staat als The "Shell" Transport and Trading Company (de aanhalingstekens maakten deel uit van de officiële naam). Hun vader had een antiekzaak in Houndsditch, Londen, die in 1833 uitgroeide tot de import en verkoop van zeeschelpen, waardoor het bedrijf de bijnaam 'Shell' kreeg.
Lees ook: NEW YORK TIMES-LOGO: Waarom wordt de New York Times de Grijze Dame genoemd
Om een aantal redenen behielden de bedrijven die fuseerden hun juridische identiteit, ook al draaide het nieuwe bedrijf als een eenpersoonsvennootschap. Royal Dutch ontving 60% van de aandelen van de nieuwe groep onder de voorwaarden van de fusie en Shell ontving 40%. Beiden werden houdstermaatschappijen van de Angelsaksische Petroleum Maatschappij, die de transport- en opslagactiva bezat, en de Bataafsche Petroleum Maatschappij, die de productie- en raffinageactiva bezat.
De twee bedrijven konden vanwege nationale patriottische gevoelens niet volledig worden samengevoegd of overgenomen. Productie en fabricage werden verzorgd door de Koninklijke Nederlandsche Petroleum Maatschappij in Den Haag. Met een basis in Londen hield de British Angelsaksische Petroleum Company toezicht op het transport en de opslag van de goederen.
In een aandelenovereenkomst verwierf Royal Dutch Shell in 1912 de Russische olie-holdings van de Rothschilds. De portfolio van de productie van de Groep op dat moment omvatte 53% uit Oost-Indië, 29% uit het Russische rijk en 17% uit Roemenië.
Gerelateerde artikelen
- Visa Cheque Card-cadeau: Cheque-kaart versus debetkaart (+Beknopte handleiding)
- GOEDE INVESTERINGSVOORRADEN NU: Hoe ze te vinden in 2022!!!
- Compilaties en inzichten van de Fortune 2022-bedrijvenlijst van 500 (bijgewerkt)
- Dutch Auction: complete gids voor het Nederlandse veilingproces
- BESTE GASBELONINGENPROGRAMMA IN 2022
- Shell Corporation: doel, voorbeelden en hoe het is opgezet
Referenties
