Laissez-faire politikası, hükümet müdahalesini reddeden serbest piyasa, kapitalist bir ekonomik teoridir. 18. yüzyılda yaşayan Fransız Fizyokratlar, bırakınız yapsınlar teorisini geliştirdiler.
Bırakınız yapsınlar politikasının savunucularına göre, piyasalara ve ticari faaliyetlere devlet müdahalesi ekonomik büyümeyi engeller. Eleştirmenler bunu eşitsizliği teşvik ettiği için eleştirse de, daha sonraki serbest piyasa iktisatçıları, ekonomik refaha giden bir yol olarak bırakınız yapsınlar fikirleri üzerine inşa ettiler. Eleştirmenler, bir düzeyde hükümet düzenlemesinin ve piyasaya katılımın gerekli olduğunu iddia ediyor.
Bırakınız Yapsınlar Tanımı.
Laissez-faire ekonomi teorisine göre, hükümet ekonomiye yalnızca vatandaşların devredilemez haklarını korumak için müdahale etmelidir. Başka bir deyişle, piyasanın uygun gördüğü şekilde çalışmasına izin verin. Arz ve talep yasaları, denetlenmediği takdirde mal ve hizmet üretimini etkili bir şekilde düzenleyecektir.
Serbest piyasa kapitalizminin temel bir yönü, bırakınız yapsınlar ekonomisidir. Bu ifade, hükümetin ekonomik müdahalesinin kullanılmasına karşı çıkan bir siyasi felsefeye atıfta bulunur. Teori, bir ülkenin ekonomisinin en iyi durumda olduğu zaman, hükümetin ona müdahale etmekten tamamen kaçındığı ve serbest piyasa güçlerinin hüküm sürmesine izin verdiği zaman olduğunu savunur.
Laissez-faire sisteminde, hükümetin sorumluluğu herhangi bir şekilde işi düzenlemek yerine bireysel hakları korumaktır. Ekonomiye müdahale söz konusu olduğunda, deyim “kendi haline bırakmak” anlamına gelir. Bu Laissez-faire politikası tarifelerin, kuralların ve vergilerin olmamasını gerektirir. Doğal arz ve talep yasaları bunun yerine piyasayı yönetme konusunda tam bir özgürlüğe sahip olmalıdır.
Laissez-Faire'in Tarihi
On sekizinci yüzyılın ortalarında popülerlik kazanan bırakınız yapsınlar politikası, geliştirilen en eski ekonomik teorilerden biridir. Fransa'da kabaca 1756'dan 1778'e kadar gelişen bir grup olan Fizyokratlar, onu geliştirmekle tanınırlar. Bu entelektüeller, bilimsel yöntem ve ilkeleri kullanarak servet ve ekonomik üretimi incelemeye çalıştılar. Kendilerini adlandırdıkları adla bu "ekonomistler", serbest piyasanın ve sınırsız ekonomik rekabetin, özgür bir toplumun refahı için çok önemli olduğunu öne sürdüler.
Daha sonraki bir İngiliz iktisatçısı olan Adam Smith, piyasa güçlerini ve ekonomik süreçleri yöneten doğal, değişmeyen yasaları tanımlamak için "görünmez el" terimini icat etti. Diğer tüm durumlarda, bu yasaların serbestçe işlemesine izin vermelidirler. Hükümeti iş ekonomisine dahil etmenin tek nedeni, insanların mallarını, yaşamlarını ve özgürlüklerini korumaktır.
Ne yazık ki, bırakınız yapsınlar teorilerini test etmeye yönelik ilk girişim başarılı olmadı. Louis XVI'nın Maliye Genel Kontrolörü Turgot, 1774'te bir deney olarak sıkı bir şekilde düzenlenen tahıl pazarındaki tüm kısıtlamaları kaldırdı ve eyaletler arasındaki ithalat ve ihracatın bir serbest ticaret sistemi olarak işlev görmesine izin verdi. Ancak, yetersiz hasat kıtlığa yol açınca fiyatlar fırladı.
Sonuç olarak, on binlerce Fransız aç kalırken, tüccarların Fransa dışında bile yüksek kârlı yerlerde tahıl satmaktan başka seçeneği yoktu. Bunu birkaç ay süren isyan izledi. Tahıl piyasasının düzeni ve hükümet denetimi 1775'in ortalarında yeniden sağlandı.
Bu kötü başlangıca rağmen, Smith ve David Ricardo gibi İngiliz iktisatçılar tarafından daha da geliştirilen, 18. yüzyılın sonları ve 19. yüzyılın başlarındaki Sanayi Devrimi sırasında bırakınız yapsınlar ekonomi politikası galip geldi. Ek olarak, eleştirmenlerinin de belirttiği gibi, tehlikeli çalışma koşullarına ve genişleyen servet uçurumlarına yol açtı.
Laissez-Faire'in Artıları ve Eksileri
Artılar
- Hükümet tarafından iş düzenlemesi etkisiz ve boğucu olarak görülüyor.
- yenilikçiliği ve özgüveni teşvik eder
- serbest ticaret ve rekabeti teşvik eder
Eksiler
- Tüketiciler ve çevre düzenleme eksikliğinden zarar görebilir.
- negatif dışsallıklar üretebilir
- Servet eşitsizliği rekabetin doğal bir sonucudur.
- Muhtemelen kötü davranışı teşvik etmek
Laissez-Faire Örneği Nedir?
Hükümet iş dünyasına, piyasalara veya genel olarak ekonomiye karışmaktan kaçındığında, bir ekonominin Laissez-Faire politikası altında işlediği söylenir. Üreticilerin etik davranışlarını sürdürmeleri için fiyatlar ve teşvikler bunun yerine serbest piyasa tarafından yönetilecektir. Böyle bir ekonomi yok. Her ülkede, hatta güçlü özgürlükçü değerlere sahip olanlarda bile, bir dereceye kadar hükümet düzenlemesi ve ekonomik müdahale vardır.
Laissez-faire'in Avantajları
1 numara. Özerklik
Serbest bırakınız yapsınlar ekonomisinde işletmeler daha fazla özgürlüğe ve özerkliğe sahiptir, çünkü hükümetin daha az kısıtlaması iş yürütmeyi daha zor hale getirecektir. Böyle bir ortamda, işletmelerin risk almaktan ve ekonomik yatırımlar yapmaktan kazanç sağlama olasılığı daha yüksektir. Ek olarak, işletmelere maksimum karı hedefleme konusunda daha fazla motivasyon sağlar.
#2. yenilik
Şirketler, ürünlerine rekabet avantajı sağlamak için daha yenilikçi ve yaratıcı bir strateji benimseme baskısı altındadır. Ekonomik büyümeyi teşvik etmenin yanı sıra, uygulama teknolojiyi ilerletir.
3 numara. Vergilerin Olmaması
Vergilerin olmaması, hem işletmeler hem de çalışanlar için daha yüksek satın alma gücü ile sonuçlanır. Ayrıca, çok az düzenleyici deneyime sahip ancak çok fazla güce sahip bürokratlar nedeniyle yolsuzluğun gelişmesini de önler.
Laissez-faire'in Dezavantajları
1 numara. Gelir eşitsizliği
Böyle bir toplumda, gelir ve servet eşitsizliği, kişinin sosyal servet hiyerarşisindeki konumunun mirasa bağlı olduğu bir kısır döngüyü besleyebilir. Adam Smith, arzı düzenledikleri, daha yüksek fiyatlar empoze ettikleri ve çalışanlarına daha düşük ücretler ödedikleri tekellerin ortaya çıkabileceğini iddia ediyor.
2 numara. Toplumun Çıkarlarını Bir Bütün Olarak Temsil Edememek
Bir laissez-faire politikası, toplumdaki diğer grupların çıkarlarını temsil etmeyebilir ve yalnızca zenginlerin veya çoğunluğun ihtiyaçlarına hizmet edebilir. Sonuç olarak, negatif dışsallığa sahip mallar aşırı tüketilebilirken, sağlık ve eğitim gibi pozitif dışsallığa sahip kamusal mallar toplumda eşit olarak dağıtılamayabilir.
Laissez-Faire Ekonomisinin 3 İlkesi Nedir?
- Toplumun temel yapı taşı bireydir.
- Bireysel özgürlük hakkı vardır.
- Doğanın fiziksel düzeni dengeli, kendi kendini düzenleyen bir sistemdir.
Laissez-Faire Liderlik İyi mi?
Laissez-faire, çalışanların işlerinden sorumlu olduklarını ima eder. Projeleri nihayetinde onlara bağlı olduğundan, bu onların en yüksek düzeyde performans göstermelerini sağlamanın harika bir yoludur. Laissez-faire liderliği sıklıkla daha rahat bir yönetimle sonuçlanır. şirket kültürü
Bu liderlik tarzını uygulayan liderler iş gücüne güvenir ve bağlıdır. Çok fazla müdahale etmezler, mikro yönetim yapmazlar veya aşırı yönlendirme veya talimat vermezler. Öte yandan, bırakınız yapsınlar liderler, hedeflerini ilerletmek için çalışanlarını inisiyatiflerini kullanmaya teşvik eder.
Bu yönetim tarzını uygulayan yöneticiler, personelinin yeteneklerine güvendikleri için çok müdahalecidirler. Bu liderlik yaklaşımıyla, ekip üyeleri ve astlar tüm gerçek karar verme ve rehberlikten sorumludur.
Laissez-Faire Liderliğinin Özellikleri
- Liderlerden çok az yönlendirme
- Çalışanlar karar verme yeteneğine sahiptir.
- Bireylerin sorunlarını halletmeleri beklenir.
- Yetkililerden olumlu eleştiri
- Gerektiğinde, liderler kontrolü üstlenir.
- Liderler, genel seçimler ve eylemlerden sorumludur.
Laissez-Faire Liderlik Örnekleri
Warren Buffett
Warren Buffett, inanılmaz derecede başarılı olması ve güvenilir insanlarla ilişki kurmasıyla ünlüdür. Bu liderlik yaklaşımını kullanarak, sadece gerektiğinde müdahale ederek, ekip üyelerinin gözetimi olmadan etkili bir şekilde çalışmasını sağlar. Pek çok insan, Buffett'in başkalarının hata yapmasına izin vererek onlardan ders çıkarmasına izin verme konusundaki itibarından büyük ölçüde yararlanıyor.
Steve Jobs
Steve Jobs, ekibe talimatlarını en iyi şekilde nasıl yerine getireceklerini bulma sorumluluğunu vermesiyle ünlüydü. Jobs için çalışmanın, ekip üyelerinin yaratıcılıklarını kullanmalarına ve yeni şeyler denemelerine olanak sağlaması yaygın bir gözlemdi.
Laissez-Faire Liderliğinin Avantajları
1 numara. Daha Fazla Elde Tutma
Bu yönetim tarzını benimseyen liderler, daha yüksek çalışan bağlılığı yaşama tutumuna sahiptir. Bir iş yeri bir güven ve güvenilirlik duygusu geliştirdiğinde, çalışanlar işlerinde kendilerine güven duyarlar ve buralarda kalmak isterler.
#2. Hesap verebilirlik
Laissez-faire, çalışanların işlerinden sorumlu olduklarını ima eder. Projeleri nihayetinde onlara bağlı olduğundan, bu onların en yüksek düzeyde performans göstermelerini sağlamanın harika bir yoludur.
3 numara. Rahat Bir Kurum Kültürü
Daha rahat bir kurum kültürü, serbest bırakıcı liderlikten kaynaklanır. İnsanlar deneyimlemez mikro yönetim veya onları izleyen bir yöneticinin sürekli varlığı. Bunu yaparak gevşeyebilir, işlerinden zevk alabilir ve akranlarıyla etkili bir şekilde iletişim kurabilirler.
#4. Yaratıcılığı Destekleyen Bir Ortam
Bu liderlik tarzı yaratıcılık için elverişlidir. Çalışanlar, risk alma, yaratıcı düşünme ve tutkularının peşinden gitme özgürlüğüne ve yetkisine sahip olduklarına inanırlar. Bir hedefe nasıl ulaşılması gerektiğine dair çok fazla talimat veya beklenti sağlamayan liderler, uygulamalı liderler yaratıcılık.
# 5. Çalışan motivasyonu
Serbest bırakıcı liderlik, çalışanların motivasyonunu büyük ölçüde artırır. Belirli talimatlar veya beklentiler tarafından yönlendirilmek yerine, fikirleri ve düşünceleri tarafından yönlendirilirler. Projenin kendi paylarına düşen kısmıyla ilgili olarak bağımsızlıklarının farkında oldukları için yeteneklerini göstermeye isteklidirler.
Laissez-Faire Liderliğinin Dezavantajları
1 numara. Yeni Çalışanlar İçin Zorlu
Bu tarz bir yönetime sahip bir lider, şirkette veya genel olarak işgücünde yeni olan astlarını motive etmekte sorun yaşayabilir. Yeni gelenlerin kendilerine gevşek bir liderlik verildiğinde uyum sağlamaları daha zordur çünkü genellikle daha fazla rehberlik ve talimata ihtiyaç duyarlar.
Bu liderlik tarzı bazen kimin sorumlu olduğunun belirsiz olduğu durumlarla sonuçlanır. Daha baskın kişiliğe sahip çalışanlar, zaman zaman görevi üstlenmeye çalışarak yanlış anlamalara ve sorunlara yol açabilir.
3 numara. Organizasyon ve Yardım Eksikliği
Astlar için yapı ve yardım eksikliği, liderlik tarzında yaygın bir durumdur. Belirlenmiş bir plan, check-in toplantıları vb. bu liderlik tarzı altında sıklıkla yapılmaz çünkü çok müdahalecidir. Ekip için bu süreçte gezinmek bazen zor olabilir.
Laissez-Faire'in Karşıtı Nedir?
Dirigisme, bu ekonomik düşünce okulunun antitezidir ve iddia edilen piyasa başarısızlıkları ve üretimdeki verimsizliklerin ele alınmasında devlet müdahalesinin faydalarını vurgular.
Laissez-Faire ve Kapitalizm Arasındaki Fark Nedir?
Saf kapitalizme göre, ekonomiye daha az devlet müdahalesi olduğunda insanlar, işletmeler ve bir bütün olarak ekonomi daha iyi durumda. Aksine, laissez-faire, hükümet kontrollerinin, sınırlamalarının veya düzenlemelerinin olmaması ile karakterize edilir.
Sonuç
Laissez-faire ekonomisinin temel amacı, insanların içinden evrimleştiği doğal düzenin ve özgürlük durumunun restorasyonunu talep eden serbest ve canlı bir piyasayı teşvik etmektir. Bu nedenle, hükümetin herhangi bir müdahalesinden, fiyatları belirleyen bir tekelden veya başka herhangi bir otoriteden yoksun arz ve talep güçlerinin serbest dolaşımı, bu ekonominin ayırt edici özelliğidir.
Bırakınız yapsınlar politikası tek başına bir ekonomiyi yönlendirmek için yetersizdir, ancak hükümet gücünün doğru dengesi ve piyasa güçlerinin engelsiz işleyişi ile ekonomiler en az riskle büyüyebilir.
Laissez Faire SSS
Laissez-Faire Nedir?
Bu ekonomi teorisinde, hükümet ekonomiye yalnızca vatandaşların devredilemez haklarını korumak için müdahale etmelidir.
Laissez-Faire'in Avantajları Nelerdir?
- Özerklik
- vergi yokluğu
Laissez-Faire Liderliğinin Dezavantajları Nelerdir?
- organizasyon eksikliği
- Otoriteye ilişkin belirsizlik
İlgili Makaleler
