Werkgevers voeren drugsscreening uit om erachter te komen of u een of meer drugs heeft misbruikt. Het kan echter geen stoornis in het gebruik van drugs (verslaving) detecteren. Er is een wezenlijk verschil tussen een drugsscreening en een drugstest. Maar bij het screenen en testen van geneesmiddelen worden vergelijkbare methoden gebruikt.
Wat is drugsscreening
Een drugsscreening omvat de wetenschappelijke analyse van een biologisch monster, zoals urine, haar, bloed, adem, zweet of mondvocht/speeksel, om de aan- of afwezigheid van een bepaald moedergeneesmiddel of zijn metabolieten te bepalen. De detectievensters worden beïnvloed door verschillende factoren, waaronder medicijnklasse, dosering, gebruiksfrequentie, metabolisme, lichaamsgewicht, leeftijd, algemene gezondheid en urine-pH.
Een biologisch monster (zoals bloed of urine) wordt gebruikt bij een drugsscreening om te bepalen of een stof legaal of illegaal is. De instellingen en procedures die worden gebruikt om drugsscreening te bestellen en uit te voeren, lopen sterk uiteen. Drugs omvatten legale stoffen zoals alcohol en tabak, maar ook vrij verkrijgbare, op recept verkrijgbare en illegale verdovende middelen. Een enkele drugstest kan de frequentie en intensiteit van middelengebruik niet bepalen en kan geen onderscheid maken tussen normaal middelengebruik en middelengebruiksstoornissen.
Omdat verschillende medicijnen in verschillende snelheden door uw lichaam worden gemetaboliseerd (afgebroken), kan het moeilijk zijn om te voorspellen wanneer u positief kunt testen op een bepaald medicijn. De meest gebruikte methode om drugs op te sporen is urine drugstesten (UDT).
De meest basale (en frequente) drugstests zoeken naar amfetaminen, heroïne, morfine, cocaïne, PCP en de basisopiaten (heroïne, morfine en codeïne). Hoe lang het duurt om de resultaten van een drugstest te ontvangen, hangt af van het type test, het doel van de test (zoals een nood- of arbeidsscreening) en de reden voor de test.
Resultaten van urine en drugstests in het bloed zijn doorgaans sneller beschikbaar dan die van drugstests voor haar.
De resultaten van drugstesten zijn positief of negatief. Een positief testresultaat betekent dat er een medicijn aanwezig is op of boven het referentiebereik voor die specifieke test. Een negatief testresultaat betekent dat het medicijn niet is gevonden of dat de gedetecteerde hoeveelheid niet genoeg was om een positief testresultaat te produceren.
Interpreteren van de resultaten van de drugsscreening
Een positief resultaat van een drugstest geeft simpelweg aan dat de proefpersoon gedurende een bepaalde tijd een stof in zijn systeem had. Een positief testresultaat betekent niet noodzakelijkerwijs dat de proefpersoon high is of onder invloed van de stof. Bovendien betekent een positief resultaat niet altijd dat de proefpersoon lijdt aan een stoornis in het gebruik van middelen. In de meeste gevallen zullen ze aanvullende tests uitvoeren om de positieve resultaten van een eerste drugstest te bevestigen. Sommige medicijnen en voedingsmiddelen kunnen leiden tot foutieve positieve resultaten.
Een negatief resultaat op een drugstest geeft simpelweg aan dat ze een specifieke stof niet konden detecteren; het sluit echter recent middelengebruik of een stoornis in middelengebruik niet uit. Vals-negatieve resultaten, die optreden wanneer een persoon negatief test op drugs ondanks het gebruik of misbruik van drugs, kunnen om verschillende redenen voorkomen, zoals:
- Onjuiste monsterverzameling of analyse.
- De persoon deed een poging om een drugstest te manipuleren, misschien door het urinemonster van iemand anders te gebruiken.
- Een stof wordt niet beoordeeld in een bepaalde test (zo worden niet alle amfetaminen getest in amfetaminetesten).
Wat is drugsscreening voor werkgelegenheid
Werkgevers kunnen besluiten om drugstesten uit te voeren op werknemers om een veilige en effectieve werkplek te behouden. Voor veel sollicitaties is een drugstest een vereiste. Als onderdeel van het drugsvrije werkplekprogramma van het bedrijf kunnen bestaande werknemers sporadisch of willekeurig worden getest. Na arbeidsongevallen, na behandeling met drugs of als er een sterk vermoeden bestaat dat een werknemer stoffen misbruikt die gevaarlijk kunnen zijn op het werk, kan de werkgever om screening vragen. Drugstesten worden meestal op de werkvloer gebruikt. Werkgevers kunnen om verschillende redenen een drugstest eisen, zoals:
- Alvorens een kandidaat aan te nemen.
- Een werkgever kan op elk moment tijdens zijn dienstverband een drugstest van een werknemer aanvragen, willekeurig of regelmatig.
- wanneer er tekenen en symptomen op het werk zijn die doen vermoeden dat iemand drugs gebruikt.
- na een ongeval of incident op het werk van een werknemer.
Een drugstest kan uw lichaam onderzoeken op een specifiek medicijn of een verzameling medicijnen. Drugstesten zoeken vaak naar:
- Alcohol
- amfetaminen
- Barbituraten
- Benzodiazepines
- Cocaïne
- Marihuana
- Opioïden en opiaten
- Fencyclidine (PCP)
- steroïden
Methoden voor het screenen van geneesmiddelen
Afhankelijk van het biologische monster dat ze gebruiken en de stoffen waarnaar ze zoeken, zijn er verschillende soorten drugstests. Afhankelijk van het monster zijn er verschillende soorten drugstesten, waaronder:
#1.Urine drugstesten (UDT):
De meeste drugstesten gebruiken deze methode. Een monster van uw urine (plas) is noodzakelijk. U kunt urinedrugtests gebruiken om alcohol, amfetaminen, benzodiazepines, opiaten/opioïden, cocaïne en marihuana (THC) te vinden. De belangrijkste reden waarom urine-analyse wordt gebruikt, is dat het niet duur is. Een van de meest populaire methoden voor drugsscreening is urine-analyse
#2. Testen van bloedmedicijnen
Deze tests worden doorgaans alleen in noodgevallen gebruikt door beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg. Omdat het een nauwkeurig niveau kan geven, gebruiken zorgverleners het ook om alcohol (ethanol) niveaus te meten. Een van de screeningsmethoden voor geneesmiddelen is het gebruik van bloed.
#3. Drugstesten voor haarfollikels
Een analyse van een haarmonster kan patronen van middelengebruik onthullen. Het detectievenster voor hoofdhaar is drie maanden, terwijl het detectievenster voor langzamer groeiend lichaamshaar maximaal twaalf maanden is. Afhankelijk van de haarkenmerken van het individu kunnen de resultaten verschillen. Haarmonsters kunnen worden gebruikt om te testen op gebruik van cocaïne, PCP, amfetaminen, opioïden en 3,4-methyleendioxymethamfetamine (MDMA). Het gebruik van haarzakjes is ook een van de methoden om een medicijn te screenen.
#4. Ademmedicatie testen
Dit is ook een van de methoden voor drugsscreening. Het belangrijkste doel hiervan is om recent alcoholgebruik in kaart te brengen. Een ademalcoholconcentratie (BrAC) is de uitkomst. Ambtenaren gebruiken het vaak om die van een persoon te schatten alcoholgehalte in het bloed (BAG). De BrAC overschat of onderschat echter af en toe de BAG.
Recente studies hebben zich gericht op het mogelijke gebruik van ademtesten om drugs zoals methadon, buprenorfine, cocaïne, marihuana, benzodiazepinen, amfetaminen en opioïden te vinden. Door diep in te ademen berekent een ademtest het alcoholgehalte van het lichaam. De Breathalyzer, een apparaat uitgevonden in 1954 dat zich onderscheidde van andere breathalyzers door chemicaliën te bevatten, is een bekend voorbeeld.
#5. Testen van zweetdrugs
Zweettesten omvatten het aanbrengen van een absorberend kussentje op uw huid, dat vervolgens na een vooraf bepaalde tijd wordt verwijderd en getest. De resultaten laten zien hoeveel van een stof door de proefpersoon werd geconsumeerd gedurende de hele tijd dat ze het maandverband droegen. Zweettesten bieden een detectievenster dat varieert van uren tot weken. Zweettesten is ook een van de methoden voor drugsscreening.
Drugsscreening versus drugstest
U kunt een drugstest gebruiken om de aanwezigheid van drugs in iemands systeem te detecteren, terwijl het identificeren van specifieke medicijnen wordt gedaan via een drugsscherm. In tegenstelling tot een drugstest, die elke drug kan identificeren, kan een drugscreen slechts een klein aantal drugs detecteren. In tegenstelling tot drugstests, die op elk moment kunnen worden uitgevoerd, ook jaren nadat een persoon is gestopt met het gebruik van drugs, worden drugsscreeningen doorgaans uitgevoerd zodra een persoon wordt verdacht van het gebruik van drugs.
Drugstesten kunnen drugs identificeren die in het verleden zijn gebruikt, terwijl drugsscreens alleen drugs kunnen identificeren die recentelijk zijn gebruikt. Ook kosten drugsscreens doorgaans minder dan drugstests. Drugstests zijn niet zo nauwkeurig als drugstests en leveren soms valse positieven op. Drugsscreens zijn minder nauwkeurig dan drugstests en soms kunnen drugs in iemands systeem niet worden gedetecteerd. In tegenstelling tot drugstests, die ook andere monsters kunnen gebruiken, zoals bloed, haar en nagels, gebruiken drugsschermen meestal alleen urine of speeksel als de bron van het materiaal.
Drugsscreenings hebben niet altijd bevestiging nodig, terwijl drugstests altijd bevestiging via een andere test nodig hebben voordat u ze als geldig kunt beschouwen. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, is een drugstest zelf doorgaans moeilijker dan een drugsscreening.
Het kan enkele uren tot enkele dagen duren voordat de resultaten van drugstests beschikbaar zijn, terwijl de resultaten van drugstests doorgaans binnen enkele minuten beschikbaar zijn. Als u niet zeker weet of u een drugstest of een drugsscreening nodig heeft, is het belangrijk om een medisch expert te raadplegen om te bepalen wat de beste manier van handelen is.
Wat gebeurt er tijdens een drugsscreening?
Op tal van plaatsen, waaronder laboratoria, ziekenhuizen, faciliteiten voor drugsbehandeling en werkplekken, kunnen drugstests worden uitgevoerd. Voor de meeste drugstesten moet u een urinemonster afgeven. U ontvangt instructies voor het verzamelen van uw monster.
In sommige omstandigheden moet u uw monster mogelijk afgeven in het bijzijn van een medische professional of een andere persoon. Dit is om er zeker van te zijn dat de urine van u is en om te bevestigen dat u deze niet hebt besmet met iets dat de testresultaten zou kunnen vertekenen.
Een medische professional zal een kleine naald gebruiken om bloed uit een ader in uw arm te trekken om op medicijnen te worden getest. Ze zullen een beetje bloed afnemen en in een reageerbuis of flesje doen nadat ze de naald hebben teruggetrokken. De naald kan licht prikken als hij uw lichaam binnenkomt of verlaat. Normaal gesproken duurt dit minder dan vijf minuten.
Wat is het verschil tussen een drugstest en een drugsscreening?
Hoewel de termen "drugstest" en "drugsscreening" vaak door elkaar worden gebruikt, hebben ze een aantal belangrijke verschillen. Een drugstest is doorgaans grondiger en nauwkeuriger dan een drugsscreening, maar een drugsscreening biedt snellere resultaten en is een meer economische methode.
Wat is een standaard drugsscreening?
Een typische drugstest vindt specifieke, alledaagse stoffen. Urinedrugstests controleren om te zien of een moederdrug of een van zijn metabolieten aanwezig is. De meest populaire testmethode voor drugs en alcohol is de urinetest. Werkgevers kunnen het uitvoeren als onderdeel van een pre-employment screening, willekeurig of na een ongeval, vooral voor werknemers in specifieke beroepen.
De enige testtechniek die momenteel is goedgekeurd voor gebruik bij federaal vereiste tests, is urineonderzoek. Hoewel er ook speeksel- en haartesten beschikbaar zijn, is urinetesten al lang de gouden standaard. Het is zowel betaalbaar als efficiënt. Urinetesten kunnen een breed scala aan drugs detecteren.
Wat zorgt ervoor dat u niet slaagt voor een drugsscreen?
Een drugstest kan de aanwezigheid van specifieke drugs en stoffen opsporen. Urineonderzoek is het meest populaire type drugstest. Helaas kunnen er onnauwkeurige resultaten zijn bij drugstests.
Een voorbeeld van een 'vals positief' is wanneer een drugstest een middel of medicijn detecteert dat u niet gebruikt. Maar hoe gebeurt dit?
Een fout in het lab kan af en toe leiden tot een vals positief resultaat. Maar vaker wel dan niet is een bepaald medicijn verantwoordelijk voor een vals-positief resultaat.
Een urinedrugstest kan door bepaalde medicijnen "vals-positieve" resultaten opleveren. Dit betekent dat ze bepaalde stoffen of medicijnen kunnen detecteren die u tijdens de test niet heeft gebruikt.
Medicijnen die vals-positieve resultaten kunnen opleveren, zijn onder meer antidepressiva, decongestiva en dextromethorfan (een bestanddeel van Robitussin en Delsym).
Kun je een drugsscreen niet doorstaan?
Een drugstest kan uitwijzen of een persoon specifieke drugs en medicijnen gebruikt. De meest typische vorm van drugstest is een urinetest. Helaas leveren drugstests af en toe valse positieven op. Een 'vals positief' doet zich bijvoorbeeld voor wanneer een drugstest een middel of medicijn detecteert dat u niet gebruikt.
Wat gebeurt er als u niet slaagt voor een drugsscreening?
Bij veel sollicitaties hoort een standaardvereiste: een drugstest. Wat gebeurt er als je niet slaagt voor de drugstest voor de baan? U verliest waarschijnlijk uw baan als de geldigheid van het testresultaat wordt vastgesteld (vooral na meerdere hertesten). Als een drugstest nodig was als onderdeel van het wervingsproces, zal het bedrijf waarschijnlijk zijn baanaanbieding intrekken.
Hoe lang blijven medicijnen in uw systeemkaart?
Drugs kunnen zowel op recept als illegaal zijn. Het bereik in hoe lang deze medicijnen actief blijven in het lichaam is net zo breed als de verscheidenheid aan medicijnen. Na inname varieert de duur van de effecten van elk medicijn op het lichaam. Daar houdt de variatie echter niet op. Naast het specifieke type medicijn zijn er tal van andere factoren die van invloed zijn op hoe lang het lichaam erover doet om een medicijn uit het systeem te verwijderen.
- de dosering
- aanwezigheid van extra medicijnen in het lichaam.
- Age.
- Afkomst
- Sex.
- Gewicht.
- prevalentie van ziekten zoals nierproblemen die van invloed zijn op de eliminatie van geneesmiddelen.
Een medicijn als Xanax wordt bijvoorbeeld beïnvloed door iemands leeftijd, gezondheidsniveau en etniciteit. Mensen die zwaarlijvig zijn, ouder dan 64 jaar, leverproblemen hebben, of die Aziatisch of blank zijn, zullen de effecten van het medicijn gedurende een langere periode ervaren. Hoewel er enkele algemene richtlijnen zijn, kan het een uitdaging zijn om precies te voorspellen hoe lang een medicijn in het lichaam zal blijven of detecteerbaar zal zijn in een test.
Conclusie
Er zijn tal van toepassingen voor het testen van medicijnen. Hoewel het nemen van een drugstest angstwekkend kan zijn, moet u weten dat medische professionals en autoriteiten de resultaten zorgvuldig beoordelen en interpreteren. Meestal is een bevestigende test nodig na een positief resultaat van een drugstest om mogelijke vals-positieve resultaten uit te sluiten. Praat met de persoon die verantwoordelijk is voor het bestellen van de test als u vragen heeft over de procedure voor een drugstest of wanneer u de resultaten kunt verwachten.
Wat is veelgestelde vragen over drugsscreening
Wat is drugsscreening?
Een medicijnscreening omvat de wetenschappelijke analyse van een biologisch monster, zoals urine, haar, bloed, adem, zweet of mondvocht/speeksel, om de aan- of afwezigheid van een bepaald moedergeneesmiddel of zijn metabolieten te bepalen
Wat zijn de methoden die worden gebruikt bij drugsscreening?
- Urineanalyse
- Bloedonderzoek
- Zweet Testung Testen
Wat is het verschil tussen een drugstest en een drugsscreening?
Drugstesten kunnen drugs identificeren die in het verleden zijn gebruikt, terwijl drugsscreens alleen drugs kunnen identificeren die recentelijk zijn gebruikt.
Gerelateerde artikelen
- PRE-EMPLOYMENT DRUG-TEST: wat gebeurt er als je faalt? (Gemakkelijke gids)
- Wat is het beste type drugstest om te gebruiken voor werknemersscreening?
- Stappen om nieuwe geneesmiddelen te registreren
- Wat is het beste type drugstest om te gebruiken voor werknemersscreening?
- WAT IS MEDICARE DEEL C: Medicare Advantage Plannen en kosten
