De term "middeninkomensval" (MIT) beschrijft ontwikkelingslanden die een sterke economische groei hebben doorgemaakt en snel een middeninkomensstatus hebben gekregen, maar die vervolgens niet in staat zijn geweest om dat inkomensniveau te overtreffen en de geïndustrialiseerde landen in te halen. Elk land wil een geïndustrialiseerde natie worden, maar dat is natuurlijk niet zo eenvoudig als het lijkt. Wat veroorzaakt de middeninkomensval en hoe kan elk land deze hindernis ontgroeien? Dat is wat we in dit stuk geneigd zijn te analyseren. Het begint met het verstrekken en categoriseren van de belangrijkste empirische gegevens na het beschrijven van verschillende MIT-definities. Na een snel overzicht te hebben gegeven van de reeds erkende middeninkomensval (MIT) -landen zoals China, Nigeria, enzovoort. Het artikel behandelt de belangrijkste verklarende theorieën, rekening houdend met zowel de theoretische grondslagen als de empirisch geverifieerde triggervoorwaarden.
Middeninkomensval
Sommige landen ondergaan structurele veranderingen, groei en significante afname van extreme armoede, maar hebben moeite om van hun huidige positie als middeninkomenslanden door te groeien naar volledig ontwikkelde landen met een hoog inkomen. We noemen deze situaties de 'middeninkomensval'.
Wanneer de groei van het BBP vaak terugvalt, kan een land het moeilijk vinden om zijn internationale concurrentievermogen te vestigen en te behouden. Het ergste is nog dat het moeilijk is om uit deze val te komen. Volgens een studie van de Wereldbank bereikten slechts 13 van de 101 landen die in 1960 werden gecategoriseerd als middeninkomens een hoog inkomensniveau in 2011.
Technieken om de middeninkomensval te vermijden
Elk land moet de ideale mix van vraag- en aanbodstrategieën vinden om het inkomen per hoofd van de bevolking op peil te houden en een evenwichtige groei te realiseren die wordt gegenereerd op zowel de binnenlandse als de internationale markten. Dit is het geheim om uit de val te komen. Aangezien elk land zijn eigen reeks economische, sociale, culturele, demografische en politieke factoren heeft, is er geen exacte reeks beleidsmaatregelen die voorkomen dat landen in de middeninkomensval terechtkomen. De volgende tactieken zijn echter vrij effectief;
- Het soort groei dat het inkomen per hoofd van de bevolking tot boven de middeninkomens doet stijgen en het van bittere armoede redt, is niet altijd dezelfde groei die een land verrijkt. Dus het identificeren van deze twee spelers is cruciaal om boven de middelste trap uit te stijgen.
- Een van de belangrijkste oorzaken van de middeninkomensval is het onvermogen van een land om de verschuiving van industrieën met een lage toegevoegde waarde naar industrieën met een hoge toegevoegde waarde vast te houden. Dus elke natie moet hierop waken en waken.
- De voordelen van goedkope arbeid en de replicatie van buitenlandse technologieën kunnen verdwijnen als het midden- en hogere middeninkomensniveau wordt bereikt.
- Focus verschuift van een beperkte focus op inputgedreven groei naar toenemende concurrentiekracht (dwz gewoon meer land, arbeid en kapitaal toevoegen aan het productieproces)
- Professor Barry Eichengreen, een gerenommeerd econoom, ontdekte dat groeivertragingen vaak voorkomen bij een inkomen per hoofd van ongeveer $ 16,700 in constante wereldprijzen voor 2005, op welk punt het groeipercentage van het BBP per hoofd van de bevolking met gemiddeld 3.5 procentpunten daalt, van 5.6 naar 2.1. procent, en veel middeninkomenslanden ervaren ze.
Middeninkomensval China
China wordt geplaagd door de 'middeninkomensval', de overtuiging dat ontwikkelingslanden snel aan armoede ontsnappen en vervolgens stranden voordat ze rijk worden. De Chinese premier Li Keqiang zei in 2016 dat het land "de komende vijf jaar speciale zorg moet besteden om te voorkomen dat het in de middeninkomensval valt", eraan toevoegend dat de kans dat China in deze val zou vallen eerder werd geschat op 50% door de tijd dat Lou Jiwei de minister van Financiën van het land was.
Tijdens hun samenwerking met de Wereldbank in 2006 bedachten twee economen de val, Homi Kharas en Indermit Gil, met een analyse van het middeninkomen. Wat zou worden beschouwd als inkomen uit de middenklasse en wat zou worden beschouwd als inkomen daarboven? De heer Kharas en de heer Gill gebruikten de inkomstenafdelingen van de bank om dit te ondersteunen.
Ze werden opgericht toen de bank een scheidslijn trok tussen hoge-inkomenslanden van de rest van de wereld. De lijn moest passen in alle landen die destijds werden beschouwd als 'industriële markteconomieën'. Het werd afgeleid met behulp van prijzen uit 1987 en een nationaal inkomen van $ 6000 per persoon. Net laag genoeg om Spanje en Ierland te omvatten. Momenteel is dat bedrag $ 12,695. Het stijgt mee met het gewogen gemiddelde van prijzen en wisselkoersen voor de vijf grootste economieën ter wereld: de VS, het VK, China, de eurozone en Japan. 80 landen bereikten die doelstelling in 2020, drie minder dan in 2019. Als gevolg van de uitbraak zijn Mauritius, Panama en Roemenië naar de tussenafdeling verplaatst.
Middeninkomensvaltheorie van economische groei
De "middeninkomensval"-theorie van economische groei stelt dat naarmate de lonen stijgen, het vermogen van een land om laaggeschoolde gefabriceerde goederen te exporteren is uitgeput voordat het de innovatieve capaciteit kan opbouwen die nodig is om de productiviteit te verhogen en te concurreren met geïndustrialiseerde landen in een hogere waardeketen industrieën. Als gevolg hiervan zijn er niet veel doorgroeimogelijkheden en blijven de lonen hetzelfde.
Midden-inkomensvallanden
De middeninkomensval, een belangrijk ontwikkelingsprobleem, treft meer dan 100 landen, waar meer dan 60% van de armen in de wereld wonen. De Wereldbank definieert een middeninkomensland (MIC) als een land met een bruto nationaal inkomen (BNI) per hoofd van de bevolking tussen $ 1,036 en $ 12,535. MIC's zijn een van de inkomenscategorieën die de Wereldbank gebruikt om economieën te classificeren voor operationele en analytische doeleinden.
De waarde van ontwikkelingslanden (MIC's)
MIC's spelen een cruciale rol bij het behoud van de gezondheid en welvaart van de wereldeconomie. Volgens de Wereldbank zijn de ontwikkeling en groei van MIC's gunstig voor de rest van de wereld. Enkele voorbeelden zijn de uitroeiing van armoede, internationale handel, de ontwikkeling van duurzame energiebronnen, de veiligheid van voedsel en water en mondiale grensoverschrijdende problemen zoals klimaatverandering.
Kenmerken van ontwikkelingslanden (MIC's)
MIC's bestaan uit economieën met lagere en hogere middeninkomens. Lagere middeneconomieën variëren van $ 1,036 tot $ 4,045 per persoon, terwijl hogere middeneconomieën een BNI per hoofd van de bevolking hebben tussen $ 3,046 en $ 12,535. De MIC's vormen een zeer gevarieerde groep in termen van grootte, bevolking, grondgebied en inkomensniveau. Kleinere landen met een geringe bevolking, zoals Belize en de Marshalleilanden, de thuisbasis van alle vier de BRIC-supermachten - Brazilië, Rusland, India en China - vormen deze groep. China en India zijn samen goed voor ongeveer een derde van de wereldbevolking en zijn daarmee belangrijke spelers in de wereldeconomie.
Er zijn zowel 53 lagere middeninkomenseconomieën als 56 hogere middeninkomenseconomieën. Tal van de 109 MIC's worden door hun diversiteit geconfronteerd met zeer uiteenlopende problemen. Mensen in lage-middeninkomenslanden voorzien van benodigdheden zoals elektriciteit en water, is misschien wel hun grootste probleem. Misschien zijn het verminderen van corruptie en het verbeteren van het bestuur de belangrijkste problemen waarmee economieën in de hogere middeninkomens worden geconfronteerd.
Oorzaken van middeninkomensval
De term "middeninkomensval" verwijst naar een situatie waarin een middeninkomensland niet langer in staat is om internationaal te concurreren in de productie van gestandaardiseerde, arbeidsintensieve goederen vanwege relatief hoge lonen, maar ook niet in staat is om effectief te concurreren op een voldoende schaal in activiteiten met een hogere toegevoegde waarde vanwege de relatief lage productiviteit. Aanvankelijk was dit de wens van deze landen. Dat brengt ons bij de oorzaak van de middeninkomensval in verschillende landen. De informele economie groeit daardoor, de economische groei is traag en de salarissen stagneren of dalen.
Hieronder volgen de mogelijke oorzaken van de middeninkomensval;
Misschien niet genoeg uitgeven aan human resources
- Voordat ze welvarend worden, kunnen naties zich beginnen te ontwikkelen.
- In plaats van productiviteitsgedreven te zijn, is vroege groei meestal inputgedreven.
- Technologie moet geavanceerder worden.
Stijgende lonen en arbeidskosten
- Er zijn minder werknemers zonder werk.
- Er is misschien niet genoeg arbeid, zelfs niet met de migratie van het platteland naar de stad.
- In het demografische veranderingsmodel neemt de natuurlijke bevolkingsgroei af.
- De productiviteitswinst neemt af.
Ontoereikend sociaal kapitaal en problematische instellingen
- Instellingen mogen een dynamische, creatieve samenleving en economie niet ondersteunen.
- Groei op lange termijn wordt mogelijk niet gefaciliteerd door sociaal kapitaal, met name in op kennis gebaseerde sectoren.
uitdagingen voor het handhaven van macro-economische stabiliteit
- In de grote snelgroeiende landen is hoge inflatie een probleem.
- Kredietbubbels zouden kunnen ontstaan als speculatieve inspanningen van de grond komen.
Zorgt de private sector voor voldoende innovatie?
- Producten en diensten die door innovatie worden geproduceerd, halen hogere prijzen op de wereldmarkten.
- Inventief zijn is een grotere uitdaging dan simpelweg kopiëren wat meer ontwikkelde landen al doen.
Welke landen zitten in de middeninkomensval?
10 landen (Argentinië, Bulgarije, Colombia, Kroatië, Griekenland, Laos, Nigeria, Slowakije, Trinidad & Tobago en Uruguay) zitten of zitten in de middeninkomensval van 1950-2029, met of zonder de COVID-19-crisis, volgens onze analyse van inhaaltendensen op lange termijn.
Is de middeninkomensval echt?
Covid-19, dat aanvankelijk de grootste impact had op armere landen, hielp de welvaartskloof tussen hen in 2020 te dichten. Op de lange termijn kunnen de effecten ervan echter nadeliger zijn voor opkomende markten.
Wat is de middeninkomensval in China?
De term "middeninkomensval" beschrijft een omstandigheid waarin een land met een middeninkomenseconomie niet in staat is om over te schakelen naar een economie met een hoog inkomen vanwege stijgende kosten en een verlies aan concurrentievermogen. Weinig landen zijn in staat om soepel over te schakelen van lage naar midden- naar hoge inkomens.
Hoe overwin je middeninkomensvallen?
De VRC heeft een ontwikkelingsplan nodig waarmee het van een goedkope naar een hoogwaardige economie kan gaan om te ontsnappen aan de middeninkomensval.
Welke landen hebben de middeninkomensval vermeden?
Veel lage-inkomenslanden (LIC's) hebben hun doel bereikt om middeninkomenslanden (MIC's) te worden. Slechts een handjevol is er echter in geslaagd zichzelf te handhaven tot een hoge inkomensstatus, met name in Zuid-Korea, Taiwan en Israël. De overige landen, zoals Argentinië en Zuid-Afrika, worden het slachtoffer van de 'middeninkomensval'.
Wat classificeert een land als middeninkomen?
Qua grootte, bevolking en economisch niveau zijn de middeninkomenslanden (MIC's) over de hele wereld een heterogene groep.
Conclusie
Met de juiste aanpak en strategieën zullen de meeste landen op MIT-niveau deze beperkingen overstijgen en sterk geïndustrialiseerd worden. Het kost echter tijd en moeite. Het houdt ook in dat de oorzaken van de val worden benadrukt en tactisch volledig worden geëlimineerd.
Veelgestelde vragen over de middeninkomensval
Wie bedacht de term middeninkomensval?
Garret (2004) bedacht de term 'middeninkomensval' nadat hij had gezien dat de groeipercentages in middeninkomenslanden sinds de jaren tachtig gestagneerd zijn.
Wat maken gezinnen uit de middenklasse?
Volgens Pew verdienen mensen met een gemiddeld inkomen tussen $ 43,350 en $ 130,000.
Gerelateerde artikelen
- Strategie op bedrijfsniveau: voorbeelden, definities en typen
- VRIJ MARKT KAPITALISME: Impact op de economie
- Per Stirpes: definitie, vergelijking, distributie en begunstigde methoden
Referentie
