Hoewel het principe van stare decisis in de kern eenvoudig is, is de toepassing ervan niet zonder nuance en niet zonder grenzen. Het principe van verticale stare decisis, dat inhoudt dat beslissingen van hogere rechtbanken bindend zijn voor lagere rechtbanken, is zo'n voorbeeld dat stevig verankerd is in het Amerikaanse rechtssysteem. Tot op zekere hoogte is het vanwege dit concept dat het Hooggerechtshof de naam 'hoogste' verdient. Als alternatief stelt de doctrine van horizontale stare decisis dat eerdere beslissingen van rechtbanken op een bepaald niveau van beroep (zoals een federaal hof van beroep) een precedent zouden moeten scheppen voor zaken die door rechtbanken van hetzelfde niveau van beroep worden behandeld. Mensen hebben de neiging om horizontale staarbeslissingen als minder "controlerend" te beschouwen dan zijn verticale tegenhanger. Naarmate we verder gaan in dit artikel, zullen we de twee soorten staarbesluiten bespreken, waarom het belangrijk is en het verschil tussen precedenten.
Wat is Stare Decisis?
"Stare decisis" is een juridische term fof het idee van een precedent, dat al heel lang bestaat in het gewoonterecht en zegt dat rechtbanken beslissingen moeten nemen op basis van wat andere rechtbanken hebben besloten. Vanuit zijn Romeinse oorsprong betekent deze term 'de beslissing laten staan' of 'vasthouden aan wat is besloten'.
Common law zegt ook dat rechters in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk moeten kijken naar verleden dbeslissingen (precedenten genoemd) bij het nemen van beslissingen over nieuwe zaken met vergelijkbare feiten. Tenzij een hogere rechtbank zijn oordeel heeft teruggedraaid, moeten lagere rechtbanken in dezelfde jurisdictie het volgen.
Het Hooggerechtshof en de hoge gerechtshoven van de staat scheppen Amerikaanse juridische precedenten. Lagere rechtbanken kunnen precedenten scheppen, maar hun uitspraken zijn minder bindend en gezaghebbend.
In de Verenigde Staten moeten alle lagere rechtbanken zich houden aan beslissingen van het Hooggerechtshof. Beslissingen van de hoogste rechtbanken van de staat zijn echter alleen bindend voor lagere rechtbanken in die staat en hebben niet hetzelfde gewicht als beslissingen van rechtbanken in andere staten.
Ten slotte is het mogelijk dat een precedent in de toekomst ongedaan wordt gemaakt. In zeldzame gevallen heeft het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn eigen eerdere beslissingen verworpen omdat ze verkeerd waren. Rond het midden van de 19e eeuw begonnen proces- en rechtbankverslagen op te schrijven, bij te houden en samen te stellen. Zo ontstond het idee van “stare decisis” nog sterker. Zoals je zou verwachten, maakte deze methode het voor toekomstige rechters gemakkelijker om precedentscheppende rechterlijke uitspraken te gebruiken.
De implicatie van de Stare Decisis
Hier is de implicatie van stare decisis:
- Rechtstelsels hebben de neiging om het principe van Stare decisis te benadrukken omdat het de stabiele, objectieve groei van heersende rechtsbeginselen bevordert.
- Het begrip "stare decisis" is een poging om te garanderen dat het publiek zich laat leiden door eerder uitgevaardigde rechterlijke beslissingen door de toepassing van duidelijk vastgestelde regels en principes in hun dagelijkse interacties.
- Stare Decisis leert het publiek dat de belangrijkste principes grondwet zijn in plaats van menselijke voorkeur, en ondersteunt ons rechtssysteem en bestuur.
- Het principe van stare decisis stelt dat de toepasselijke rechtsstaat alleen moet worden beslist, en niet correct moet worden beslist.
- Stare decisis stelt dat een rechtsstaat alleen een beslissing nodig heeft als deze verkeerd is.
- Ons vasthouden aan een strikte interpretatie van het precedent is een weerspiegeling van het principe van stare decisis. Met andere woorden, het is het eerste argument voor het idee dat morele waarde kan worden ontleend aan een dergelijke stabiele besluitvorming.
Wat is Stare Decisis in Common Law?
Volgens de common law-filosofie vereist "laat de beslissing stand te houden" (stare decisis) dat rechtbanken gebonden zijn aan eerdere uitspraken over dezelfde of soortgelijke kwesties. Dit wordt gedaan zodat gerechtigheid kan worden toegepast met voorspelbaarheid, consistentie en stabiliteit.
Stare Decisis-voorbeeld
De zaak Roe v. Wade, waarin het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten oordeelde dat het recht van een vrouw om te kiezen voor een abortus al dan niet een grondwettelijk beschermd recht is, is een van de bekendste voorbeelden van stare decisis in de Verenigde Staten. Staten. In die zaak stelde de rechtbank vast dat het recht van een vrouw om al dan niet een abortus te ondergaan een grondwettelijk beschermd recht is.
Ondanks de wijdverbreide publieke oppositie tegen de beslissing in de meer dan 40 jaar sinds de baanbrekende zaak in 1973, heeft het Hooggerechtshof – zelfs wanneer gecontroleerd door een conservatieve meerderheid – consequent de Roe v. Wade-beslissing gehandhaafd als stare decisis, die de Uitspraak van het Hof in andere abortuszaken die sindsdien voor de rechtbank zijn gebracht.
Het is echter belangrijk om in gedachten te houden dat de zaak Roe v. Wade ook is gebruikt als springplank voor kritiek op het principe van stare decisis. Veel rechtsgeleerden zeggen dat de naleving door het Hooggerechtshof van het precedent van die zaak een juridisch twijfelachtige praktijk heeft gecreëerd.
De Dirks v. SEC-beslissing van het Hooggerechtshof stelt de regels vast voor de vervolging van handel met voorkennis in Amerikaanse financiën. Sindsdien is deze zaak gebruikt als leidend precedent op dit rechtsgebied.
Wat zijn de redenen waarom het Hooggerechtshof Stare Decisis zal vernietigen?
Om de interpretatie van de Grondwet door een lagere rechtbank ongedaan te maken, moet het Hooggerechtshof verschillende factoren afwegen. De Hoge Raad zou eerst kunnen kijken hoe goed de redenen voor de beslissing van de lagere rechter waren. Ten tweede heeft het Hooggerechtshof, bij de beslissing om een precedent ongedaan te maken, ook gekeken of de regel of norm die het creëert voor het beoordelen van de grondwettigheid van een overheidshandeling te complex is voor lagere federale rechtbanken of andere tolken om toe te passen. Dus, het Hooggerechtshof kan overwegen hoe verschillend het precedent is van de eerdere beslissingen van het Hof over soortgelijke constitutionele kwesties, hetzij omdat de redenering achter het precedent is afgezwakt door latere beslissingen, hetzij omdat het precedent een recente uitbijter is.
Het Hooggerechtshof heeft gezegd dat een precedent kan worden vernietigd als de rechters of de samenleving van gedachten veranderen. Ten slotte kan het Hooggerechtshof overwegen of het een precedent moet behouden, zelfs als het gebrekkig is, omdat het herroepen van de beslissing moeilijkheden zou veroorzaken voor individuen, bedrijven, organisaties, de samenleving in het algemeen of functionarissen van de wetgevende, uitvoerende of gerechtelijke afdelingen die vertrouwden op de richtlijnen van het besluit over welke acties en praktijken in overeenstemming zijn met de grondwet.
Precedent van het Hooggerechtshof is moeilijk te voorzien, aangezien het Hof niet echt de volledige lijst heeft gespecificeerd van situaties waarin het precedent zal vernietigen of hoe het deze analyseert. Er is nog steeds veel mysterie rond de benadering van het Hooggerechtshof van precedenten, maar de rechters hebben een grote vrijheid om te beslissen of ze gevestigde zaken al dan niet handhaven. Het Hooggerechtshof maakt vaak een compromis tussen het volgen van gevestigde precedenten waarop partijen kunnen vertrouwen en het corrigeren van fouten als het niet kan aantonen hoe een eerdere beslissing verschilt van de huidige.
Waarom is Stare Decisis belangrijk?
Het principe van stare decisis is een belangrijk onderdeel van hoe de rechtbanken beslissen hoe ze de wet interpreteren en toepassen. Wetgevers proberen precies te zijn, maar het is moeilijk om te anticiperen op elke gebeurtenis die tot een interpretatie zou kunnen leiden. Tegenstrijdige of zelfs ongrondwettelijke wetgeving is mogelijk (zoals in wetgeving die in tegenspraak is met de Amerikaanse grondwet).
Ook kan grootschalige stare-beslissing de geschiedenis ten goede of ten kwade beïnvloeden. Brown v. Board of Education en andere beslissingen hebben het onwettig gemaakt om studenten op openbare scholen te scheiden en te trouwen met iemand van hetzelfde geslacht in openbare ruimtes in de Verenigde Staten (in Obergefell v. Hodges). Maar deze historische gevallen hebben ook bijgedragen aan verontrustende tijdperken in de Amerikaanse geschiedenis. In Plessy v. Ferguson en Korematsu v. Verenigde Staten (Dred Scott v. Sandford) handhaafde het Hooggerechtshof wetten die mensen van verschillende rassen gescheiden hielden. Het handhaafde ook de internering van Japanse Amerikanen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Lees ook Beleidsvorming: definitie, proces, cyclus, systeem (+ gratis tips).
Wat is een precedent?
Een precedent is de aanvaarde interpretatie van de wet zoals vastgesteld door eerdere gerechtelijke uitspraken. Ter illustratie: stel dat er een verordening is die het illegaal maakt om op een trottoir te fietsen, maar de wetgeving specificeert niet wat voor soort oppervlak telt als een trottoir. Laten we zeggen dat er een onverharde weg naast de weg is en dat een fietser een bekeuring krijgt voor het gebruik ervan. Beschouwt de wet dat als een trottoir, ook al is het gemaakt van vuil? Het is moeilijk te zeggen zonder te zien hoe de zaak zich voor de rechtbank afspeelt, wat dan toekomstige rechtszaken zou leiden.
Als een fietser wordt aangetroffen op een onverharde ondergrond zoals een trottoir, kan hij een slecht voorbeeld geven. Met de vrijspraak van de fietser wordt vastgesteld dat een onverhard pad geen trottoir is. In een stare decisis-systeem zou een eerdere uitspraak over dezelfde kwestie volgende zaken binden totdat deze werd vernietigd.
Een traditie van precedent tarten
Een professor in de rechten en politieke wetenschappen aan de Hamline University, David Schultz, ontdekte dat van de "25,544 beslissingen en uitspraken van het Hooggerechtshof na mondelinge argumenten" het Hof zijn eigen eerdere vonnissen tussen 145 en 1789 slechts 2020 keer terugdraaide. Dit vertegenwoordigt een te verwaarlozen fractie van maximaal één procent.
Schultz wijst op Brown v. Board of Education als de meest bekende omkering in de geschiedenis.
Door dit te doen, vernietigde het het arrest van 1896 in Plessy v. Ferguson, dat segregatie had bevestigd op basis van de "afzonderlijke maar gelijke" theorie.
Nadat het Hooggerechtshof Roe v. Wade, het vonnis uit 1973 dat abortus legaliseerde, op 24 juni 2022 had teruggedraaid, werd de zaak Dobbs v. Jackson Women's Health Organization de tweede belangrijke zaak die afweek van starre beslissingen.
Wat is het verschil tussen Precedent en Stare Decisis?
De ene dient als voorbeeld of precedent, terwijl de andere een principe of regel is die het volgen van het voorbeeld verplicht stelt. Ondanks algemeen gebruik hebben deze woorden verschillende betekenissen en mogen ze niet door elkaar worden gebruikt. Stel dat Y en Z ruzie hebben.
- In ruil voor de belofte van Z om op een bepaalde datum een vast bedrag terug te betalen, leende Y het geld aan Z.
- Z is ongehoorzaam en heeft haar belofte gebroken.
- Y staat erop dat Z haar niet alleen vergoedt, maar ook rente betaalt over het achterstallige bedrag.
Als beide zaken het tot het Hooggerechtshof halen en de voorzitter Z beveelt de lening terug te betalen, maar zonder rente, kan dit een precedent scheppen voor toekomstige zaken met soortgelijke problemen. Het resulterende precedent kan worden gewaarborgd door het gebruik van stare decisis.
Met andere woorden, het principe van stare decisis vereist dat het Hooggerechtshof de Y v. Z-beslissing als een precedent gebruikt wanneer het een zaak behandelt tussen een geldschieter en een lener waarin de lener weigert de lening terug te betalen (horizontale stare decisis). Bovendien zou de beslissing van het Hooggerechtshof een bindend precedent vormen voor lagere rechtbanken binnen hetzelfde rechtssysteem.
Wat zijn de voor- en nadelen van Stare Decisis?
Stare decisis heeft een aantal voordelen, waaronder
#1. Helpt zowel tijd als middelen te besparen
Stare decisis is een rechtsbeginsel dat vereist dat rechters naar eerdere uitspraken kijken voor advies in plaats van te vertrouwen op hun eigen intuïtie. Ook kunnen rechters hierdoor mogelijk sneller beslissingen nemen over complexe zaken.
#2. Gerechtigheid en eerlijkheid
Het principe van stare decisis is ingevoerd om uniformiteit in de uitkomsten van vergelijkbare juridische beslissingen te garanderen. Dus, het doel is om het rechtssysteem te helpen de wet effectiever te handhaven, mensen te helpen de wet beter te begrijpen en mensen te laten geloven dat het rechtssysteem hen eerlijk behandelt, wat betekent dat alle zaken op dezelfde manier worden behandeld.
# 3. Flexibiliteit
Hoewel wordt aangenomen dat rechtbanken zich over het algemeen aan precedenten zullen houden, laat stare decisis ruimte om eerdere beslissingen terug te draaien en nieuwe beslissingen te nemen. Hierdoor kan het recht zich in de loop van de tijd op natuurlijke wijze ontwikkelen.
Enkele van de nadelen van stare decisis omvatten
#1. Ineffectieve en onwettige besluitvorming
In tegenstelling tot wetgeving, die door regeringen wordt aangenomen, worden rechterlijke beslissingen in de hoogste rechtbanken vaak genomen door personen die voor die functie zijn gekozen in plaats van gekozen. Hierdoor kunnen ze minder verantwoording afleggen aan het publiek voor de keuzes die ze maken.
#2. Stijfheid
Stare decisis kan een handig hulpmiddel zijn als het meer manoeuvreerbaarheid mogelijk maakt. Aan de andere kant zijn er situaties waarin het moeilijker wordt om een slechte keuze ongedaan te maken. Hoewel rechtbanken niet gebonden zijn aan precedenten, is de theorie diep verankerd in het Amerikaanse rechtssysteem, en rechters zullen doorgaans dwingende redenen nodig hebben voordat ze een eerdere uitspraak vernietigen.
#3. Focus op het verleden
Door blindelings vast te houden aan praktijken die decennia of zelfs eeuwen geleden zijn ingevoerd, lopen we het risico geen rekening te houden met ontwikkelingen in de samenleving.
Landen die Stare Decisis gebruiken
Stare decisis wordt in een aantal landen gebruikt, maar de prevalentie varieert sterk. Kijk eens naar deze paar voorbeelden:
- Oostenrijk: steunt, maar vereist geen gerechtelijke beraadslaging op basis van een precedent (de "doctrine van stare decisis").
- Duitsland vereist een strikte toepassing van eerdere beslissingen van het Duitse Federale Constitutionele Hof.
- Engeland: dwong een strikte vorm van stare decisis af tot 1966, toen het werd versoepeld. Precedenten zijn de laatste tijd grotendeels gehandhaafd, maar ze kunnen worden teruggedraaid.
- De Verenigde Staten: respecteert voorgangers, maar vereist geen blinde naleving ervan.
Conclusie
Laat de beslissing staan; stare decisis is een pijler van het Amerikaanse rechtssysteem. Simpel gezegd, stare decisis is het idee dat rechters en rechtbanken de voorbeelden moeten volgen die zijn gegeven door eerdere beslissingen en meningen. Consistentie in de wet en voorspelbaarheid van gerechtelijke uitspraken zijn beide voordelen van het vasthouden aan precedenten in plaats van rechters naar believen keuzes te laten maken.
Veelgestelde vragen over Stare Decisis
Welke tak van de overheid is stare decisis?
Het Hooggerechtshof is de bron van de meeste uitspraken die worden gebruikt in de doctrine van stare decisis.
Wat zijn de twee soorten Stare Decisis?
Het concept van stare decisis omvat zowel horizontale als verticale delen.
Welke van de volgende verklaringen verklaart het best het principe van stare decisis?
Het stimuleert rechters om zich te houden aan precedent bij het nemen van beslissingen over zaken.
Vergelijkbare artikelen
- INBREUK OP INTELLECTUEEL EIGENDOM: Betekenis, soorten, hoe dit te vermijden en voorbeelden
- Lingeriemerken: 49 goedkope lingeriemerken in de VS
- Wat zijn de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes: alles wat u nodig heeft?
- VERMOEIDE EIGENSCHAPPEN: tips en trucs.
- SERVICE-UREN: Ultieme gids
Referentie
