Microfinanciering: betekenis, geschiedenis en topmicrofinancieringsbedrijven

Microfinanciering is een methode om kleine bedragen aan financiering, spaargeld, verzekeringen en andere relevante financiële diensten te verstrekken aan werkende personen of gezinnen met een onderbank, ondernemers en kleine ondernemingen die geen toegang hebben tot reguliere financiële bankdiensten. De primaire activiteit van de meeste microfinancieringsmaatschappijen is het verstrekken van kleine leningen, ook wel microleningen of microkredieten genoemd, aan ondernemers of werkende armen in ontwikkelingslanden, vaak in de orde van grootte van een paar honderd dollar. Hier leggen we de betekenis van microfinanciering, de geschiedenis ervan en de beste microfinancieringsbedrijven ter wereld uit.

Wat is microfinanciering?

Microfinanciering, ook wel microkrediet genoemd, is een soort bankdienst die wordt aangeboden aan werklozen of personen of groepen met een laag inkomen die anders geen toegang zouden hebben tot financiële diensten.

Terwijl instellingen die betrokken zijn bij microfinanciering doorgaans leningen verstrekken - microleningen kunnen variëren van $ 100 tot $ 25,000 - bieden veel banken ook aanvullende diensten, zoals betaal- en spaarrekeningen, microverzekeringsproducten en financiële en bedrijfseducatie. Het uiteindelijke doel van microfinanciering is om kansarme mensen de kans te geven zelfvoorzienend te worden.

Wat is het doel van microfinanciering?

Microfinanciering is bedoeld om financiële diensten te verlenen aan personen die "meestal uitgesloten zijn van typische bankkanalen vanwege hun lage, onregelmatige en onzekere inkomen", aldus ING, een wereldwijde financiële instelling met een grote Europese aanwezigheid. Volgens ING is het doel van microfinanciering kansarme huishoudens en ondernemers te helpen toegang te krijgen tot betaalbare financiële diensten om hen te helpen inkomstengenererende activiteiten te financieren, vermogen op te bouwen door te sparen, te voorzien in de behoeften van het gezin en zichzelf te beschermen tegen dagelijkse risico's zoals ziekte, dood, diefstal en natuurrampen.

Microfinanciering, of het nu gaat om winst of liefdadigheid, probeert de armen te helpen, en microfinancieringsinstellingen proberen de bankiers van de armen te zijn. Microfinancieringsfirma's met winstoogmerk beschouwen dit gebied als onderbediend en rijp voor winst. Microfinancieringsorganisaties zonder winstoogmerk daarentegen ondersteunen de behoeftigen uit altruïstische motieven.

Voorwaarden voor microfinancieringsleningen

Microfinanciers moeten, net als traditionele geldschieters, rente in rekening brengen op leningen en gespecificeerde aflossingsplannen uitvoeren met betalingen die op gezette tijden moeten worden betaald. Sommige geldschieters eisen dat ontvangers van leningen een deel van hun inkomsten op een spaarrekening bewaren die als verzekering kan worden gebruikt als de consument in gebreke blijft. Als de lener de schuld met succes terugbetaalt, heeft hij simpelweg extra spaargeld opgebouwd.

Met name het versterken van de positie van vrouwen, zoals veel microfinancieringsmaatschappijen doen, kan leiden tot meer stabiliteit en succes in het gezin.

Omdat veel aanvragers geen onderpand hebben, bundelen microkredietverstrekkers vaak leners als buffer. Na ontvangst van de lening lossen deelnemers hun schulden collectief af. Omdat het succes van het programma afhankelijk is van ieders bijdragen, zorgt dit voor een soort groepsdruk die kan helpen bij het terugverdienen.

Als iemand bijvoorbeeld moeite heeft om zijn geld te gebruiken om een bedrijf op te starten, kan hij of zij hulp zoeken bij andere groepsleden of bij de leningfunctionaris. Ontvangers van leningen beginnen een sterke kredietgeschiedenis op te bouwen door aflossing, waardoor ze in de toekomst grotere leningen kunnen afsluiten.

Verrassend genoeg, ondanks het feit dat deze kredietnemers vaak als zeer arm worden aangemerkt, zijn de terugbetalingsbedragen van microleningen vaak hoger dan het gemiddelde terugbetalingspercentage van meer traditionele soorten financiering. Zo registreerde de microfinancieringsinstelling Opportunity International terugbetalingspercentages van rond de 98 procent.

Geschiedenis van microfinanciering

Microfinanciering is geen nieuw idee. Sinds de 18e eeuw bestaan er kleine bedrijven. Het vroegste geval van microleningen wordt toegeschreven aan de Irish Loan Fund-regeling van Jonathan Swift, die bedoeld was om de omstandigheden voor kansarme Ierse burgers te verbeteren. Microfinanciering, in zijn hedendaagse vorm, werd in de jaren zeventig enorm populair.

De Grameen Bank, opgericht in 1983 door Muhammad Yunus in Bangladesh, was de eerste die bekendheid kreeg. Naast leningen raadt Grameen Bank haar klanten aan om zich te abonneren op de "16 Keuzes", een basislijst van manieren waarop de armen hun leven kunnen verbeteren.

De '16 Beslissingen' omvatten een breed scala aan onderwerpen, van een verzoek om een einde te maken aan de traditie van het uitreiken van bruidsschatten bij het huwelijk van een paar tot het schoonhouden van drinkwater. Yunus en de Grameen Bank ontvingen beide de Nobelprijs voor de Vrede in 2006 voor hun bijdragen aan de ontwikkeling van het microfinancieringssysteem.

SKS Microfinance in India bedient ook een groot aantal consumenten met een laag inkomen. Het werd opgericht in 1998 en is uitgegroeid tot een van 's werelds grootste microfinancieringsoperaties. SKS werkt op dezelfde manier als Grameen Bank en groepeert alle leners in groepen van vijf mensen die samenwerken om te garanderen dat hun leningen worden terugbetaald.

Andere microfinancieringsoperaties bestaan over de hele wereld. Verschillende grotere organisaties werken nauw samen met de Wereldbank, andere opereren in afzonderlijke landen. Bij sommige organisaties kunnen geldschieters kiezen wie ze willen ondersteunen, waarbij ze leners categoriseren op basis van factoren zoals armoedeniveau, geografische regio en type klein bedrijf.

Wat zijn de voordelen van microfinanciering?

Volgens de Wereldbank hebben meer dan 500 miljoen mensen direct of indirect geprofiteerd van microfinancieringsactiviteiten. De Consultative Group to Help the Poor, een wereldwijde non-profitorganisatie gevestigd in Washington, voorspelt dat tegen 2021 meer dan 120 miljoen mensen rechtstreeks zouden hebben geprofiteerd van microfinancieringsgerelateerde operaties. Deze procedures zijn echter alleen beschikbaar voor een deel van de armen in de wereld, terwijl naar schatting 1.7 miljard mensen geen toegang hebben tot financiële basisrekeningen.

Naast het bieden van keuzes voor microfinanciering, heeft de IFC ontwikkelingslanden geholpen bij het opzetten of verbeteren van kredietrapportagebureaus. Het heeft ook gelobbyd voor de toevoeging van geschikte regelgeving voor financiële activiteiten in ontwikkelingslanden.

De voordelen van microfinanciering gaan verder dan hen alleen een bron van kapitaal te verschaffen. Ondernemers die succesvolle ondernemingen starten, zorgen voor banen, handel en algehele economische groei in hun gemeenschap.

Wat zijn microfinancieringsleningen?

Microfinancieringsleningen zijn een vorm van financiering die personen met een laag of geen regelmatig inkomen helpt bij het verzamelen van fondsen om in hun financiële behoeften te voorzien. Deze alternatieven zijn ontwikkeld voor diegenen die niet kunnen voldoen aan de strengere normen van conventionele leenopties.

Microfinancieringsleningen kunnen worden gebruikt om aan zowel persoonlijke als commerciële financiële verplichtingen te voldoen. Het stelt mensen met een laag inkomen in staat om een zelfvoorzienende levensstijl te leiden en start-ups met beperkte middelen te helpen geld in te zamelen. Microfinancieringsinstellingen (MFI's) zijn beschikbaar om de behoeften van deze individuen of groepen individuen te beoordelen en de nodige financiële hulp te bieden.

Hoe werken microfinancieringsleningen?

Microfinancieringsleningen zijn voor mensen die niet in aanmerking komen voor traditionele financieringsopties of die geen toegang hebben tot andere leningalternatieven vanwege strengere toelatingseisen. Individuen uit lage inkomensgroepen of met beperkte inkomsten kunnen microfinanciering gebruiken om spaarrekeningen te openen, financiële overdrachten te ontvangen, microkredieten te verkrijgen, enzovoort.

In 1976 introduceerde Muhammad Yunus, een econoom uit Bangladesh, microfinanciering omdat hij geloofde dat het de financieel achtergestelde bevolking van de samenleving zou helpen financiële vrijheid te krijgen. Bovendien, terwijl mensen deze leningen gebruiken om in hun behoeften te voorzien, gebruiken start-ups ze als werkkapitaalleningen.

MFI's die deze leningen verstrekken, zijn begonnen als non-profitorganisaties. Maar omdat er een grote behoefte aan geld is in ontwikkelingslanden, was het moeilijk om als non-profit onderneming te blijven opereren. Als gevolg hiervan werden ze bedrijven met winstoogmerk.

Microfinancieringsleningen hebben hogere rentetarieven dan traditionele financieringsbronnen. Dit komt door het risico dat geldschieters nemen door te lenen aan de economisch achtergestelde segmenten van de samenleving. Hoe hoger de rente, hoe groter het gevaar. Bovendien zijn de administratieve lasten voor deze leningen enorm, ongeveer 10-15% van de leningen. En omdat de leningen voor zo'n korte periode zijn, streven de instellingen ernaar de administratieve kosten te compenseren met hogere rentetarieven.

Valutaschommelingen en inflatie zijn andere belangrijke oorzaken van verliezen bij financiële instellingen. Als gevolg hiervan behouden ze een minimum aan operationele winst voor zichzelf, die een marge van 5-10% dekt. Als gevolg hiervan hebben valutaschommelingen en inflatie geen invloed op hun verliezen. Desalniettemin hebben ze een grote invloed op de rentetarieven van microkredietkeuzes.

Soorten microfinancieringsleningen

Deze leningen werken volgens twee modellen, die de financieringsmogelijkheden verdelen in twee soorten microfinancieringsleningen. Het eerste is een model gebaseerd op relaties en het tweede is een collectief model. Vanwege de goede voorwaarden die ze met de bank creëren, helpt de voormalige ondernemers en kleine ondernemingen bij het verstrekken van hun leningen. Integendeel, dit laatste maakt het mogelijk om diensten te faciliteren voor een groep mensen wanneer ze gezamenlijk de lening aanvragen.

Voor- en nadelen van microfinancieringsleningen

Microfinancieringsleningen helpen veel groepen met lage inkomens om financieel stabiel te worden in termen van hun persoonlijke en professionele behoeften. Toch zijn er enkele gevaren verbonden aan het toestaan van deze financiële oplossingen. Het begrijpen van de voor- en nadelen helpt bij het begrijpen van het concept van microfinancieringsleningen. Laten we ze even kort bekijken:

voordelen

Helpt bij de financiële onafhankelijkheid van de armste leden van de samenleving; bevordert ondernemerschap en het startup-ecosysteem
Moedigt consumenten aan financiële voorlichting te volgen om de regelingen volledig te begrijpen.
Ideaal voor degenen die in afgelegen gebieden wonen en geen toegang hebben tot andere vormen van financiering.

Nadelen

Leningen met een hogere rente
Kredietverstrekkers kunnen profiteren van het scenario.

Wat is een microfinancieringsbedrijf?

Een microfinancieringsmaatschappij is in de eerste plaats een non-profitorganisatie die leningen verstrekt aan klanten met een laag inkomen, zoals micro-ondernemingen en zelfstandigen, die geen toegang hebben tot traditionele financieringsbronnen van banken. Desalniettemin is er de laatste tijd een groei te zien in het aantal op winst beluste microfinancieringsinstellingen die op zoek zijn naar een duidelijk rendement voor investeerders. Ze worden echter meestal buiten de Verenigde Staten gevonden.

Microfinancieringsmaatschappijen verstrekken doorgaans kleine leningen voor korte perioden, soms een jaar of korter. Het onderscheid tussen bedrijfsleningen en bankleningen is dat bedrijfsleningen niet worden gedekt door onderpand. Als gevolg hiervan zijn de diensten die door deze bedrijven worden geleverd het meest aantrekkelijk voor mensen met een lagere sociaaleconomische achtergrond. De missie van microfinancieringsinstellingen is het bevorderen van sociale en economische ontwikkeling. Als gevolg hiervan zijn ze meer bezorgd over de milieu- en sociale risico's die gepaard gaan met hun transacties, en nemen ze specifieke voorzorgsmaatregelen om deze te beheren.

Top microfinancieringsbedrijven

#1. Pacific Gemeenschap Ventures, Inc.

Pacific Community Ventures, opgericht in 1998, verstrekt microleningen aan kleine bedrijven in Californië. Leningbedragen variëren van $ 10,000 tot $ 20,000, met als doel het creëren van hoogwaardige banen en sociale investeringen. Om haar doel van een betere gemeenschap te realiseren, werkt het bedrijf samen met bedrijven, beleidsmakers en impactinvesteerders. Pacific Community Ventures geeft niet alleen leningen aan kleine bedrijven, maar probeert ook advies en mentorschap te geven om kleine bedrijven te helpen slagen. Het bedrijf heeft leningen verstrekt voor in totaal $ 25 miljard.

#2. De CDC Small Business Finance Corporation.

CDC Small Business Finance Corp., opgericht in 1978, biedt contant geld, leningen en financiële diensten aan kleine bedrijven in Arizona, Californië en Nevada, ongeacht hun conjunctuur. Dit betreft zowel nieuwe als gevestigde bedrijven. Het bedrijf heeft $ 20.7 miljard aan leningen verstrekt en heeft 269,000 mensen in dienst.

#3. BRAC VS

BRAC, opgericht in 1972 in Bangladesh, is een van de oudste nog bestaande MFI's. Het Noord-Amerikaanse filiaal is BRAC USA. BRAC USA biedt een verscheidenheid aan diensten op het gebied van mensenrechten, onderwijs, gezondheid en economische ontwikkeling, zoals subsidies en leningen voor kleine bedrijven, hulp bij huisvesting en microsparen. BRAC USA bedient 100 miljoen mensen in 11 landen. Het bedrijf heeft leningen ter beschikking gesteld voor in totaal $ 2.3 miljard.

#4. Grameen Americas, Inc.

Grameen Bank, opgericht in Bangladesh in 1983, is een microfinancieringsinstelling die de Nobelprijs voor de vrede heeft gewonnen. Het kwam voort uit de studie van zijn maker, Muhammad Yunus, die pionierde met het idee om microbankdiensten en niet-onderpandleningen aan te bieden aan kansarmen om armoede te verlichten. Naast microkrediet en andere bankdiensten onderhoudt de bank een goedkoop huisvestingsprogramma dat in 1998 door World Habitat werd erkend.

#5. Kiva

Kiva, opgericht in 2005 en gevestigd in San Francisco, is een non-profit microfinancieringsinstelling die actief is in de Verenigde Staten en meer dan 80 andere landen over de hele wereld. De operationele strategie van Kiva voor het verstrekken van microfinancieringsleningen is het opzetten van een crowdfunding- of peer-to-peer (P2P)-leenplatform waarmee gebruikers rechtstreeks kunnen lenen aan leners in andere landen die geen toegang hebben tot traditionele financiële bronnen. Kiva biedt renteloze leningen aan kleine ondernemingen, onderwijs en gezondheidsdiensten zoals schoon water. Kiva heeft leningen verstrekt voor in totaal meer dan $ 1.6 miljard.

Wat is het verschil tussen bank- en microfinanciering?

Microfinanciering voorziet in de financiële behoeften van de armen en micro-ondernemingen en is doorgaans een kortlopende faciliteit zonder onderpand. Aan de andere kant bedienen commerciële banken doorgaans zakelijke klanten, kmo's en particulieren met hogere inkomensniveaus en verstrekken ze financieringsfaciliteiten, voornamelijk op basis van onderpand en het vermogen van de lener om terug te betalen.

Wat is een andere naam voor microfinanciering?

Microfinanciering kan ook microkrediet of microlening worden genoemd.

Ten slotte,

Microfinanciering is een soort bankdienst die wordt aangeboden aan werklozen of personen of groepen met een laag inkomen die anders geen toegang zouden hebben tot financiële diensten. Microfinanciering is belangrijk omdat het broodnodige financiële diensten levert aan huishoudens met lage inkomens, ondernemers en startende bedrijven die anders geen toegang zouden hebben tot dergelijke diensten.