Alleen de Amerikaanse dollar komt naar voren als een "winnaar" van de uitbraak van het coronavirus. Beleggers hebben begin dit jaar riskantere activa zoals aandelen en obligaties gedumpt omdat ze de omvang van de economische schok begrepen die COVID-19 zou veroorzaken. Maar het is niet zomaar geld. Er was veel vraag naar Amerikaanse dollars bij investeerders over de hele wereld. De Amerikaanse Federal Reserve opende extra swaplijnen om dollars te lenen aan centrale banken van andere landen vanwege de toenemende vraag naar dollars. Beleggers van Shanghai tot Sao Paolo haastten zich om contant geld te bemachtigen.
Een deel van de vraag naar dollars was niet onverwacht, aangezien investeerders naar de dollar trekken wanneer de wereldeconomie in gevaar lijkt te zijn. Zelfs terwijl de Amerikaanse regering ongekende maatregelen nam die, volgens de leerboekeconomie, de waarde van de dollar zouden moeten verlagen, groeide de vraag naar dollars. Het soort strategie dat vaak een valuta devalueert, is er een die enorme stijgingen van de balans van de Federal Reserve combineert met plannen voor overheidsuitgaven die worden ondersteund door grote tekorten.
COVID-19 en dollarstijging in waarde
Vanwege het COVID-probleem voorspellen experts al vele jaren dat er een einde zou komen aan het feit dat Amerikaanse dollars als het veiligste bezit ter wereld worden beschouwd. Sommige commentatoren beweerden dat als de Verenigde Staten te vaak sancties zouden toepassen, andere landen minder geneigd zouden zijn dollars aan te houden omdat ze bang waren voor de uitgestrekte arm van het ministerie van Financiën. Anderen verwachtten dat de dollar in waarde zou dalen als gevolg van het verlies van vertrouwen in de enorme tekorten van de Amerikaanse regering. Maar het maakt niet uit: de regering-Trump heeft de sancties krachtiger toegepast en het tekort tot een ongekend niveau sinds de Tweede Wereldoorlog vergroot – en dat terwijl de valuta in prijs is gestegen.
De vraag naar dollars is bestand tegen grote begrotingstekorten en expansief monetair beleid, volgens een aantal ideeën. Een onderzoeker heeft bijvoorbeeld betoogd dat het Amerikaanse 'imperium van bases dient om het exorbitante privilege van de dollar te beschermen', zoals een deskundige het uitdrukte. Een andere theorie voor de dominantie van de dollar, zoals het wordt getoond op Forexbonussen.org, is de steeds groter wordende kloof tussen arm en rijk. Peking heeft dit bereikt door een ontwikkelingsstrategie te implementeren die gezinsuitgaven beperkt. Meer dan enig ander land, afgezien van een paar kleine steden en olieproducenten, kopen Chinese huishoudens minder dan enig ander land. China zet een onevenredig groot deel van zijn inkomsten opzij, met name de spaargelden van zijn bedrijven en de overheid. Het grootste deel van dit geld wordt aangehouden in dollars.
Het lijdt geen twijfel dat China's zakelijke spaarquote zou dalen als de economische ongelijkheid in het land zou worden verkleind en individuen meer geld te besteden zouden krijgen door lagere belastingen, een beter sociaal vangnet of hogere salarissen. Die $ 3 biljoen aan deviezenreserves van de Chinese overheid zal ook afnemen.
In hoeverre geven de Chinezen de voorkeur aan de dollar boven andere grote wereldvaluta's zoals de euro, yen, pond en frank? Beleggers zijn van mening dat Italië, dat een hoge schuldenlast heeft, aanzienlijk meer kans heeft om te falen dan Duitsland, dat fiscaal conservatiever is. Er zijn echter minder Duitse staatsobligaties dan die van de meer risicovolle Zuid-Europese landen. In het algemeen, Duitse obligaties zijn duurder dan Amerikaanse schatkisten en dus minder gewenst. Anders gezegd: als de eurozone obligaties zou uitgeven die door de hele unie worden gesteund, zouden er veel meer echt veilige euro's zijn. Deze kloof tussen welvarende Duitsers en armere Zuid-Europeanen zal echter niet snel worden overbrugd.
Net als China's verlangen naar de Amerikaanse dollar, kan het gebrek aan vraag in Europa naar de euro gedeeltelijk worden toegeschreven aan de inkomensverschillen tussen Noord- en Zuid-Europa. Een gebrek aan belangstelling van buitenlanders voor de yen kan niet worden toegeschreven aan het feit dat de Japanners zoveel dollars op hun bankrekeningen hebben staan. In de jaren tachtig voorspelden veel mensen dat de yen uiteindelijk de dollar zou overtreffen als de belangrijkste valuta ter wereld. Met minimale inflatie en een over het algemeen constante waarde is het een wenselijke troef voor beleggers. Waarom heeft de Japanse yen de Amerikaanse munteenheid niet vervangen? Dit kan niet worden verklaard door toenemende ongelijkheid.
Padafhankelijkheid en netwerkeffecten zijn betere termen om dit fenomeen te beschrijven. Veel van 's werelds financiële systemen zijn gebaseerd op de Amerikaanse dollar, die voor de meeste mensen de favoriete valuta is geworden. Het is dus duidelijk dat de overgang naar een nieuwe valuta gepaard gaat met hoge kosten, met weinig zichtbare voordelen.
De stijging van de dollar van dit jaar kan worden teruggedraaid door de tekortuitgaven en de aankopen van activa door de centrale bank om COVID te bestrijden. De fundamenten van de dollar zijn niet slechter dan die van de euro of de yen, aangezien elk ander groot land identieke fiscale en monetaire maatregelen heeft genomen. De economische schok van COVID zal het nog onwaarschijnlijker maken voor de Chinese regering om haar kapitaalregels op te heffen, waardoor het gebruik van de yuan verder wordt ontmoedigd. Elke bedreiging voor de suprematie van de dollar is onwaarschijnlijk.
Valutamarkten werden volgens de fundamentals getroffen door het virus via de veranderende verwachtingen van de toekomstige economische ontwikkeling. Het vermogen van een land om mondiale kapitaalstromen aan te trekken, is een belangrijke factor bij het bepalen van de wisselkoers. Angst om delen van een economie als gevolg van het virus stil te leggen, zou de schattingen van de economische groei verlagen toen het virus voor het eerst een land of gebied trof. Deze verschuiving in het marktsentiment deed zich voor toen het vermogen van een land om het virus in te dammen verbeterde en dagelijks nieuwe gevallen afnamen.
