Door de netto-export, de totale vraag en de productie te verhogen via het multiplicatoreffect, vormt de waardevermindering van de valuta een belangrijk onderdeel van het keynesiaanse raamwerk voor economische ontwikkeling. De devaluatie moet expansief zijn om dit waar te maken, maar het is niet genoeg.
Er is ook een theoretische ambiguïteit over het netto-effect op de output, die nog experimenteel moet worden getest. Over het algemeen lijken devaluaties in Zuid-Amerika en Azië een samentrekkend effect te hebben. Als gevolg van deze trend is er een nieuwe interesse in landspecifiek onderzoek ontstaan.
Veel opkomende landen devalueren hun valuta om de netto-export en de daaruit voortvloeiende groei te vergroten. Het is niet ongebruikelijk dat grote economieën valutaschommelingen en waardeschommelingen ervaren. De waardefluctuatie van de economie van het land kan aan verschillende factoren worden toegeschreven. De meeste grote economieën hanteren een systeem van zwevende wisselkoersen, dat valutaschommelingen veroorzaakt.
Variabelen zoals relatief vraag en aanbod van valuta's, de economische vooruitgang van een land, inflatieverwachtingen en kapitaalstromen beïnvloeden de wisselkoersen ten opzichte van andere valuta's.
Meerdere variabelen, die altijd veranderen, dragen bij aan valutaschommelingen. Valutaveranderingen kunnen een aanzienlijke impact hebben op de economie, klanten en bedrijven van een land. Dienovereenkomstig zal valuta-appreciatie of -depreciatie een positief of negatief effect hebben op de economie, afhankelijk van de sector.
Volgens het keynesiaanse paradigma ondersteunt valutadepreciatie de economische groei door de netto-export, de totale vraag en de output te verhogen via het multiplicatoreffect. Dit is echter slechts een vereiste om de afschrijving expansief te laten zijn, niet voldoende.
Door de prijs van geïmporteerde producten te verhogen, kan een devaluatie bijvoorbeeld de totale aanbodcurve comprimeren. Na verloop van tijd kan het de totale vraag schaden door de investeringen te verminderen, wat een essentieel onderdeel is.
Waarom onderschatten landen de valuta?
Het is geen nieuws dat er een economische oorlog is tussen de VS en China. Bovendien bespreken veel mensen dat China zijn valuta opzettelijk onderwaardeert om zijn economie te vergroten. Als gevolg van recente pogingen van China om de Yuan te stabiliseren en te globaliseren, is het deze keer misschien niet de moeite waard vanwege de volatiliteit en gevaren die ermee gepaard gaan. Daarnaast kan het voorbeeld van China een voorbeeld zijn dat perfect beschrijft Forex valutacorrelatie met de economie, zolang de valuta een actieve invloed heeft op de economische groei, het inflatiepercentage, de rentetarieven, enzovoort van het land.
Hoewel China altijd heeft ontkend zijn munt te hebben verzwakt, wordt het er keer op keer van beschuldigd, met name door Donald Trump, dat het zijn economie ten goede komt. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht in de Chinese kapitaalmarkten en arbeidsmarkten, dringen Amerikaanse functionarissen er al jaren bij de Chinese regering op aan om de Yuan te devalueren, omdat ze daarmee een oneerlijk voordeel krijgen in de internationale handel en tegelijkertijd hun kosten voor kapitaal en arbeid kunstmatig verlagen.
Valuta-devaluaties hebben niet alleen gevolgen gehad voor de burgers van de betrokken landen, maar hebben ook een rimpeleffect over de hele wereld. Waarom verzwakken landen hun valuta als de gevolgen zo wijdverbreid kunnen zijn?
Importprijzen stijgen als de munteenheid van een land zwak is. Dure importen hebben een vergelijkbaar effect op de economie omdat kopers de voorkeur geven aan lokale alternatieven boven geïmporteerde artikelen. Al met al leidt een afname van het tekort op de lopende rekening (of een toename van het overschot op de lopende rekening) tot meer werkgelegenheid en een snellere bbp-groei als gevolg. Wanneer de valuta zwak is, heeft deze een gunstige invloed op de kapitaal- en vastgoedmarkten van het land, wat op zijn beurt de binnenlandse bestedingen verhoogt via het welvaartseffect.
Hoewel een strategisch geïnduceerde valutadepreciatie niet altijd lukt, kan het ook leiden tot het uitbreken van een 'valutaoorlog'. Het is een scenario waarin een natie een plotselinge devaluatie van de nationale valuta tegengaat met een andere devaluatie van de valuta om voordeel te behalen. Daarnaast beïnvloeden opzettelijk afgeschreven valutawaarden de aandelenkoersen. In sommige gevallen worden sommige voorraden ondergewaardeerd vanwege de depreciatie van de nationale munteenheid. Onderwaardering moedigt aandelenbeleggers en handelaren aan ondergewaardeerde aandelen kopen en zie op de lange termijn de voordelen.
Als de ene natie devalueert, zal een andere volgen. Een vaker voorkomend verschijnsel doet zich voor wanneer beide valuta's gecontroleerde wisselkoerssystemen hebben in plaats van vrij zwevende wisselkoersen die door de markt zijn vastgesteld. Het is belangrijk om je bewust te zijn van de schadelijke effecten van valutadepreciatie, ook als er niet op korte termijn een valutaoorlog uitbreekt. Als gevolg van de depreciatie van de valuta kan de invoer van kapitaalgoederen en machines onbetaalbaar worden. Wanhoop in de deviezenkoopkracht van een land is een ander gevolg van devaluatie.
De export stimuleren is een van de belangrijkste redenen waarom regeringen hun valuta onderwaarderen. Producten uit het ene land moeten op een wereldmarkt concurreren met die uit andere landen en vice versa. De depreciatie van de euro ten opzichte van de dollar zal resulteren in een prijsdaling voor de voertuigen die in Europa worden geproduceerd en in de Verenigde Staten worden verkocht. Een sterkere valuta maakt export echter duurder op overzeese markten.
Exporteurs worden ook concurrerender op een wereldmarkt door hun export te vergroten. Daarentegen wordt de invoer ontmoedigd. Voor de zekerheid zijn er echter twee factoren waarmee u rekening moet houden. Door de devaluatie zal er wereldwijd meer vraag zijn naar exportgoederen van een land, waardoor de prijs stijgt.
Er wordt voorspeld dat de export zal groeien en de import zal afnemen naarmate de exportkosten dalen en de importkosten stijgen. Het is vrij ongebruikelijk dat de Verenigde Staten en andere landen jaar na jaar chronische tekorten hebben. Dit kan door de eigen valuta te devalueren.
Er is echter een nadeel aan deze benadering. De schuldenlast van in het buitenland luidende leningen nemen toe als gevolg van devaluatie als ze in de eigen valuta worden geprijsd. Ontwikkelingslanden als India en Argentinië, die veel geld in dollars en euro's schuldig zijn, staan daarbij voor een grote uitdaging. Schuldaflossingen, als ze zijn vastgesteld, worden in de loop van de tijd goedkoper als de valuta zwakker is.
Een overheid zou bijvoorbeeld $ 1 miljoen aan rente per maand moeten betalen over haar uitstaande verplichtingen. Het zal gemakkelijker zijn om rente te financieren als de waarde van de $ 1 miljoen aan hypothetische betalingen afneemt. Devaluatie van de eigen valuta tot 50% van de oorspronkelijke waarde in ons geval, zal ertoe leiden dat de schuldbetaling van $ 1 miljoen momenteel slechts $ 500,000 waard is.
Gebruik deze aanpak opnieuw met de nodige voorzichtigheid. Aangezien de meeste landen over de hele wereld op de een of andere manier geld schuldig zijn, kan er een valutarace naar de bodem ontstaan. Omdat rentebetalingen op buitenlandse obligaties duurder worden, zal deze strategie ook mislukken als het betreffende land veel buitenlandse obligaties op de balans heeft staan.
