WAT IS DRAADFRAUDE? Soorten, voorbeelden en straffen

Wat is een draadfraude

Draadfraude klinkt misschien als iets uit een Jason Bourne-film, maar als je ooit een e-mail hebt ontvangen van een Nigeriaanse prins, ben je het slachtoffer geworden van een fraudeplan.
Maar wat betekent dat precies? Hier zijn enkele rode vlaggen waar u op moet letten en best practices die u kunt toepassen om te voorkomen dat uw kleine onderneming het slachtoffer wordt van draadfraude. We zullen ook kijken naar enkele voorbeelden en straffen voor het plegen van overboekingsfraude.

Wat is draadfraude?

Draadfraude is het gebruik van elektronische communicatie over staatsgrenzen heen, zoals sociale media, telefoon, e-mail of zelfs fax, met de bedoeling om te misleiden en winst te maken.
Draadfraude is een federale misdaad die kan leiden tot een gevangenisstraf van maximaal 20 jaar en boetes. "De straffen kunnen zwaar zijn", zegt Eric Young, senior managing director bij Guidepost Solutions. De sancties zijn nog groter omdat elke vorm van draadfraude – elk afzonderlijk e-mail- of telefoongesprek – wordt beschouwd als een afzonderlijke vorm van draadfraude.

De verjaringstermijn voor draadfraude is doorgaans vijf jaar, tenzij bij de draadfraude een financiële instelling betrokken was, in welk geval aanklagers tien jaar de tijd hebben om juridische stappen te ondernemen tegen de beklaagde. Volgens Young hebben zaken waarbij financiële instellingen betrokken zijn een langere verjaringstermijn, omdat deze onderzoeken vaak betrekking hebben op het witwassen van geld, terrorisme of andere financiële misdrijven en meer tijd in beslag nemen.

Bovendien kunnen openbare aanklagers boetes opleggen aan die financiële instellingen voor het niet implementeren van maatregelen ter voorkoming van fraude, zoals de know-your-customer (KYC)-normen.

Wat is een samenzwering van draadfraude?

Samenzwering om draadfraude te plegen vindt plaats wanneer twee of meer mensen hun krachten bundelen met de bedoeling elektronische communicatie voor criminele doeleinden te gebruiken. Om veroordeeld te worden voor draadfraude hoeft er geen daadwerkelijke daad van draadfraude te zijn gepleegd; alles wat een officier van justitie nodig heeft, is de duidelijke bedoeling om fraude te plegen.

Soorten draadfraude

Zelfs als ze geen deel uitmaken van grotere operaties, kunnen fraudepogingen tegen individuen zeer schadelijk zijn. Volgens een onderzoek van Ponemon uit 2021 zullen grote Amerikaanse bedrijven in 15 in totaal 2021 miljoen dollar per jaar verliezen aan phishing-aanvallen. In 2021 meldden 92,000 mensen ouder dan 60 jaar een verlies van 1.7 miljard dollar aan het Internet Crime Complaint Center.
Hier zijn enkele voorbeelden van veelvoorkomende fraudefraude die u kunt vermijden:

#1. Oplichting met voorschotten:

Dit staat ook bekend als Nigeriaanse prinszwendel, omdat in veel van deze zwendel-e-mails melding wordt gemaakt van Nigeriaanse royalty's. Voorschotzwendel neemt meestal de vorm aan van een e-mail met een fantastisch verhaal, zoals een rijke tycoon die zijn paspoort en telefoon heeft gestolen of een Nigeriaanse prins proberen het land te ontvluchten.

Het achtergrondverhaal is niet relevant. Waar het om gaat, is dat ze uw hulp nodig hebben en bereid zijn u ervoor te betalen, zolang u ze maar eerst wat geld overmaakt, een voorschot. Het is misschien een hoge vergoeding, maar de oplichter ahum de rijke zakenman verzekert je dat het niets is in vergelijking met wat ze je zullen betalen om hen te helpen.

#2. phishing:

In plaats van rechtstreeks geld van u te stelen, misleiden phishing-e-mails u om privégegevens aan deze oplichters te verstrekken. Dit kan in de vorm zijn van een e-mail waarin u wordt geïnformeerd dat het wachtwoord van uw online bankrekening is verlopen en waarin een link wordt gegeven om het bij te werken. Ze bevatten een link naar een overtuigend ontworpen website die om je gebruikersnaam en oude wachtwoord vraagt. Ze hebben nu alles wat ze nodig hebben om in te loggen bij uw bank.

Er zijn talloze phishing-scams die zeer geavanceerd kunnen worden. Het is het beste om niet op links te klikken of software in deze e-mails te downloaden.

#3. Oplichting inhuren:

Deze zwendelpraktijken jagen op werkzoekenden. Oplichters nemen regelmatig contact op met hun slachtoffers via wervingsplatforms zoals LinkedIn en bieden hen goedbetaalde functies aan. Deze zwendelpraktijken kunnen proberen om persoonlijke informatie te stelen, zoals de verjaardagen van sollicitanten of burgerservicenummers. Anderen, vergelijkbaar met oplichting met voorafbetalingen, vragen aanvragers om geld te sturen voor dubbelzinnige verwerkingskosten.

Als u leert van deze veelvoorkomende oplichting, is het van cruciaal belang om te voorkomen dat u privégegevens vrijgeeft, zoals uw burgerservicenummer, creditcardnummer of geboortedatum. Bovendien, als iemand die je kent je benadert voor informatie, controleer dan of de persoon met wie je denkt te spreken daadwerkelijk aan de andere kant van de lijn zit. Dit is vooral belangrijk als u wordt gevraagd geld over te maken, aangezien het buitengewoon moeilijk is om die transacties terug te draaien als ze eenmaal zijn voltooid.

Voorbeelden van draadfraude

Hoe ziet draadfraude er in de praktijk uit? Hier zijn drie typische voorbeelden.

#1. Internetzwendel:

Heb je gehoord van de oude "Nigeriaanse prins" -zwendel? Ze zijn nog steeds springlevend in e-mailinboxen in het hele land. Volgens het Better Business Bureau stuurt iemand die zich voordoet als een overheidsfunctionaris of een lid van de koninklijke familie via e-mails om hulp bij het overmaken van miljoenen dollars vanuit Nigeria naar de bankaccountant van de ontvanger van de e-mail. Het is altijd 'dringend en privé' en de ontvanger krijgt een vergoeding voor zijn hulp. "Degenen die willen helpen, wordt gevraagd hun bankrekeningnummer (voor het bewaren van de fondsen) en burgerservicenummer, geboortedatum of andere persoonlijke informatie op te geven."

De BBB waarschuwt dat er ook variaties op dit schema verschijnen, zoals e-mails waarin om donaties wordt gevraagd of die beweren de begunstigde van een testament te zijn.

#2. Sociale zekerheid oplichting:

De Social Security Administration (SSA) waarschuwt voor telefonische oplichting waarbij een beller beweert van de SSA te zijn en u belt om u te informeren dat uw sofinummer is geschorst wegens verdenking van illegale activiteiten, en bedreigt u vervolgens met arrestatie of andere juridische stappen of belooft voordelen in ruil voor informatie.

#3. E-mail phishing:

Oplichters sturen frauduleuze e-mails waarin ze om gevoelige informatie vragen, zoals wachtwoorden en rekeningnummers. Hoewel er veel verschillende soorten phishing-aanvallen zijn, zijn veel voorkomende vormen van oplichting onder meer het zich voordoen als een e-commercesite en uw aanmeldingsgegevens opvragen, of beweren dat u het slachtoffer bent geworden van identiteitsdiefstal en uw persoonlijke gegevens moet bevestigen.

Wat is het verschil tussen draadfraude en postfraude?

Draadfraude kan misleidende praktijken toepassen die vergelijkbaar zijn met postfraude, maar het verschil is dat postfraude vereist dat de dader de USPS of een particuliere koerier gebruikt, terwijl draadfraude digitaal wordt gepleegd, bijvoorbeeld via e-mail of telefoon.

Hoe u fraude met overboekingen kunt voorkomen

Overboekingsfraude is een zorg voor kleine bedrijven, waarvan de werknemers ook kwetsbaar zijn voor oplichting. Volg deze praktische tips om fraude met overboekingen in uw bedrijf te voorkomen.
Houd regelmatig trainingssessies om werknemers te leren hoe ze oplichting kunnen herkennen en hoe ze de gegevens van uw bedrijf kunnen beschermen.

Gebruik altijd een tweestapsverificatieproces bij overboekingen. Dit omvat bijvoorbeeld nooit geld overmaken via de telefoon naar iemand die zich voordoet als verkoper. Volgens de FTC "krijgt u niet alleen niet dezelfde bescherming als wanneer u met een creditcard zou betalen, maar is het ook illegaal voor een telemarketeer om u te vragen om via een overboeking te betalen."
Gebruik e-mailaccounts in het publieke domein alleen voor zakelijke doeleinden.
Gebruik versleutelde e-mail om te voorkomen dat oplichters toegang krijgen tot gevoelige informatie.

Als u beschuldigd bent van elektronische fraude, kan uw advocaat ervoor kiezen om tijdens het proces en/of beroepsprocedure een aantal juridische verdedigingsmiddelen in uw zaak te gebruiken. Hoewel de strategieën die door uw raadsman worden gebruikt, variëren afhankelijk van de specifieke omstandigheden van uw zaak, zijn de volgende enkele van de meest voorkomende strategieën die worden gebruikt om u te verdedigen tegen beschuldigingen van telefraude.

#1. Afwezigheid van opzet

Om veroordeeld te worden voor telefraude moet worden bewezen dat u van plan was fraude te plegen. Intentie kan moeilijk te bewijzen zijn omdat het onmogelijk is om te weten wat een andere persoon denkt. U kunt niet worden veroordeeld als er onvoldoende bewijs is om uw bedoeling aan te tonen.

#2. Feitelijke fout

Een geval van draadfraude is vaak gebaseerd op de verzending van valse of misleidende verklaringen. U kunt echter niet worden veroordeeld voor het willens en wetens doorgeven van valse informatie in een poging tot oplichting als u valse informatie hebt verstrekt waarvan u dacht dat deze waar was. Als u bijvoorbeeld een e-mail stuurt naar potentiële investeerders waarin u beweert dat de afslankpil die u verkoopt een slagingspercentage van 90% heeft, wat volgens u waar is op basis van de informatie die u heeft gekregen, maar het blijkt dat alleen de pil een slagingspercentage van 30% heeft, communiceerde u niet met opzet valse informatie, maar had u onjuiste feiten.

#3. Gezwollen

"Puffery" verwijst naar het gebruik van overdrijving of eigenzinnige verklaringen door verkopers om een ​​verkoop te sluiten. Uitspraken als “onze afslankpil is de beste op de markt!” zijn voorbeelden van puffery. “Een verkoper die een dergelijke verklaring aflegt via de telefoon, e-mail, televisie of andere vormen van draadcommunicatie, zal waarschijnlijk geen draadfraude plegen, omdat consumenten de verklaring zullen opvatten als eigenwijs gezwets en niet op die informatie vertrouwen om een ​​weloverwogen aankoop te doen. ”

Andere overtredingen met betrekking tot draadfraude

#1. Postfraude

Het statuut voor telefraude werd in 1952 door het Congres uitgevaardigd om de wetten op postfraude uit te breiden tot vormen van fraude die met andere middelen dan post zijn gepleegd. Hoewel telefraude en postfraude veel overeenkomsten vertonen, is het belangrijkste verschil het gebruik van telegram versus post. Een veroordeling voor postfraude vereist, net als een veroordeling voor telefraude, bewijs dat de beklaagde heeft deelgenomen aan een opzet om fraude te plegen en dit met opzet heeft gedaan.

Omdat communicatie in fraudeprogramma's vaak via meerdere kanalen plaatsvindt, zoals telefoon, e-mail en post, wordt postfraude vaak naast telefraude in dezelfde zaak in rekening gebracht.
Postfraude en draadfraude zijn beide federale overtredingen. Postfraude wordt bestraft met maximaal twintig (20) jaar gevangenisstraf en/of een boete. Als de fraude betrekking heeft op een door de president uitgeroepen ramp of noodsituatie of een federale financiële instelling, kan de gevangenisstraf worden verhoogd tot dertig (30) jaar.

#2. Fraude met effecten

Effectenfraude is een brede term die verwijst naar een verscheidenheid aan frauduleuze activiteiten met effectenbeleggingen, zoals de verkoop of aankoop van effecten. In bepaalde omstandigheden, zoals het gebruik van telegrafische communicatie in een schema met effectenbeleggingen, kan deze overtreding samen met telegrafische fraude worden vervolgd.
Omdat fraude met effecten een federale en staatsovertreding is, kunnen de straffen streng zijn. Voor federale effectenfraude omvatten de straffen boetes tot tien miljoen (10,000,000) dollar en een gevangenisstraf van maximaal vijf (5) jaar, met een verhoogde gevangenisstraf van maximaal twintig (20) jaar.

#3. Internetfraude

Fraude gepleegd via e-mail of elders op het internet wordt gewoonlijk 'cybercriminaliteit' genoemd. Enkele veelvoorkomende vormen van cybercriminaliteit zijn onder meer hacking en phishing om op illegale wijze computergegevens of financiële informatie te verkrijgen. Het gebruik van e-mail in fraudepraktijken, zoals thuiswerkzwendel of andere populaire praktijken, wordt vaak vervolgd als draadfraude. Cybercriminaliteit die niet wordt vervolgd als draadfraude, kan worden vervolgd op grond van federale of staatswetten.

#4. Poging tot of medeplichtigheid aan draadfraude

Als u probeert telefraude te plegen maar faalt, kunt u nog steeds worden beschuldigd van "poging tot telefraude" of "samenzwering om telefraude te plegen". Ondanks de verschillende aanduidingen maakt de federale wet geen onderscheid tussen geslaagde en mislukte pogingen tot fraude. De straffen voor poging tot draadfraude en samenzwering om draadfraude te plegen zijn dezelfde als voor succesvolle fraude. De mogelijke straffen (hieronder beschreven) omvatten hoge boetes en tot twintig (20) jaar gevangenisstraf.

Sancties voor draadfraude

Draadfraude is een federale misdaad die ernstige gevolgen kan hebben. Op het plegen van telefraude tegen de meerderheid van de mensen en entiteiten, zoals kleine bedrijven, staat een maximumstraf van 20 jaar gevangenisstraf en boetes tot $ 250,000 voor individuen en $ 500,000 voor organisaties.
Bijzondere omstandigheden, zoals een noodtoestand of het aanvallen van financiële instellingen, kunnen leiden tot gevangenisstraffen tot 30 jaar en een boete van $ 1 miljoen.
Het is ook belangrijk om te begrijpen dat iemand geen telefraude hoeft te plegen om veroordeeld te worden, zolang er maar voldoende bewijs is om opzet te bewijzen.

Referenties

Laat een reactie achter

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd *

Dit vind je misschien ook leuk