Kapitaalbeheer op lange termijn blijft een van de gebeurtenissen die het financiële landschap hebben doen schudden, wat ons eraan herinnert dat investeringen inderdaad gericht zijn op risico's. Tot op heden blijft het stijgende en dalende LTCM een boeiende casestudy van hoe de complexiteit van financiële markten zelfs de knapste koppen kan vernederen. Deze gids heeft maar één doel, en dat is ervoor te zorgen dat u waardevolle inzichten krijgt in risicobeheer financiële markt, en de onderlinge verbondenheid van wereldmarkten uit het LTCM-verhaal.
Overzicht van kapitaalbeheer op lange termijn
Langetermijnkapitaalbeheer (LTCM) was een hedge fund die actief was van 1994 tot 1998. Twee Nobelprijswinnaars, Myron Scholes en Robert C. Merton, behoorden tot de groep vooraanstaande financiële professionals die het oprichtten, samen met economen en handelaren.
LTCM stond bekend om zijn geavanceerde handelsstrategieën en sterke afhankelijkheid van wiskundige modellen om kleine prijsverschillen in verschillende financiële markten te benutten. Het fonds richtte zich voornamelijk op vastrentende arbitrage, waarbij werd geprofiteerd van prijsverschillen van gerelateerde vastrentende waarden.
Het boekte in zijn beginjaren aanzienlijk succes, genereerde hoge rendementen en trok aanzienlijke investeringen aan van zowel institutionele als individuele investeerders. Op het hoogtepunt beheerde LTCM meer dan $100 miljard aan activa.
In 1998 werd LTCM echter geconfronteerd met een ernstige financiële crisis die het wereldwijde financiële systeem dreigde te destabiliseren. Gezien de onderlinge verwevenheid van het wereldwijde financiële systeem, deed de mogelijke ineenstorting van LTCM zorgen rijzen over systeemrisico's. Veel financiële instellingen hadden een aanzienlijke blootstelling aan LTCM via beleggingen of derivatencontracten, en de vrees was dat het falen ervan een bredere financiële crisis zou kunnen veroorzaken.
Om een wanordelijke ineenstorting van LTCM te voorkomen, orkestreerde een consortium van grote banken en financiële instellingen in september 1998 een reddingsoperatie. De Federal Reserve Bank of New York speelde een cruciale rol bij de coördinatie van de reddingsoperatie en faciliteerde een kapitaalinjectie van $ 3.6 miljard om LTCM te stabiliseren en voorkomen dat het bankroet gaat.
De LTCM-crisis leidde tot een ingrijpende herbeoordeling van risicobeheerpraktijken binnen de financiële sector. Het benadrukte de potentiële gevaren van een sterke afhankelijkheid van wiskundige modellen, de noodzaak van betere risicocontroles en het belang van het monitoren van systeemrisico's.
De opkomst en ondergang van LTCM dient als een waarschuwend verhaal over de risico's die gepaard gaan met complexe financiële strategieën, buitensporige hefboomwerking en de mogelijkheid dat de problemen van een enkel hedgefonds weergalmen in het wereldwijde financiële systeem
Wat is langetermijnkapitaal?
Langetermijnkapitaal verwijst naar fondsen of investeringen die voor een langere periode worden aangehouden, meestal meer dan een jaar. Het is het tegenovergestelde van kortlopend kapitaal, dat fondsen of investeringen vertegenwoordigt die worden aangehouden voor een kortere looptijd, meestal minder dan een jaar.
Langetermijnkapitaal kan verschillende vormen aannemen, zoals aandelen, obligaties, onroerend goed en bedrijfsinvesteringen. Het wordt gekenmerkt door een langere aanhoudingsperiode, waardoor beleggers mogelijk kunnen profiteren van waardestijging, het genereren van inkomsten of andere langetermijnbeleggingsstrategieën.
Beleggers beschouwen langetermijnkapitaal vaak als een middel om vermogen op te bouwen en specifieke financiële doelen te bereiken, zoals pensioenplanning, financiering van onderwijs of het realiseren van langetermijnprojecten. De langere periode van bezit biedt ook potentiële belastingvoordelen, aangezien sommige rechtsgebieden preferentiële belastingtarieven bieden voor vermogenswinsten op lange termijn in vergelijking met winsten op korte termijn.
Wat is de langetermijnkapitaalformule?
Er is geen specifieke formule voor het berekenen van langetermijnkapitaal, aangezien het geen specifieke financiële maatstaf of berekening is. Langetermijnkapitaal verwijst naar fondsen of investeringen die voor een langere periode worden aangehouden, meestal meer dan een jaar, in plaats van een specifieke wiskundige berekening.
Er zijn echter formules en berekeningen die verband houden met het meten van de prestaties of waarde van langetermijninvesteringen. Enkele veel voorkomende formules zijn:
Samengestelde jaarlijkse groeisnelheid (CAGR): Deze formule berekent het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage van een investering over een bepaalde periode. De formule is:
CAGR = (eindwaarde / beginwaarde) ^ (1 / aantal jaren) – 1
Totale teruggave: Deze formule berekent het totale investeringsrendement, rekening houdend met zowel kapitaalgroei als inkomsten uit dividenden of rente. De formule is:
Totaal rendement = (eindwaarde - beginwaarde + dividenden of inkomen) / beginwaarde
Rendement op investering (ROI): Deze formule berekent het procentuele rendement op een investering ten opzichte van de initiële kosten. De formule is:
ROI = (eindwaarde - beginwaarde) / beginwaarde * 100
Deze formules kunnen worden gebruikt om de prestaties en groei van langetermijninvesteringen in de loop van de tijd te beoordelen. Het is echter belangrijk op te merken dat deze formules niet specifiek zijn voor langetermijnkapitaal, maar kunnen worden toegepast op verschillende investeringsscenario's.
Wat zijn kapitaalbehoeften op lange termijn?
Kapitaalbehoeften op lange termijn verwijzen naar de financiële vereisten of investeringen die nodig zijn voor het succes, de groei of de duurzaamheid van een individu, bedrijf of organisatie op de lange termijn. Het omvat bedrijfsuitbreiding, infrastructuurontwikkeling, onderwijs, onderzoek, pensionering, enzovoort. Deze behoeften houden doorgaans verband met financieringsprojecten, initiatieven of strategische plannen die zich over een bepaalde periode uitstrekken.
Kapitaalbeheercrisis op lange termijn
De Long-Term Capital Management (LTCM)-crisis verwijst naar een belangrijke financiële gebeurtenis die plaatsvond in 1998. Het is de ineenstorting van een zeer gerenommeerd hedgefonds genaamd Long-Term Capital Management. De crisis had verstrekkende gevolgen voor de wereldwijde financiële markten en legde de nadruk op de risico's die verbonden zijn aan investeringsstrategieën met een hoge hefboomwerking.
Nobelprijswinnaars Myron Scholes en Robert C. Merton behoorden tot de groep bekende economen en handelaren die LTCM in 1994 oprichtten. Het hedgefonds gebruikte complexe wiskundige modellen om verkeerd geprijsde effecten te identificeren en verschillende arbitragestrategieën toe te passen.
LTCM streefde posities met een hoge hefboomwerking na, wat betekent dat ze aanzienlijke bedragen leenden om hun investeringsrendement te vergroten. Het fonds was van mening dat hun geavanceerde risicobeheermodellen hen zouden beschermen tegen aanzienlijke verliezen. In 1998 voltrok zich echter een reeks gebeurtenissen die tot hun ondergang leidden:
#1. Russische financiële crisis
De Russische regering kwam in augustus 1998 in gebreke met haar schulden, wat leidde tot een ernstige financiële crisis in het land. Deze gebeurtenis veroorzaakte wereldwijde onrust op de markt, waarbij beleggers veilige havens zochten en risicovolle activa verkochten.
#2. Blootstelling van LTCM
LTCM had aanzienlijke beleggingen in Russische obligaties en andere effecten uit opkomende markten, die tijdens de crisis in waarde kelderden. De verliezen van LTCM overtroffen ver hun verwachtingen en bedreigden hun solvabiliteit.
#3. Besmettingseffecten
De posities van LTCM waren zo substantieel dat hun nood de stabiliteit van het wereldwijde financiële systeem bedreigde. Tegenpartijen en andere financiële instellingen die waren blootgesteld aan LTCM werden geconfronteerd met aanzienlijke verliezen en mogelijke insolventie.
#4. Bailout en resolutie
Een consortium van grote Wall Street-investeringsbanken, gecoördineerd door de Federal Reserve Bank of New York, erkende de potentiële systeemrisico's en orkestreerde een reddingsoperatie voor LTCM. Het consortium zorgde voor een aanzienlijke kapitaalinjectie om de positie van LTCM te stabiliseren en de ineenstorting ervan te voorkomen.
Wie voerde het langetermijnkapitaalbeheer uit?
John W. Meriwether Een groep gerenommeerde economen, financiële experts en handelaren beheerde en voerde echter langetermijnkapitaalbeheer (LTCM) uit.
Wat is de definitie van langetermijnkapitaal?
De term "langlopend kapitaal" verwijst naar fondsen of investeringen die voor een lange periode worden aangehouden, meestal meer dan een jaar. Het is kapitaal dat gebonden is aan investeringen voor tijdframes, in tegenstelling tot kortetermijnkapitaal. Over het algemeen kan langetermijnkapitaal verschillende vormen aannemen, zoals aandelen, obligaties, onroerend goed, onderlinge fondsen, pensioenrekeningen, enzovoort.
Hedgefonds voor kapitaalbeheer op lange termijn
Een groep gerenommeerde economen, financiële experts en handelaren richtte in 1994 Long-Term Capital Management (LTCM) op als een hedgefonds. Het primaire doel van het bedrijf was om vastrentende arbitragestrategieën na te streven en te profiteren van waargenomen prijsverschillen op de wereldwijde obligatiemarkten. .
LTCM gebruikte zeer complexe wiskundige modellen en kwantitatieve analyse om verkeerd geprijsde effecten te identificeren en transacties uit te voeren. Het fonds richtte zich op het benutten van kleine prijsverschillen tussen verwante effecten en het benutten van hun posities om het rendement te vergroten.
De beleggingsstrategieën van het fonds omvatten het innemen van aanzienlijke posities in verschillende obligaties en derivaten op meerdere markten. Ze hielden zich bezig met convergentietransacties, waarbij werd gegokt op het verkleinen van de spreads tussen gerelateerde effecten. Een voorbeeld zijn staatsobligaties met verschillende looptijden of obligaties uitgegeven door dezelfde entiteit maar in verschillende valuta's.
LTCM kreeg veel aandacht en erkenning vanwege haar indrukwekkende staat van dienst. De intellectuele bekwaamheid van de oprichters en het managementteam is ook een andere succesfactor. Het fonds behaalde in de beginjaren uitzonderlijke rendementen. Het heeft ongeveer 40% winst in de eerste drie jaar dat het actief is.
De sterke hefboomwerking van de posities van LTCM en de afhankelijkheid van complexe handelsstrategieën stelden het fonds echter bloot aan aanzienlijke risico's. In 1998 veroorzaakte de Russische financiële crisis wereldwijde onrust op de markten, wat resulteerde in scherpe dalingen van effecten uit opkomende markten en verhoogde marktvolatiliteit. LTCM, blootgesteld aan deze markten, leed aanzienlijke verliezen, waardoor haar solvabiliteit in gevaar kwam.
De mogelijke ineenstorting van LTCM bracht systeemrisico's met zich mee voor het financiële systeem vanwege de uitgebreide relaties met tegenpartijen en de omvang van haar posities. Om een bredere financiële crisis te voorkomen, organiseerde een consortium van grote investeringsbanken, gecoördineerd door de Federal Reserve Bank of New York, een reddingsoperatie voor LTCM. Het consortium injecteerde miljarden dollars in het fonds om zijn positie te stabiliseren en het risico op besmetting te verkleinen.
Wat is kortetermijnkapitaalbeheer?
Kapitaalbeheer op korte termijn verwijst naar strategieën en praktijken die worden gebruikt door individuen, bedrijven of financiële instellingen om hun financiële middelen en verplichtingen op korte termijn effectief te beheren. Het omvat het beheer van fondsen en investeringen met een kortere tijdshorizon, meestal minder dan een jaar. De primaire focus van kapitaalbeheer op korte termijn is het waarborgen van liquiditeit, het voldoen aan financiële behoeften op korte termijn en het optimaliseren van het gebruik van beschikbare middelen.
Boek over kapitaalbeheer op lange termijn
Een van de opmerkelijke boeken over de opkomst en ondergang van Long-Term Capital Management (LTCM) is getiteld "When Genius Failed: The Rise and Fall of Long-Term Capital Management" van Roger Lowenstein. Het boek, gepubliceerd in 2000, geeft een diepgaand verslag van de snelle opkomst van LTCM en de daaropvolgende ineenstorting.
"When Genius Failed" biedt een uitgebreid verhaal van de gebeurtenissen die hebben geleid tot de LTCM-crisis. Het omvat de strategieën die door het fonds worden gebruikt en de impact van de ineenstorting ervan op de wereldwijde financiële markten. De auteur onderzoekt de persoonlijkheden en achtergronden van belangrijke personen die betrokken zijn bij het runnen van LTC. Onder hen zijn oprichters John Meriwether, Myron Scholes en Robert Merton, die hun licht werpen op hun beleggingsfilosofie en de overmoed die uiteindelijk leidde tot de ondergang van het fonds.
Het boek gaat dieper in op de complexe financiële modellen en handelsstrategieën die door LTCM worden gebruikt. Het benadrukt hoe de posities met een hoge hefboomwerking en de blootstelling aan de wereldwijde markten het fonds kwetsbaar maakten voor onvoorziene marktgebeurtenissen. Daarnaast behandelt het de Russische financiële crisis van 1998, die de ondergang van LTCM katalyseerde, en de daaropvolgende inspanningen van grote financiële instellingen en centrale banken om een bredere systeemcrisis te voorkomen.
"When Genius Failed" dient als een waarschuwend verhaal over de risico's die inherent zijn aan financiële markten. Het omvat ook de beperkingen van kwantitatieve modellen en de mogelijke gevolgen van buitensporige hefboomwerking en overmoed. Bovendien biedt het waardevolle inzichten in de activiteiten van LTCM en de bredere implicaties van de ineenstorting van het fonds voor de financiële sector.
- CRISISMANAGEMENT: manieren om een succesvol managementplan op te stellen
- CRISISBEHEERPLAN: stappen om een crisis te beheersen
- COMMUNICATIE IN CRISIS: Betekenis, Voorbeeld, Strategieën, Plan & Theorie
- KOSTEN LANGDURIGE ZORGVERZEKERING IN 2023
Referenties
