Bijna alles wat u in uw bedrijf doet, heeft een prijs. U betaalt een prijs, of het nu gaat om tijd, geld, moeite of iets anders. Maar wat gebeurt er als u een productielimiet vaststelt en vervolgens meer moet creëren dan u had gepland? Je stuit op wat marginale kosten worden genoemd. Laten we leren over de marginale kosten, de formule en hoe deze te berekenen met voorbeelden.
Wat zijn marginale kosten?
De marginale kosten zijn een weergave van de gemaakte kosten naarmate er meer eenheden van een product worden vervaardigd. Bij het produceren van fysieke goederen (zoals een stalen spijker), zijn de belangrijkste kostenoverwegingen:
- Personeel (de arbeiders die de spijkers maken).
- Fysieke items (de grondstoffen die worden omgezet in spijkers, plus de benodigde machines).
- Vastgoedinvestering (kosten van de fabriek waar de spijkers worden gemaakt).
- Wijze van transport (kosten gemaakt voor het transport van zowel grondstoffen als afgewerkte producten).
Sommige van deze kosten blijven constant, ongeacht het aantal spijkers dat wordt gemaakt. Het is bijvoorbeeld onwaarschijnlijk dat de kosten van fysieke ruimte variëren, of de faciliteit nu één spijker of één miljoen spijkers produceert. Productieapparatuur wordt, eenmaal aangeschaft, vaste kosten, ondanks langdurige slijtage en het extra vermogen dat nodig is om de machines in bedrijf te houden.
Andere kostenelementen zullen variëren afhankelijk van het aantal eenheden van een product dat wordt vervaardigd. Als je extra nagels wilt maken, heb je meer ruw ijzer nodig. En ze moeten naar de fabriek worden getransporteerd. De afgewerkte nagels moeten ook naar ijzerhandels worden vervoerd. Als er extra arbeidsuren nodig zijn om de extra spijkers te vervaardigen, kunnen ook de arbeidskosten stijgen.
Hoe marginale kosten berekenen met behulp van de formule?
Bedrijven, economen en marktanalisten gebruiken de volgende formule om de marginale kosten te bepalen:
Marginale kosten = (verandering in kosten) / (verandering in hoeveelheid)
Dit levert een geldwaarde op voor elke extra eenheid van een geproduceerd product.
De kostenaanpassing zal sterk worden beïnvloed door de bestaande productieomvang. Als voorbeeld:
- Omdat ze dezelfde oven in dezelfde kamer kunnen blijven gebruiken, kan een bakker die vanuit zijn eigen keuken werkt, misschien wel één tot vijftig baguettes maken zonder substantiële kosten. (Hun grootste kostenstijging bij het overstappen van een enkel brood naar een productie van 50 broden zou de extra bloem, zout, water en gist zijn - allemaal vrij goedkope basisingrediënten.)
- Als de bakker echter van plan is honderden baguettes te produceren, zullen ze waarschijnlijk in een veel groter gebied moeten beginnen dan hun eigen keuken. In dit voorbeeld zal het opvoeren van de productie resulteren in aanzienlijk hogere vaste kosten, aangezien ze hoogstwaarschijnlijk ruimte moeten huren in een grotere faciliteit en misschien extra apparatuur moeten aanschaffen.
- Hogere productiekosten betekenen niet altijd een lager totaal inkomen. Integendeel, de meeste bedrijven verlagen hun productiekosten per eenheid door hun productieniveau te verhogen. Dit heeft te maken met het idee van 'schaalvoordelen'. De gemiddelde kosten per geproduceerde eenheid nemen meestal af naarmate het productievolume toeneemt, op voorwaarde natuurlijk dat er voldoende markt is voor mensen die graag uw product willen kopen.
Hoe de marginale kostenformule te gebruiken?
Economen, vooral degenen die micro-economie bestuderen, gebruiken de formule voor marginale kosten om de kosten van fysieke productie te berekenen.
De marginale kostenformule wordt ook vaak gebruikt door bedrijven die de extra kosten willen voorspellen. Ook kan de formule voor marginale kosten de hogere winst voorspellen die kan voortvloeien uit een grotere productieschaal. Productiekeuzes worden gemaakt door bedrijfsleiders, afhankelijk van of een stijging van de totale productiekosten de totale winst zal verhogen. Bedrijfsleiders kunnen de marginale kostenformule gebruiken om weloverwogen keuzes te maken over de toekomst van hun bedrijf door de kosten van arbeid, onroerend goed, grondstoffen en transport zorgvuldig in de gaten te houden.
Een voorbeeld van de marginale kostenformule
Johnson Tyres, een beursgenoteerd bedrijf, produceert jaarlijks 10,000 vrachtwagenbanden voor $ 5 miljoen. Na een jaar is de marktvraag naar banden echter enorm toegenomen, waardoor extra productie per eenheid noodzakelijk was. Dus het management ertoe aanzetten om meer grondstoffen en vervangende onderdelen aan te schaffen en meer arbeidskrachten in te zetten.
Vanwege deze vraag bedragen de totale productiekosten voor 15,000 eenheden in dat jaar $ 7.5 miljoen. U concludeert als financieel analist dat de marginale kosten voor elke extra geproduceerde eenheid $ 500 ($ 2,500,000 / 5,000) zijn.
Het belang van marginale kosten
In de economie zijn marginale kosten essentieel omdat ze bedrijven helpen de winst te maximaliseren. Wanneer de marginale kosten overeenkomen met het marginale inkomen, hebben we winstmaximalisatie. Dit is het geval wanneer de kosten van het produceren van een extra product precies gelijk zijn aan de inkomsten die worden gegenereerd door het te verkopen. Met andere woorden, het bedrijf is op dat moment niet meer winstgevend.
Zoals de marginale kostencurve hieronder laat zien, beginnen de marginale kosten te dalen naarmate de organisatie profiteert van schaalvoordelen. Wanneer bedrijven echter minder productief worden en te lijden hebben van schaalnadelen, kunnen de marginale kosten gaan stijgen. Dit is het moment waarop de kosten beginnen te stijgen en uiteindelijk het marginale inkomen bereiken.
Dit kan te wijten zijn aan het feit dat het bedrijf te groot en inefficiënt wordt. Het kan ook een managementprobleem waarbij medewerkers gedemotiveerd en minder productief worden. Wat de oorzaak ook is, ondernemingen kunnen geconfronteerd worden met stijgende kosten en gedwongen worden de productie stop te zetten wanneer hun inkomen gelijk is aan hun marginale kosten.
Marginale kostencurve
Het MC is een belangrijke factor in de maakindustrie omdat het bepaalt of verdere productie moet worden stopgezet. Bij een bepaald productieniveau is MR gelijk aan MC, en dus is de onderneming niet langer winstgevend. Meer productie zou daarom contraproductief zijn.
Wat is het verschil tussen marginaal product en marginale kosten?
Het marginale product van een bedrijf is de extra output die wordt geproduceerd als gevolg van een grotere input in de organisatie. In de praktijk kan dit de extra donuts zijn die een donutwinkel produceert na het inhuren van een extra werknemer of de grotere hoeveelheid aardbeien die een boer verzamelt nadat hij meer zaden heeft geplant.
Wat zijn de marginale productiekosten?
De marginale productiekosten in de economie zijn de verandering in de totale productiekosten die het gevolg zijn van het creëren of produceren van één extra eenheid. Deel de verandering in productiekosten door de verandering in hoeveelheid om de marginale kosten te bepalen. Het doel van marginale kostenanalyse is om te ontdekken wanneer een organisatie schaalvoordelen kan behalen om de productiviteit en de algehele bedrijfsvoering te verbeteren. Als de MC van de productie van nog een eenheid lager is dan de prijs per eenheid, kan de fabrikant mogelijk profiteren.
Marginale productiekosten begrijpen
De marginale productiekosten zijn een concept in economie en management accounting dat vaak door bedrijven wordt gebruikt om een ideaal productieniveau te bepalen. Fabrikanten overwegen vaak hoeveel het zou kosten om één extra eenheid aan hun productieschema's toe te voegen.
Bij een bepaald productieniveau vermindert het voordeel van het creëren van nog een eenheid en het ontvangen van geld van dat artikel de volledige productiekosten van de productlijn. De sleutel tot het verlagen van de productiekosten is om dat punt of niveau zo snel mogelijk te vinden.
Alle kosten die fluctueren met de mate van productie worden opgenomen in de MC van productie. Als een bedrijf bijvoorbeeld een geheel nieuwe faciliteit wil bouwen om meer artikelen te produceren, zijn de bouwkosten marginaal. De MC verandert met de hoeveelheid van het geproduceerde item.
Marginale kosten zijn een essentieel concept in de economische theorie, omdat een bedrijf dat de winst wil maximaliseren, zou produceren totdat de marginale kosten (MC) gelijk zijn aan de marginale inkomsten (MR) (MR). Daarna zullen de kosten voor het maken van een extra item opwegen tegen het geproduceerde geld.
Informatieasymmetrieën, positieve en negatieve externe effecten, transactiekosten en prijsdiscriminatie zijn allemaal economische kenmerken die de marginale productiekosten kunnen beïnvloeden.
Voorbeelden van marginale productiekosten
De marginale productiekosten omvatten de volgende kosten:
#1. Variabele kosten
Variabele kosten veranderen met de hoeveelheid productie en stijgen geleidelijk met het aantal geproduceerde eenheden. Een schoenmaker heeft bijvoorbeeld zestig cent nodig voor leer en plastic voor elke schoen die wordt gemaakt. Leer en plastic zijn variabele kosten, wat betekent dat hun kosten stijgen naarmate het aantal geproduceerde schoenen stijgt.
#2. Vaste kosten
Vaste kosten blijven vast en fluctueren niet of de productieoutput daalt of stijgt. De huur die betaald wordt voor de schoenenfabrikant is daar een voorbeeld van. De kosten zijn verspreid over alle productie-eenheden en zullen per eenheid afnemen naarmate de outputniveaus toenemen.
#3. De marginale kosten van de productie op korte termijn
Wanneer meer productie uitsluitend op korte termijn wordt gecreëerd, ontstaan de marginale kosten op korte termijn. Tijdens de productie op korte termijn kan de onderneming een vast aantal activa aanhouden en als gevolg daarvan ervoor kiezen om de productieniveaus te verlagen of te verhogen op basis van het beschikbare aantal activa.
#4. De marginale kosten van de productie op lange termijn
Wanneer elke input variabel is, zijn de marginale productiekosten op lange termijn de stijgende kosten die tijdens de productie worden gemaakt. Het zijn de hogere kosten die worden gemaakt wanneer een bedrijf zijn activiteiten uitbreidt door meer mensen aan te nemen, een fabriek uit te breiden of een nieuwe markt te betreden.
Het belang van marginale productiekosten
Het is eenvoudiger voor een bedrijf om productieniveaus vast te stellen en prijsstrategieën per eenheid te implementeren nadat ze het verband kennen tussen de marginale productiekosten en de marginale inkomsten. Door de marginale kosten te kennen, kan het bedrijf een ideale omzetmarge berekenen en ontwikkelen om de verkoop op peil te houden en de winst te vergroten.
De marginale productiekosten worden gebruikt om de verandering in de kosten van een product te berekenen die wordt veroorzaakt door de productie van een extra eenheid output. Wanneer het bedrijf zijn optimale productieniveau heeft bereikt, zal het creëren van meer eenheden de productiekosten per eenheid verhogen. Overproductie boven een bepaald niveau kan bijvoorbeeld extra vergoedingen voor werknemers vereisen, evenals extra onderhoudskosten voor apparatuur.
Een grotere productiecapaciteit zal kostbaar zijn als de marginale kosten per eenheid hoog zijn. Aan de andere kant kunnen lage marginale productiekosten erop wijzen dat een bedrijf schaalvoordelen kan behalen door in specifieke productielijnen met lagere vaste kosten te werken.
Wat is de formule voor het berekenen van de marginale productiekosten?
De marginale productiekosten worden berekend door de kostenverandering te delen door de hoeveelheidsverandering. Stel dat een fabriek momenteel 5,000 eenheden produceert en de productie wil verhogen tot 10,000 eenheden. Als de huidige productiekosten van de fabriek $100,000 zijn en uitbreiding van de productie de kosten zal verhogen tot $150,000, dan zijn de marginale productiekosten $10, of ($150,000 – $100,000) / (10,000 – 5,000).
Welke rol spelen de marginale productiekosten in het succes van bedrijven?
De marginale productiekosten kunnen bedrijven helpen hun productieniveaus te optimaliseren. Te snel te veel creëren kan een nadelige invloed hebben op de winstgevendheid, terwijl te weinig produceren kan leiden tot onbevredigende resultaten. Over het algemeen zal een bedrijf optimale productieniveaus bereiken wanneer de marginale productiekosten gelijk zijn aan het marginale inkomen.
Welke banen maken gebruik van de marginale kostenformule?
Als onderdeel van de normale financiële analyse beoordelen professionals met verschillende verantwoordelijkheden op het gebied van bedrijfsfinanciering de extra productiekosten. Accountants in de waarderingsafdeling mogen de marginale kosten voor een klant berekenen, terwijl analisten in investeringsbankieren kunnen het opnemen als onderdeel van de output van hun financiële model.
Schaalvoordelen (of niet)
Bedrijven met schaalvoordelen kunnen goedkopere kosten hebben om meer artikelen te produceren. Het produceren van elke extra eenheid wordt goedkoper voor een bedrijf met schaalvoordelen, en het bedrijf wordt aangemoedigd om het punt te bereiken waarop de marginale opbrengst gelijk is aan de marginale kosten.
Een productie-installatie bijvoorbeeld met een grote hoeveelheid ruimte wordt efficiënter naarmate er meer volume wordt geproduceerd. Bovendien kan het bedrijf in grotere hoeveelheden met leveranciers onderhandelen over goedkopere materiaalkosten, waardoor de variabele kosten in de loop van de tijd worden verlaagd.
Voor bepaalde bedrijven, wanneer meer producten of diensten worden geproduceerd, stijgen de kosten per eenheid. Schaalnadelen worden verondersteld te bestaan in deze bedrijven. Neem een bedrijf dat zijn maximale productievolume heeft bereikt. Als het extra eenheden zou willen produceren, zouden de marginale kosten behoorlijk hoog zijn, aangezien er aanzienlijke uitgaven nodig zouden zijn om de capaciteit van de fabriek te vergroten of om ruimte tegen hoge kosten van een ander bedrijf te huren.
Marginale kostenprijzen
Marginale kostprijsberekening is wanneer het verkopende bedrijf de prijs van zijn artikelen verlaagt om de marginale kosten te evenaren. Met andere woorden, het verlaagt de prijs tot het punt waarop het geen winst meer maakt. Typisch zou een bedrijf dit doen als ze een lage vraag ervaren en de prijzen moeten verlagen tot de marginale kosten om consumenten terug te krijgen.
Als alternatief kan het bedrijf financieel vast zitten en zijn artikelen snel moeten verkopen om wat geld te verdienen. Het kan zijn om een verwachte schuldbetaling te dekken, of het kan gewoon te wijten zijn aan een gebrek aan geld. Tegelijkertijd kan het een benadering van marginale kosten gebruiken om de voorraad te minimaliseren, wat erg populair is in de mode-industrie.
Een dergelijke tactiek wordt vaak gebruikt door supermarkten. Dit kan worden gedaan om verouderde inventaris kwijt te raken of om kopers te verleiden goedkope artikelen te kopen. Het idee is dat terwijl klanten in de winkel zijn, ze ook andere dingen zullen kopen die het bedrijf ten goede komen.
Optimale productie verkrijgen
Het bedrijf bereikt uiteindelijk zijn optimale productieniveau, waarna het creëren van meer eenheden de productiekosten per eenheid zou verhogen. Met andere woorden, een verhoogde productie verhoogt zowel de vaste als de variabele kosten. Een verhoogde productie boven een bepaald niveau kan er bijvoorbeeld toe leiden dat werknemers exorbitante bedragen aan overwerkvergoedingen moeten betalen. Als alternatief kunnen de kosten van mechanisch onderhoud omhoogschieten.
De marginale productiekosten zijn het verschil in de totale kosten van een artikel dat voortvloeit uit het produceren van nog een eenheid van dat ding. De marginale kosten (MC) worden bepaald door de verandering in totale kosten (C) te delen door de verandering in hoeveelheid (Q). Dus de marginale kosten worden berekend met behulp van calculus door de eerste afgeleide van de totale kostenfunctie met betrekking tot de hoeveelheid te berekenen:
MC = ΔQ/ ΔC
Marginale kosten formule
MC=Marginale kosten
Δ=De verandering verdelen
C= Totale kosten
Q= Verandering in hoeveelheid
Naarmate de productiecapaciteit varieert, kunnen ook de marginale productiekosten variëren. Als bijvoorbeeld de productie van 200 naar 201 eenheden per dag moet worden uitgebreid, moet een klein bedrijf extra apparatuur aanschaffen, dan kunnen de marginale productiekosten behoorlijk hoog zijn. Aan de andere kant zouden deze uitgaven veel goedkoper kunnen zijn als het bedrijf overweegt te verhogen van 150 naar 151 eenheden met gebruikmaking van de huidige apparatuur.
Lagere marginale productiekosten geven aan dat het bedrijf lagere vaste kosten heeft voor een bepaald productievolume. Als de marginale productiekosten hoog zijn, zullen de kosten voor het uitbreiden van het productievolume ook hoog zijn, waardoor het verhogen van de productie mogelijk niet in het belang van het bedrijf is.
Marginale Inkomsten Berekening
Het verschil in omzet veroorzaakt door de verkoop van nog een eenheid van een product wordt gemeten als marginale omzet. Stel dat een bedrijf widgets verkoopt voor $ 10 per eenheid, gemiddeld 10 widgets per maand verkoopt en gedurende die periode $ 100 verdient. Widgets zijn in populariteit gegroeid en hetzelfde bedrijf kan nu 11 widgets verkopen voor $ 10 per stuk, wat resulteert in een maandelijks inkomen van $ 110. Als gevolg hiervan is de marginale opbrengst voor de elfde widget $ 10.
Door de verandering in totale opbrengst te delen door de verandering in hoeveelheid, wordt de marginale opbrengst berekend. De functie van de marginale opbrengst (MR) is de eerste afgeleide van de functie van de totale opbrengst (TR) met betrekking tot de hoeveelheid:
MR =TR/Q
Marginale Inkomsten Formule
waar:
MR = Marginale Inkomsten
Δ = De verandering verdelen
TR = Totale omzet
Q = Verandering in hoeveelheid
Stel dat de prijs van een product $ 10 is en dat het bedrijf elke dag 20 eenheden produceert. Door de prijs te vermenigvuldigen met de geproduceerde hoeveelheid, wordt het totale inkomen berekend. Het totale inkomen in dit scenario is $ 200, of $ 10 x 20. Het totale inkomen dat wordt gegenereerd door de productie van 21 eenheden is $ 205. De marginale opbrengst wordt bepaald op $ 5, of ($ 205 - $ 200). (21-20).
Hoe kan de marginale omzet groeien?
Marginale inkomsten stijgen wanneer de inkomsten die worden gegenereerd door het vervaardigen van nog een eenheid van iets sneller groeien (of langzamer dalen) dan de marginale productiekosten. Toenemende marginale inkomsten geven aan dat het bedrijf te weinig produceert in vergelijking met de vraag van de klant en dat er winstvooruitzichten zijn als de productie wordt verhoogd.
Stel dat een bedrijf speelgoedtroepen produceert. Het kost het bedrijf $ 5 aan materiaal en arbeid om zijn 100e speelgoedsoldaat na enige productie te vervaardigen. Omdat de 100e speelgoedsoldaat voor $ 15 wordt verkocht, is de winst op dit product $ 10. Stel dat de 101ste speelgoedsoldaat ook $ 5 kost, maar deze keer misschien voor $ 17 wordt verkocht. De winst voor de 101e speelgoedsoldaat is $ 12, wat meer is dan de winst voor de 100e speelgoedsoldaat. Dit is een illustratie van groeiende marginale inkomsten.
De schalen van de marginale inkomsten in evenwicht brengen
Marginale inkomsten hebben de neiging te dalen naarmate de productie groeit voor een bepaald niveau van de vraag van de klant. Er is geen economische winst in evenwicht omdat de marginale inkomsten overeenkomen met de marginale kosten. In de werkelijke wereld bereiken markten nooit een evenwicht; in plaats daarvan worden ze aangetrokken tot een constant verschuivend evenwicht. Net als in het voorgaande voorbeeld kan de marginale opbrengst stijgen als gevolg van een verschuivende vraag van de klant, waardoor de prijs van een artikel of dienst stijgt.
Het is ook mogelijk dat de marginale kosten lager zijn dan voorheen. Wanneer het marginale inkomstenproduct van arbeid stijgt - wanneer werknemers beter worden opgeleid, nieuwe productiemethoden worden toegepast of technologische vooruitgang en kapitaalgoederen de output verhogen - dalen de marginale kosten.
De winst wordt gemaximaliseerd op dat output- en prijsniveau waar de marginale opbrengst en de marginale productiekosten gelijk zijn:
Voorbeeld
Een speelgoedbedrijf kan bijvoorbeeld 15 speelgoed aanbieden voor $ 10 per stuk. Als het bedrijf 16 eenheden verkoopt, daalt de verkoopprijs tot $ 9.50 per eenheid. De marginale opbrengst is $2, die wordt berekend als ((16 x 9.50) – (15 x10)) (16-15). Neem aan dat de marginale kosten $ 2.00 zijn; op dit moment maximaliseert de onderneming haar winst aangezien de marginale opbrengst gelijk is aan de marginale kosten.
Wanneer de marginale inkomsten van een bedrijf lager zijn dan de marginale productiekosten, produceert het te veel en moet het de verstrekte hoeveelheid verminderen totdat de marginale inkomsten overeenkomen met de marginale productiekosten. Aangezien de marginale opbrengst de marginale kosten overschrijdt, produceert het bedrijf niet genoeg dingen en moet het de productie uitbreiden totdat de winst is gemaximaliseerd.
Wanneer de marginale inkomsten beginnen te dalen
Wanneer de voorspelde marginale inkomsten beginnen af te nemen, moet een bedrijf de reden onderzoeken. Marktverzadiging of prijsgevechten met rivalen kunnen de trigger zijn.
Als dit het geval is, moet het bedrijf zich voorbereiden door fondsen te besteden aan onderzoek en ontwikkeling (R&D) om zijn productassortiment vers te houden. Dus als een bedrijf denkt dat het niet in staat zal zijn om zijn marginale omzet te verhogen zodra deze naar verwachting zal dalen, moet het management rekening houden met zowel zijn marginale omzet als de marginale kosten van het produceren van een extra eenheid van zijn goed of dienst en plannen om het verkoopvolume op peil te houden. het snijpunt van de twee.
Als het bedrijf van plan is om zijn volume voorbij dat punt te vergroten, zal elke extra eenheid van zijn artikel of dienst een verlies zijn en mag deze niet worden geproduceerd.
Marginaal voordeel versus marginale inkomsten
Hoewel ze op elkaar lijken, zijn marginale inkomsten en marginale voordelen niet dezelfde dingen. In werkelijkheid is het het tegenovergestelde. Terwijl de marginale opbrengst het extra geld meet dat een bedrijf verdient door nog een eenheid van een artikel of dienst te verkopen, meet het marginale voordeel de winst van de consument door nog een eenheid van een goed of dienst te consumeren.
De stapsgewijze toename van het voordeel van een consument veroorzaakt door het consumeren van één extra eenheid van een artikel of dienst wordt marginaal voordeel genoemd. Het valt meestal wanneer meer van een goed of dienst wordt geconsumeerd.
Overweeg een koper die een nieuwe eettafel wil kopen. Ze gaan naar een plaatselijke meubelzaak en geven 100 dollar uit aan een tafel. Ze zouden geen tweede tafel nodig hebben of wensen voor $ 100, omdat ze maar één eethoek hadden. Ze zouden echter aangetrokken kunnen worden om een tweede tafel te kopen voor $50, aangezien de waarde geweldig is voor die prijs. Als gevolg hiervan vermindert de extra eenheid van de eettafel de marginale winst van de consument van $ 100 naar $ 50.
Terugkerend naar ons voorbeeld van de widgetmaker, laten we de twee met elkaar verbinden. Stel dat een consument overweegt tien widgets aan te schaffen. Als het marginale voordeel van het kopen van de elfde widget $ 3 is en de widgetfirma bereid is de elfde widget te verkopen om het voordeel voor de klant te maximaliseren, is het marginale inkomen voor het bedrijf $ 3 en het marginale voordeel voor de consument is $ 3.
Marginale analyse
Al deze berekeningen maken deel uit van een proces dat bekend staat als marginale analyse, waarbij de input wordt opgedeeld in kwantificeerbare stukken. Het werd voor het eerst gecreëerd door economen in de jaren 1870 en werd geleidelijk een onderdeel van bedrijfsbeheer, met name bij de toepassing van de kosten-batenmethode - de bepaling wanneer de marginale inkomsten de marginale kosten overschrijden, zoals we hierboven hebben beschreven.
Een bedrijf moet de productie blijven verhogen totdat de marginale opbrengst gelijk is aan de marginale kosten, volgens de kosten-batenanalyse. Alle andere kosten zijn onbelangrijk als de optimale output is waar het marginale voordeel gelijk is aan de marginale kosten. Als gevolg hiervan informeert marginale analyse managers over waar ze geen rekening mee moeten houden bij het nemen van beslissingen over toekomstige toewijzing van middelen: ze moeten geen rekening houden met gemiddelde kosten, vaste kosten en verzonken kosten.
Een speelgoedproducent kan bijvoorbeeld proberen de kosten van het maken van nog een stuk speelgoed te beoordelen en te vergelijken met de voorspelde inkomsten uit de verkoop ervan. Stel dat het bedrijf gemiddeld $ 10 uitgeeft om speelgoed te maken. In dezelfde periode was de gemiddelde verkoopprijs $ 15.
Dit betekent niet noodzakelijkerwijs dat er meer speelgoed geproduceerd moet worden. Als er al 1,000 stuks speelgoed zijn gemaakt, moet de fabrikant alleen de kosten en baten van het 1,000ste artikel beoordelen. Als de eerste 1,000 stuks speelgoed $ 12.50 kosten om te produceren, maar slechts $ 12.49 om te verkopen, moet de fabrikant de productie stoppen bij 1,000 stuks.
Kunnen de marginale kosten worden beïnvloed door veranderingen in technologie of andere factoren?
Ja, veranderingen in technologie en andere factoren zoals inputprijzen en productieprocessen kunnen een grote invloed hebben op de marginale kosten van het produceren van een goed of dienst.
Kan een bedrijf zijn winst maximaliseren door de prijs gelijk te stellen aan de marginale kosten?
Niet noodzakelijk. Hoewel het instellen van de prijs gelijk aan de marginale kosten kan resulteren in een break-even situatie, resulteert dit mogelijk niet in de maximale winst voor het bedrijf, aangezien het de inkomsten uit de marktvraag negeert.
Is het mogelijk dat de marginale kosten hoger zijn dan de gemiddelde kosten?
Ja, het is mogelijk dat de marginale kosten hoger zijn dan de gemiddelde kosten, vooral op de korte termijn wanneer sommige inputs vastliggen en niet kunnen worden aangepast.
Hoe verhoudt de vorm van de marginale kostencurve zich tot de vorm van de gemiddelde kostencurve?
Marginale kosten en gemiddelde kosten zijn gerelateerde maar niet identieke functies. Terwijl de gemiddelde kostencurve de neiging heeft om de vorm van een U aan te nemen, kan de marginale kostencurve zowel een positieve als een negatieve hellende vorm aannemen.
Welke invloed hebben marginale kosten op de besluitvorming voor bedrijven?
Als een bedrijf wil weten hoeveel het kost om een extra eenheid van een product te maken, moet het de marginale kosten kennen. Het bedrijf kan deze gegevens gebruiken om het meest winstgevende productieniveau te bepalen en dienovereenkomstig prijzen vast te stellen.
Hoe is het concept van marginale kosten van toepassing op de dienstensector?
De dienstensector is ook onderworpen aan de marginale kostenanalyse, net als de productiesector. Een dienstverlener kan de marginale kosten gebruiken om de optimale prijs, het outputniveau en de verdeling van schaarse middelen te bepalen.
Conclusie
Om optimale productieniveaus te berekenen, volgen fabrikanten de marginale productiekosten en marginale winsten. Wanneer de productiviteitsniveaus fluctueren, worden de marginale productiekosten berekend. Dit stelt bedrijven in staat een winstmarge vast te stellen en strategieën te ontwikkelen om concurrerender te worden en de winstgevendheid te vergroten.
De meest succesvolle ondernemers en bedrijfsleiders herkennen, voorspellen en reageren snel op veranderingen in marginale inkomsten en kosten. Dit is een cruciaal aspect van corporate governance en het beheer van de inkomstencyclus.
Veelgestelde vragen over marginale kosten
Hoe bereken ik de marginale kosten?
U berekent de marginale kosten door de verandering in totale kosten te delen door de verandering in hoeveelheid.
Wat is het verschil tussen marginale kosten en marginale productie?
Terwijl het marginale product te maken heeft met veranderingen in de productie, zijn marginale kosten een weergave van de kosten die worden besteed aan het produceren van extra eenheden van een product.
Zijn marginale kosten hetzelfde als variabele kosten?
Variabele kosten zijn kosten die fluctueren wanneer het algehele productieniveau varieert. De extra kosten voor het vervaardigen van elke extra eenheid van het product worden de marginale kosten genoemd.
Gerelateerde artikelen
- Marginale kosten: betekenis, formules en hoe te berekenen, vereenvoudigd!!!
- BEDRIJFSPORTFOLIO-ANALYSE: overzicht, sjablonen en hoe u er een kunt maken
- Hoe u uw eigen vermogen kunt berekenen met praktische voorbeelden en alles wat u nodig heeft
- VASTE KOSTEN: betekenis, voorbeelden, formule en berekenen
- Break-even-punt berekenen (synoniem: break-even-punt berekenen)
- EIGEN VERMOGEN IN BUSINESS: betekenis, voorbeelden en marktwaarde
